این ها تنها چند جمله، نکته، آرزو درباره ویرگول هستند.
ویرگول در فضای مجازی ما یک جای خالی را پر کرده و همین دلیل علاقه خیلی ها به آن است. برای نمونه شاید خیلی از شما نوشتن توی اینستاگرام را تجربه کرده باشید و دیده باشید که نه مخاطب جدی ای هست و نه خود اینستاگرام امکانات مناسبی برای نوشتن دارد. توی اینستاگرام تصویر حکومت میکند.
سوال اساسی این است که چقدر باید و میتوان ویرگول را جدی گرفت. ویرگول هنوز نوپاست. معلوم نیست اگر خیلی روی آن تمرکز کنی چه میشود. شاید چند وقت دیگر گل کرد و شما شدید از قدیمی های ویرگول که دیگر تبدیل به سایت محبوب شده. یا این که چند ماه دیگر خبر بیاید که سایت قرار است تعطیل شود. یک جور ریسک است.
برای من دیدن آدم های حرفه ای در زمینه های مختلف مثل خانم شرمین نادری(داستان نویسی) و امیر سلامتی (بازی های رومیزی) دلگرم کننده بود و مرا به ویرگول امیدوار کرد. امیدوارم هر روز آدم های حرفه ای بیشتری به ویرگول پا بگذارند و ویرگول هم با رو کردن امکانات جدید، هم مبتدی ها را راضی نگه دارد و هم حرفه ای ها را.
