زنگ زدگی و خوردگی آهن آلات همواره یکی از مشکلات و دغدغههایی است که بسیاری از صنایع با آن دست و پنجه نرم میکنند. مقاطع فولادی همچون لوله ها به علت موارد مصرف آنها، در معرض زنگ زدگی هستند. روش های بسیاری برای پیشگیری از خوردگی لولههای فولادی وجود دارد که در ادامه به معرفی آنها خواهیم پرداخت.
خوردگی واکنشی شیمیایی است که طی آن بافت مقاطع تخریب میشود. لولههای فولادی به علت آنکه سطح مقطع بسته دارند، در سطح خارجی و داخلی آنها احتمال خوردگی وجود خواهد داشت. رطوبت محیطی بهویژه دریاها (به علت دارا بودن نمک)، وجود آلودگی و دودهای صنعتی به علت حمل الکتریسیته، میکروارگانیسمها (شامل قارچ و باکتری) و غیره از عوامل ایجاد خوردگی در لوله فولادی هستند.
در ادامه مطلب قصد داریم به معرفی روشهایی برای جلوگیری وقوع خوردگی در لوله فولادی بپردازیم:
· پوشش پلی اتیلن
قرار دادن لولههای فولادی در تیوپ پلی اتیلن و بهکارگیری آن به عنوان روکش از جمله روشهای قدیمی جلوگیری از خوردگی در لولههای فولادی است. تشکیل لایهای قیری شکل از پلی اتیلن به حفظ لوله در برابر خوردگی کمک میکند. از مشکلاتی که میتوان برای این روش به آن اشاره کرد، جدا شدن پوشش از لوله است که در گذر زمان رخ میدهد.
· پوشش آلکید
از غلتک و اسپری برای پوششدهی با لعابهای آلکیدی استفاده میشود. روکش ایجاد شده براق بوده و چیزی در حدود 3 تا 5 سال از لولههای فولادی در برابر خوردگی محافظت میکند.
· حفظ فاصله میان فلز با فلز
اگر به اصول اولیه ترکیبات شیمیایی کمی دقت داشته باشیم، درمییابیم که در مواقعی که دو فلز با جنس متفاوت در کنار همدیگر قرار گیرند، به علت ربایش الکترون از یکدیگر، فلز آند شروع به زنگزدگی میکند و خوردگی گالوانیک رخ میدهد.
در این نوع خوردگی، فلز اول از فلز دوم الکترون دریافت مینماید. بهترین اقدام برای جلوگیری از این نوع خوردگی در موقعیتهایی که امکان تماس فلز با فلز زیاد است، استفاده از پوششهای حفاظتی کاتدی میباشد.
· پوشش اپوکسی
هنگامی که در خطوط انتقال، براقیت و حفظ رنگ مورد توجه نباشد، از این پوشش بیشترین استفاده میشود. نظر به دوام و مقاومت بالای اپوکسی از پوششهایی همچون آلکیدی کاربری بیشتری دارد. طریقه استفاده از این پوشش به کمک غلتک، برس مواد و یا اسپری است که منجر به پاشش یکنواخت بر سطح لوله میگردد.