لوپوس مانعی برای کاشت مو-بیماریهای زیادی وجود دارند که میتوانند باعث ریزش مو شوند. با این حال، افرادی که از بیماریهای مزمن رنج میبرند، باید دائما با علائم بیماری دست و پنجه نرم کنند. لوپوس یکی از این بیماری های مزمن است که علائم آن ظاهر می شود و از بین می رود. هیچ درمان دائمی برای افراد مبتلا به لوپوس وجود ندارد. کسانی که به لوپوس مبتلا هستند ممکن است ریزش مو، درد مفاصل، خستگی و بثورات پروانه ای شکل را در سراسر صورت خود تجربه کنند.کاشت مو برای بیماران مبتلا به لوپوس انجام میشود اما تنها زمانی میتواند انجام شود که بیماری در حال بهبود باشد.
لوپوس یک بیماری خودایمنی مزمن است که در آن سیستم ایمنی فرد شروع به حمله به بافتها و اندامهای سالم میکند. این بیماری میتواند باعث التهاب و آسیب به اندامهای مختلف بدن از جمله کلیه، قلب، ریهها و خون شود. فردی که مبتلا به لوپوس است نمیتواند آن را به فرد دیگری منتقل کند زیرا این بیماری مسری نیست. با این حال، ممکن است یک زن باردار مبتلا به لوپوس فرزندی به دنیا بیاورد که دارای نوعی لوپوس است.
افرادی که مبتلا به لوپوس هستند ممکن است موهای خود را بیش از حد طبیعی (100 تار مو در روز بر اساس آکادمی پوست آمریکا) از دست بدهند. ممکن است هنگام شستن یا برس زدن موهایشان متوجه ریزش مو شوند. همه افراد مبتلا به لوپوس، ریزش مو را تجربه نمیکنند، اما بسیار رایج است. نازک شدن مو میتواند در سراسر پوست سر اتفاق بیفتد یا فقط در یک ناحیه متمرکز شود، مانند خط مو. همچنین، ریزش مو به دلیل لوپوس فقط روی پوست سر تأثیر نمیگذارد. این افراد ممکن است ابروها، مژه ها، موهای صورت و موهای بدن خود را از دست بدهند.
بیش از چند دلیل برای ریزش مو در افراد مبتلا به لوپوس وجود دارد :
ممکن است ریزش مو ناشی از یک پاسخ خودایمنی باشد، یعنی سلولهای موجود در فولیکولهای مو مورد هدف قرار بگیرند و به آنها آسیب برسد. علاوه بر این، این بیماری منجر به التهاب و ایجاد بثورات غیرزخمی میشود که میتواند اثر مشابهی داشته باشد. اینها ضایعات دیسکوئیدی هستند که بیشترین مشکل را ایجاد میکنند زیرا منجر به آلوپسی و باعث آسیب دائمی به فولیکول مو میشوند. در نهایت، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی و کورتیکواستروئیدهای تجویز شده برای درمان لوپوس نیز میتوانند باعث ریزش مو شوند.
افرادی که مبتلا به لوپوس هستند میتوانند کاشت مو انجام دهند. با این حال، کاشت مو تنها زمانی میتواند انجام شود که بیماری در حال بهبود باشد. اگر فردی دارای بثورات پوستی فعال باشد، نمیتوانیم کاشت مو انجام دهیم.
از آنجایی که این یک بیماری خودایمنی است، کاشت مو با خطراتی همراه است. شدت علائم نیز میتواند بین بیماران متفاوت باشد و در طول زمان تغییر کند. بنابراین، نمیتوان گفت که همه مبتلایان به لوپوس که کاشت مو انجام میدهند، نتایج یکسانی خواهند داشت. تعیین چگونگی عملکرد بدن فرد مبتلا به لوپوس پس از انجام کاشت مو دشوار است. پس از کاشت مو نیز باید مراقب محرک های مختلف لوپوس باشید. آنها میتوانند بر نتایج نهایی جراحی تأثیر بگذارند.
واکنش سیستم ایمنی بیماران مبتلا به لوپوس شرایط برای کاشت مو طبیعی را سخت و پیچیده میکند. اغلب متخصصین استفاده از پروتز مو را برای این افراد بهترین گزینه میدانند. در این روش موهای مصنوعی در اندازه و رنگی متناسب با موی سر بیمار انتخاب میشود. روشهای مختلفی برای اتصال پروتزها به سر فرد وجود دارد.
استفاده از چسب، گیره یا گره زدن موهای مصنوعی به شبکهای توری بهترین روش برای اتصال موهای مصنوعی است. هزینه انجام این روش در مقایسه با روشهای سنتی و مدرن کاشت مو کمتر است. بهعلاوه، هیچ تماس مستقیمی بین پروتزها و سیستم ایمنی بیمار برقرار نمیشود. پس، با بروز واکنشهای مختلف بعد از پروتز مو مواجه نخواهیم شد.
پروتز مو روشی دائمی نیست. این روش نیمهدائمی بوده و به شرکت در جلسات ترمیم نیاز دارد. با توجه به اینکه امکان کاشت موی طبیعی در اغلب بیماران لوپوس وجود ندارد، پس از اتصال پروتز شرکت در جلسات تعیین شده الزامی خواهد بود. میزان ماندگاری پروتزها متفاوت است.
عواملی مانند کیفیت پروتز، روش اتصال و شرایط جسمی فرد در افزایش یا کاهش این دوره دخالت مستقیم دارند. در حالت کلی میتوان ماندگاری این روش را حدود ۱۰ تا ۱۵ ماه تخمین زد. اگر دستورالعملهای مراقبتی را با دقت دنبال کنید طول عمر پروتزها افزایش چشمگیری خواهد داشت.
پس از گذشت دورهای ۱۰ یا ۱۵ ماه از اتصال پروتزها شرکت در جلسه ترمیم ضروری است. ترمیم پروتزهای مو غالبا در یک جلسه انجام میشود. انتخاب رنگ، جنس و مدل پروتزها به سلیقه متقاضی وابسته است. این موها کاملا طبیعی هستند. پس نگرانی برای شرکت در مهمانیها نخواهید داشت.
برخلاف کلاه گیس، استفاده از پروتز مو چهره شما را مصنوعی نشان نمیدهد. استفاده از این مدل موها هیچ واکنش آلرژیکی به دنبال ندارد و سبب ریزش موی طبیعی فرد نمیشود.
منبع : مجله پزشکی کلینیک دانیان