ایده قرمه سبزی؟
شاید عجیب و غریب بیاد. چرا قرمه سبزی؟
این ایده زمانی توی ذهنم شکل گرفت و داشتم کتاب راهنمای شکست در رابطه با کسب و کار رو میخوندم و هوس قرمه سبزی هم کرده بود.
توی مترو داشتم به قرمه سبزی فکر میکردم و همزمان مطالب مربوط به کسب و کار و تجربه های شخصی توی ذهنم میچرخید. و اینجا یه ایده به ذهنم رسید و به اسم ایده قرمه سبزی اومدم تا مطرحش کنم.
خب
داستان ازین قراره...
به نظر من زندگی و موفقیت ها، مثل قرمه سبزی میمونن. فکر کن میخوای یک کسب و کاری رو راه اندازی کنی. میخوای یک کارآفرین بشی یا نه اصلا میخوای یک کارمند نمونه باشی.
وقتی میخوای کاری رو شروع کنی نباید انتظار داشتن مشتری های وفادار و زیاد و فروش عالی رو داشته باشی. درست مثل قرمه سبزی.
مثلا من از کسب و کاره، بنابر این به چند مرحله تقسیمش کردم (مثل پخت قرمه سبزی که در ادامه میگم).
شروع کسب و کار به چند قسمت تقسیم میشه، البته آدم ها هم به چنددسته تقسیم میشن.
1) قدم اول اینه که ایده داشته باشی. ایده داشتن از مطالعه میاد.
2) قدم دوم فکر کسب و کاره. هر هروز و هر شب بهش فکر کنی تا به یه دورنگاری برسی
3) حالا این ایده باید به دنیای فیزیکی ورود پیدا کنه، پس روی کاغذ طرح کسب و کار رو مینویسی
4) بعد از این، بعد از مطالعه کتاب های فروش و بازار یابی و ... و کسب تجربه در کسب و کار دیگران، شروع میکنی.
5) یه جمله هست که میگه یک نفره شروع کن اما چند نفره ادامه بده و در نهایت کلی کارمند استخدام کن. قدم اول خیلی مهمه، این مهمه که با کی شریک میشی. و کسی که باهاش شراکت میکنی باید از خودت باهوش تر و با تجربه تر باشه. تو ایده داری و اندک اطلاعات، اما شریکت ایده نداره اما کلی تجربه. بنابراین میتونی استارت کسب و کار بزنی
6) حالا وقتشه که این ایده که اجرا شده، با صبر و تامل و استمرار، به ثمر برسه و مشتری هارو پیدا و بتونی ازش درامد کسب کنی.
7) حالا وقتشه در مسیر درست باقی بمونی و اگر لازم شد، مسیرتو عوض کنی اما متوقف نشی و...
حالا چه ربطی به قرمه سبزی داره؟
وقتی میخوای قرمه سبزی بپذی، اول از همه باید بدونی چی میخوای. خیلی ها توی این قسمت گیر میکنن. مثلا منی که نمیدونم باید چی کار کنم و فقط هوس قرمه سبزی کردم، میرم توی سایت و میزنم مواد لازم برای تهیه قرمه سبزی و روش پخت آن.
به محض اینکه مواد اولیه و ضروری رو فهمیدم، میرم و تهیه میکنم. اما خیلی از آدم های در همین مرحله گیر و به بیماری کامل گرایی مبتلا میشن و هیچ وقت شروع نمیکنن. یعنی چی؟ یعنی اینکه خیلی ها قرمه سبزی دوست دارن، اما جای تهیه مواد اولیه و ضروری، میرن سراغ دستور العمل های حرفه ای رستورانی، طعم دهنده های مختلف، ترفند های گوناگون و ... . این جور آدم های فقط توهم پختن قرمه سبزی رو دارن و فکر میکنن باید اول از همه ترفند هارو بلد باشن و پرفکت شروع کنن اما اشتباه میکنن.
این یه اشتباه مهلکه.
برای پخت قرمه سبزی، کافیه درب فیریزر رو باز کنی، گوشت+سبزی پخته شده+لوبیا قرمز رو در بیاری+ پیاز رو خورد کنی، روغنو بذاری کنار دستت و فقط شروع کنی.
حالا که ایده رو داری، و روی کاغذ هم آوردی و در دنیای واقعی بوجودش آوردی، مقدماتش رو آماده کردی، حالا وقت اقدامه.
ماهیتابه رو میذاری روی گاز، و بی درنگ روغن رو میریزی و چرا گازو روشن میکنی. پیازو کمی سرخ میکنی و گوشت رو اضافه میکنی و ... باقی داستان. به همین سادگی و بدون نیاز به داشتن مهارت یک آشپز حرفه ای، شروع کردی. حالا اگه طبق دستور العمل رفته باشی، میریم مراحله بعدی
این مرحله خیلی مهم. مرحله جا افتادن
خیلی ها قبل ازینکه قرمه سبزی جا بیفته، میخوان برش دارن. همون 5 دقیقه اول برش میدارن و میخورن و میگن چقدر آبکی و بد بزه و بدرد نخوره و لوبیاشم دندوناشو خورد میکنه.
در کسب و کار هم خیلی ها فکر میکنن هفته اول بیزینس، باید میلیاردی بفروشن، در غیر اینصورت بیخیال کسب و کار میشن و میرن فوری کارمند میشن و میگن کارآفرینی خطر ناکه و بدرد نمیخوره و باس به آب باریکه بسنده کنیم.
حالا در این مرحله، زیر شعله رو کم میکنیم. اگر شعله خیلی زیاد باشه، باعث میشه یا بسوزه، یا زود آبش کم بشه و قبل از پختن، بی آب بشه و نه پخته بمونه. و نباید انقدر هم شعله کم باشه که چند روز طول بکشه، درین صورت ممکنه تلخ مزه بشه.
باید شعله جوری باشه که قشنگ جا بیفته. البته اینم بگم، در استارت کار اول از همه شعله زیاده و با سرعت به نقطه جوش میرسه، اما بعد از مدتی شعله کم میشه. درست مثل کسب و کار. وقتی استارت میزنی، شاید یهو فالوور بگیری، مثلا 5000 فالوور راحت بگیری، اما گرفتن 10 هزار تا یکم سخت تر و طولانی تره. اما این داستان ادامه داره.
وقتی قرمه سبزی روی گازه و با شعله ملایم داره جا میفته، اگر به اندازه نمک هم زده باشی، بعد از پختن تبدیل به قرمه سبزی میشه که انگشت هاتو باهاش میخوری، مثل کسب و کاری که تازه داره به مقبول عموم میرسه، برای رسیدن به این نقطه، زمان نیازه. زود تر اعتماد نمیکنن، بنابراین وقتی کسب و کار جا بیفته، وقتشه که فروش به اوجش برسه.
اما...
همیشه قرار نیست قرمه سبزی باب مزاج بپزی. اونم برای بار اول که دستور العملشو از سایت گرفتی. بنابراین، یا میخوری، یا میریزی بیرون.
یسریا در این مرحله، جا میزنن. میگن منو قرمه سبزی؟ ولش کن. من استعداد قرمه سبزی پزی رو ندارم. و برای همیشه بیخیالش میشن. اما نمیدونن که شکست و کسب تجربه، مرحله ای از پخش یک قرمه سبزی محشره. بنابراین، تعداد کمی از کارآفرینان، دوباره شروع میکنن و از قرمه سبزی بی نمک و بی مزه قبلی درس میگیرن و این دفعه کمی نمک بیشتر میزنن و کمی سبزی بیشتر تفت میدن و تایم مناسب تری رو برای جا افتادنش تعیین میکنن. این بار ممکنه قرمه سبزی درست کنن که خیلی عالیه.
بعضی ها هم درین مرحله بازم گیر میکنن. یعنی چی؟ کسب و کار راه انداخته، شکست خورده و بلند شده، اینبار موفق شده، اما همین جا میمونه. تعداد فالوور هارو تا 5000 نگه میداره، مشتری های ثابتی رو دست و پا میکنه و به ماهی 40 میلیون بسنده میکنه.
در این مرحله کسایی هستن به این 40 تومن راضی نیستن و میرن دستور العمل درست کردن یک قرمه سبزی مجلسی رو یاد میگیرن (این مرحله ایه که یسریا قبل از شروع انجامش دادن و حتی شروع نکردن). اینجاس که کم کم میبینه قرمه سبزی هاش عالی شدن، همسرش کلی ازش تعریف میکنه. خانواده میاد و براش درست میکنه و کلی تعریف میکنن. بعد میره به همسایه ها میده و اونا هم ایده جدید میدن برای پخت هر چه بهتر. یکی یهو میاد میگه چرا رستوران نمیزنی، قرمه سبزی هات معروف میشه.
پا میشه میره رستوران میزنه که همه فقط بخاطر قرمه سبزی در انواع مدل ها میان رستوران و کمتر برای غذای دیگه میان.
اینجاس که به استقلال مالی میره اونم با یک ایده، ایده قرمه سبزی.
یه جمله هست که خیلی دوسش دارم:
"درنگ نکن - انجامش بده"
وقتی به انجام کاری خیلی فکر کنی، در همین مرحله باقی میمونی. اگه میخوای کاری رو شروع کنی، نهایتا 70 درصد اطلاعات داشته باشی کافیه. باقیش در عمل بدست میاد. حتی ممکنه اون 30 درصد اصلا بکارم نیاد.
یه تحقیق جالبم بگم. کسایی که میخوان در کاری خوب بشن و بتونن ازش درامد کسب کنن، یا برن جایی استخدام بشن و بیکارن الان، برای یاد گیری یک مهارتی به اندازه خوب و کاربردی، فقط و فقط 20 ساعت زمان نیازه، یعنی روزی 45 دقیقه در طول یک ماه. البته با تمرکز، تعهد و ممارست و استمرار.
و برای اینکه بتونی در سطح جهانی عالی بشی و حرفی برای گفتن داشته باشی، 20.000 ساعت زمان نیاز داری (با تمرکز و تعهد و استمرار).
امیدوارم از ایده قرمه سبزی لذت برده باشی.
برام توی کامنت نظرتو بگو که مشتاق خوندن و جواب دادنشم
