تاحالا شده از یک فیلم معروف که همه تعریفش رو می کنند بدت بیاد؟قصه من و چاه نفت های دوباره مد شده دی سی و مارول هم به همین شکله ؛وقتی منتقدین هم در کنار تماشاگر ها فیلم رو ستایش می کنند و من حوصله ام سر میره.اگه از طرفداران تیفوسیه یکی از این دو برند معروف هستید آخر این صفحه دیدگاه خودتون رو برام به اشتراک بگذارید!
امروز بعد از ظهر داشتم لیگ عدالت زک اسنایدر را می دیدم؛کل فیلم را منتظر جرقه ای بودم تا جذابیت داستان برایم مشهود شود اما آنقدر کسل کننده بود که به یاد بتمن هیجان انگیز نولان افتادم و حسابی افسوس خوردم که چرا از آن فیلم های ابر قهرمانی رسیده ایم به این فیلم ها.
چند سالی می شود که کمپانی مارول و دی سی سراغ پروژه های بزرگی رفتند تا تمام قهرمانانشان را در یک اثر جای دهند و پول درشتی به جیب بزنند.حالا لیگ عدالت زک اسنایدر بهانه ای شد تا بیشتر راجع به این موضوع و عوامل مختلفی که این آثار را برای برخی حوصله سر بر می کند برسی کنیم.
اکثر دوستداران دی سی از عاشقان بتمن هستند.سری کامیک های بتمن مملو از شخصیت های مثبت و منفی زیادی هستند که اغلب آنان از قدرت های فرا انسانی بی بهره اند و این واقع پذیری این اثر هست که مخاطب بزرگسال رو درگیر خودش می کند و اکثر شخصیت های مثبت و منفی دارای انگیزه های قابل درک هستند. اما در سایر مجموعه های دی سی نظیر سری فیلم های سوپرمن یا زن شگفت انگیز و......شخصیت ها کمی از واقعیت به دور هستند . از آن طرف هم مارول قهرمانان کم و بیش قابل باور دارد ولی محبوب ترین شخصیت این مجموعه مرد عنکبوتی هست .چه کسی فکر می کرد یک مرد که از دستانش تار بیرون بیاید روزی محبوب ترین شخصیت مارول شود؟ بله! سم ریمی بود که توانست برای اولین بار جوری این شخصیت کتاب های مصور مارول را به تصویر بکشد که همه داستان نیش عنکبوت را باور کنند.
پس ایراد کار از حجم زیادی از غیر واقعی هاست که وقتی کنار هم قرار بگیرند باورشان برای مخاطب خیلی سخت است؛ البته شاید هم کارگردانان خبره تری می خواهند!
هنوز هم وقتی اسم مرد عنکبوتی می آید ما یاد توبی مگوایر می افتیم اما ستارگان سال های اخیر سینما هم در این سال ها توانستند تا حدودی به خوبی نقش مرد عنکبوتی را بازی کنند ولی در آن سوی ماجرا قضیه چنین نیست. کریستین بیل یکی از برترین بتمن های تاریخ سینما را بازی کرد. پس از آن بن افلک نتوانست بروس وین را به خوبی نزدیک مخاطب کند؛ اگر چه که استایل و نوع بازی او برای صحنه هایی که بروس وین لباس بتمن را پوشیده خوب بود.جرد لتو هم که نقش جوکر را داشت اصلا نتوانست حتی به بازی خوب هیث لجر فقید نزدیک هم شود .
در اولین قسمت از سه گانه بتمن حدود نیمی از فیلم تنها صرف این شد مخاطب را قانع کند که چرا یک آدم مولتی میلیاردر باید تمام وقت خود را صرف نجات شهرش کند و انگیزه اش چیست .
در اولین قسمت از مرد عنکبوتی سم ریمی هم حدود یک سوم از وقت فیلم صرف این شد تا مخاطب باورش شود که بله ممکن است کسی مرد عنکبوتی شود!
اما استفاده از این حجم قهرمان و شخصیت شرور به فیلم اجازه نمی دهد که درست بتواند راجع به شخصیت ها صحبت کند.
و در آخر هم هرگونه جبهه ای در مورد این مقاله دارید خودتون یه سری به فیلم های مستقل بتمن یا هر کدوم از فیلم های مستقل این کمپانی ها( البته به جز دوگانه بتمن و رابین شوماخر) نگاه بندازید تا متوجه شوید این ایده استفاده همزمان از قهرمانان به جز پول هیچ چیز دیگری ندارد.
