پروتز (دندان مصنوعی) یا ایمپلنت (کاشت دندان). هنگامی‌که یک یا چند دندان خود را از دست می‌دهید معمولاً دندان‌پزشکان این دو روش را به شما توصیه می‌کنند. هرکدام از این راه‌های درمان مزایا و معایبی دارند که ممکن است آن را به گزینه بهتری نسبت به دیگری برای شما تبدیل کنند. باوجوداینکه دندان‌پزشکان معمولاً یکی از روش‌ها را به شما توصیه می‌کنند اما درنهایت این شما هستید که تصمیم نهایی را باید بگیرید. بنابراین به مزایا و معایب استفاده از پروتز در مقابل ایمپلنت توجه کنید تا بتوانید برای سلامتی خود یک تصمیم آگاهانه بگیرید.
برای دهه‌ها استفاده از پروتز یا همان دندان مصنوعی تنها گزینه موجود برای جایگزینی دندان‌های ازدست‌رفته محسوب می‌شد. احتمالاً حداقل یک نفر را در اطرافیان خود می‌شناسید که در زندگی خود از دندان مصنوعی استفاده کرده است. اغلب ما با لیوانی که پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ دندان‌های مصنوعی خود را در آن گذاشته‌اند، خاطره داریم.
پروتزها متناسب با دهان و فک ساخته شده و به کمک نوعی چسب در دهان چسبانده می‌شوند. این پروتزها معمولاً قبل از خواب از دهان خارج شده و برای تمیز کردن در آب خیسانده می‌شوند. هرچقدر هم که دندان‌های مصنوعی شما خوب ساخته شوند اما هرگز احساس دندان‌های واقعی را به شما نخواهند داد.
بااین‌وجود خیلی‌ها از امکان انعطاف‌پذیری و قابل جابجا بودن آن استقبال می‌کنند. هرچند باید دقت داشته باشید که هر چه پروتزهای شما مدت بیشتری خارج از دهان باشد، به دلیل نبود فشار دندان برای حمایت از فک، فک شما ضعیف‌تر خواهد شد.
اگر فک شما برای ایمپلنت دندان ضعیف باشد، استفاده از پروتز دندان مصنوعی گزینه بهتری برای شما خواهد بود. بااین‌حال، توجه داشته باشید که حتی بهترین چسب پروتز هم همیشه خوب عمل نمی‌کند و ممکن است پروتز شما هرازگاهی از جایش بیرون بیاید.
مانند هر چیز دیگری برای انتخاب پروتز هم گزینه‌های زیادی وجود دارد، اگر می‌خواهید پروتز شما عالی به نظر برسد، احساس خوبی داشته باشید و دندان‌های مصنوعی شما دوام بیشتری داشته باشد، بیش از هر چیزی باید به کیفیت آن دقت کنید.
دندان‌های مصنوعی برای فعالیت‌های روزانه مانند خوردن و لبخند زدن ضروری است و شما نمی‌توانید از آن چشم‌پوشی کنید. از آنجایی که هر پروتز دندان مصنوعی تنها در حدود ۵ سال دوام خواهد داشت، بنابراین بیشتر افراد در طول استفاده از آن حداقل باید یک‌بار آن را تعویض کنند.
برخلاف پروتزها، ایمپلنت درواقع ظاهر و احساس دندان‌های واقعی را به شما هدیه می‌کنند. پایه ایمپلنت در راستای ریشه دندان‌های طبیعی در فک شما قرار می‌گیرد و برای حفظ استحکام فک بهتر از پروتزهای سنتی عمل می‌کند.
هنگامی‌که از ایمپلنت و پروتز باهم استفاده شود به آن اوردنچر گفته می‌شود. در اوردنچر از جدیدترین فناوری‌های دندانپزشکی استفاده می‌شود تا پروتز را به ایمپلنت متصل کنند و به این وسیله پروتز تا حد ممکن احساس دندان‌های طبیعی را داشته باشد.
پروتزهای سنتی با استفاده از نوعی چسب موقتی به لثه‌ها چسبانده می‌شود و درنتیجه پس از مدتی شل شده و از محل قرارگیری خود خارج می‌شود. اما از آنجایی که اوردنچر به ایمپلنت دائمی متصل می‌شود هرگز نمی‌لغزد و از جایش خارج نمی‌شود.
با استفاده از ایمپلنت چه به‌صورت تنها و چه همراه با پروتز، جویدن، صحبت کردن و سایر فعالیت‌ها آسان‌تر و راحت‌تر انجام می‌شود.
باوجوداینکه تاج دندان اغلب نیاز به تعویض دارد، اما ایمپلنت دندان یک راه‌حل دائمی‌تر از پروتز محسوب می‌شود.
به‌طورکلی، ایمپلنت دندان از نظر هزینه گران‌تر از پروتز است اما دوام و ماندگاری بیشتری دارد و احساس طبیعی‌تری در دهان شما ایجاد می‌کند.
هنگام انتخاب بین ایمپلنت و پروتز، باید عواملی مانند سبک زندگی، بودجه و سلامتی خود را در نظر بگیرید. ممکن است روشی که انتخاب می‌کنید مطابق هر ۳ نیاز شما نباشد اما مهم است که کدام‌یک برای شما اولویت دارد.
