نامه ای به ایندگان راجع به ابتذال عصر ما
سلام ایندگان
سلام ای کسانی که هرگز شما را نمیبینم
اینجا عصر ابتذال است
نمیدانم در اینده شما چگونه خواهید بود
اما باید گفت ابتذال جهان من را خفه کرده است
ابتذالی که مردم اگاهی از ابتذال ان دارند
اما هنوز هم به ان دامن میزنند
اینجا هرکس روپوش بپوشد در نزد مردم یک فوق تخصص است که حرفش سند است
مینویسم برایتان ای ایندگان
مردم ما در عصر تکنولوژی و پیشرفت های چشمگیر علمی هنوز به زردچوبه برای درمان بیماری ها بیشتر از دارو اعتقاد دارند
اینجا کافیست دلقک باشی تا وایرال شوی
کار طنز دیگر برای فهم نیست بلکه برای خنده های سطحیست
در این زمانه کسی که کتاب های فلسفی و روان شناسی میخواند دیوانه است
اینجا هنوز هم بعضی میگویند زمین تخت است هنوز هم نظریه ی داروین را فرضیه میدانند
اینجا مشهدی عباس حرفش معتبر تر از دانشمندان است
اینجا کسی دانشمندان را ادم حساب نمیکند
در عوض کافیست چند جمله ی سرگرم کننده بگویی یا انکه پول داشته باشی انوقت تو همه چیز میشوی؛دانشمند،دکتر،مهندس و ..
اهای ایندگان اینجا هنوز هم مردم کتاب های راز،قانون جذب و چهار اثر فلورانس میخوانند
اینجا هنوز هم مردم برای خوشبختی اسپند دود میکنند
اینجا وقتی ماشین میخرند زیر چرخ هایش تخم مرغ میگذارند تا برایشان برکت داشته باشد
اهای ایندگان که مردم این زمان را خرافاتی میدانید
باز هم برایتان بگویم که اینجا هنر خوار شده است
فقط باید جوک بگویی و غرورت را بشکنی تا برایت کامنت های بیشتری بگذارند
اهای ایندگان اینجا در ایران ابتذال ما را خفه کرده است
مردم دیگر حوصله ی خواندن ندارند
مردم دیگر به علم احترام نمیگذارند
اینجا هرکس میخواهد روشنفکر باشد چند جمله از نیچه یا نمیدانم داستایفسکی مینویسد و یا استوری میکند
اینجا هر فرد ۵۰۰ عکس از خودش میگیرد و بهترینش را استوری میکند و برای اینکه بگوید هدفم خودنمایی نبوده است یک جمله از بزرگان علم و اندیشه مینویسد
اینجا همه به دنبال برتری اند
عده ای قوم خود را برترین قوم جهان میدانند
عده هنوز در فکر شکوه ایران باستانند
عده ای هم از بدبختی های عصر حاضر مینالند
اما هیچکس حوصله ی ساخت اینده را ندارد
جوانان هم اسیر ابتذال اند
