درباره پارادوکس زنون شنیدین؟ نه؟ خب باید بگم تا همین چندسال پیش این پارادوکس حل نشده بود و با پیشرفت علم ریاضیات و بالطبع بحث "حد" در ریاضیات بالاخره این پارادوکس حل شد. اما خود قضیه خیلی مهمتره تا اثبات اون. در واقع این پارادوکس مفهوم زمان و مسافت رو در ذهن انسان به چالش میکشه و باعث میشه که حداقل یکبار به اون و جوابش فکر کنید. اما خود پارادوکس اینو میگه که اگه مثلا شما وقتی از خونه تا محل کار رو طی میکنید در واقع هیچ وقت به مقصد نمیرسید. چرا؟ چون شما باید مثلا برای طی کردن نقطه الف تا ب نصف نقطه این دوتارو طی کنید اما توی همین نصفه راه هم باید نصف اون رو طی کنید و الی آخر. درواقع بینهایت نصف راه بین الف تا ب هست که باید طی کنید پس شما هیچ وقت به مقصد نمیرسید. بله ما همیشه به مقصد میرسیم اما بحثی که این پارادوکس ایجاد میکنه خیلی فراتر از این جمله است که " من همیشه به مقصد میرسم پس پارادوکس مسخره ای هست". این پارادوکس ابعاد دیگه ای هم داره که اگه علاقه مند شدید به این پارادوکس میتونید توی صفحه ویکیپدیا اون رو مفصل تر و تخصصی تر بخونید.
