یکی از مقاطع کاربردی در تاسیسات، فلنجهای فولادی هستند. فلنجها صفحاتی فلزی و دایرهای شکل میباشند و در اتصالات پیچ و مهره و لولههای فولادی نقش مهمی را ایفا میکنند. انواع مختلفی از این مقاطع با کاربردهای متفاوت در بازار آهن آلات وجود دارد که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
فلنج یا بیرون بند، نوعی صفحه دیسک فلزی، آهنی، مسی یا برنجی و دارای سوراخ است که توسط دیگر قطعات رزوه دار مثل پیچ و مهره سبب اتصال لوله، شیرآلات و قطعات ماشینی می شود.
اگر برای اتصال دو لوله به یکدیگر، از روش جوشکاری استفاده شود، پس از مدتی، جداسازی آن امکان پذیر نخواهد بود و کل اتصالات باید تعویض شوند، اما اگر برای اتصال دو قطعه از فلنج استفاده شود، به راحتی قابل باز شدن و جداسازی می باشند.
انواع مختلف فلنج شامل موارد زیر میشود:
· فلنج دنده ای یا رزوه ای (Threaded Flange)
· فلنج رینگ جوینت یا RTJ (Ring Type Joint Flanges)
· فلنج گلودار جوشی (Weld Neck Flange)
· فلنج گلو بلند جوشی یا LWN (Long Weld Neck Flange)
· فلنج اسلیپون یا اسلیپان یا تخت (Slip On Flange)
· فلنج ساکت ولد یا سوکتی جوشی (Socket Weld Flange)
· فلنج لپ جوینت (Lap Joint)
· فلنج کور (Blind Flange)
فلنج در تمام اتصالات لوله به تجهیزاتی همچون مخازن تحت فشار، پمپ ها، کمپرسورها و ... کاربرد دارند و اتصال به شیرها و سایر مواردی که در مسیر لوله قرار دارند و نیاز به تعمیرات احتمالی دارند به کمک این قطعه صورت میگیرد. همچنین از فلنج برای اتصال به تجهیزات ابزار دقیقی که نیاز به تعمیرات یا کالیبراسیون داشته باشند، استفاده میشود.
جمع بندی
فلنج صفحهای دایرهای شکل و معمولا فلزی است که بر سطح آن حفره وجود دارد و در اتصال قطعات به همدیگر به کمک پیچ و مهره استفاده میشود. فلنج انواع مختلفی همچون رزوه ای، لپ جوینت، گلودار جوشی و غیره را شامل میشود.