یادداشت | گزارشی از افطاری دانشکدۀ مهندسی شیمی و نفت | هیئت تحریریه
۲۶ فروردین ۱۴۰۲ افطاری دانشکدهٔ مهندسی شیمی و نفت در سالن یاس ساختمان سلف مرکزی برگزار شد. این افطاری که هر ساله توسط گروه‌های دانشجویی و به مسئولیت آن‌ها برگزار می‌شد، امسال حواشی مختلفی را به وجود آورده که در این متن سعی کردیم به آن‌ها بپردازیم. سوال اصلی که همچنان جوابی برای آن پیدا نکرده‌ایم این است که چرا افطاری بر عهدهٔ هیچ یک از گروه‌های دانشجویی دانشکده نبوده و فراخوان نصفه‌نیمه‌ای برای آن داده شد؟
این گزارش پس از گفت و گوی نشریه با مسئول افطاری دانشکده، توسط تحریریهٔ نشریه نوشته شده است.
قبل از افطاری
معاونت دانشجویی دانشکده کمر بسته بود که مسئولیت افطاری دانشکده‌مان را به گروهی غیردانشکده‌ای بدهد. با تلاش‌های کیمیا، قرار شد مسئولین افطاری از بین دانشجویانی که داوطلب می‌شوند و با رأی‌گیری انتخاب شود و در پوسترهای تبلیغاتی، اسم هیچ‌یک از گروه‌های دانشکده‌ای و غیردانشکده‌ای نیاید. اولین چالشی که اینجا به وجود آمد، همین درگیری بین گروه‌ها بود که به نوعی آتش این حساسیت را معاونت دانشجویی دانشکده تندتر کرد. در قضایا، یکی از کانون‌های فرهنگی-هنری دانشگاه که بستر را مناسب دیده بود، در امور مختلف این افطاری دانشکده‌ای دخالت مستقیم و غیرمستقیم داشت. معاونت دانشجویی دانشکده که ناظر بر این قضایا بود، حداقل در ظاهر مخالفتی نمی‌کرد.
مشکلات مالی در این افطاری هم مثل همیشه، دست از سر مسئولین افطاری برنداشتند. شاید بزرگترین مشکل، این بوده که دانشکده با پرداخت فقط یک‌هفتم هزینهٔ افطاری، انتظار یک ضیافت آبرومندانه داشت. هرطور که بود با پیگیری‌های مسئول افطاری و مشارکت برخی اساتید و دانشجویان و همین‌طور خیرین و اسپانسرها، بودجۀ خوبی جمع‌آوری شد و معاونت فرهنگی دانشگاه قول پرداخت کامل هزینۀ پک‌های افطاری به ارزش ۱۲ میلیون و معادل ۳۰۰ پک ۴۰ هزار تومانی را داد.
جدا از مشارکت معاونت فرهنگی در پک‌های افطاری که البته هنوز و پس از گذشت هشت روز از افطاری پرداخت نشده است، مشارکت در امور دیگری نیز به چشم می‌خورد.
دو شب قبل از افطاری، معاونت فرهنگی دانشگاه، دستور تفکیک جنسیتی و در نظرگرفتنِ فضاهای مجزا برای برگزاری افطاری را به مسئولین افطاری به صورت ضمنی و غیررسمی ابلاغ کرد. از آنجایی که اولین افطاری دانشکده‌ای با دانشکدهٔ ما بوده، معاونت بر روی این دستور تفکیک تأکید بسیار داشته است.
روز افطاری
شب قبل توسط مسئولین افطاری و در کانال‌های گروه‌های دانشجویی، فراخوان داده شد تا کسانی که ثبت‌نام کرده‌اند از حوالی ظهر به همکف دانشکده مراجعه و ژتون‌هایشان را دریافت کنند. اطلاع‌رسانی به‌خوبی صورت گرفت و حداقل توزیع ژتون‌های افطاری، بدون مشکل و یا چالش غیرمنتظره‌ای انجام شد. در صبح آن روز، حراست با سرشمارهٔ خروجی دانشگاه با مسئولین افطاری تماس می‌گیرد و در آن سوی خط، شخصی خودش را از طرف حراست معرفی می‌کند. بدون اجازه و اشاره به بندقانونی می‌گوید که هنگام برگزاری افطاری، دو نفر از مأمورین ما برای حفظ آرامش و تفکیک جنسیتی در سالن حاضر می‌شوند!
حوالی اذان مغرب، درب‌های سالن یاس کمی دیرتر از زمان مقررشده باز شد. مسئولین معاونت فرهنگی قبل از همه در سالن حاضر بودند تا به خواستۀ مضحکشان برسند؛ اما مگر می‌شود ۳۰۰ نفر آدم را به این راحتی‌ها کنترل کرد؟ متأسفانه اشخاصی بدون ژتون و یا حتی با ژتون جعلی با شیوه‌های مختلف دیگر وارد سالن شده بودند. معاونت فرهنگی منقلب‌شده حتی در شرایطی که کار از کار گذشته بود و بچه‌ها به صورت عادی کنار هم نشسته بودند، در گوشه‌ای از سالن باز هم تهدید کرد که عکسی از این مراسم بیرون نیاید که حتماً برای معاون دانشجویی دانشکده و مسئول افطاری تبعات خواهد داشت. جای شکرش باقی است که هیچ مأمور حراستی در سالن نبود وگرنه تنش‌ها به اوج خود می‌رسید و ممکن بود ماجرای سلف البرز، این بار در سلف یاس رقم بخورد.
برخی از ضعف‌های اجرایی در لحظات ابتدایی مانند توزیع با تاخیر چای‌کیسه‌ای و یا آماده‌نبودن موکت و جایگاه نمازگزاران به چشم می‌خورد که پس از گذشت دقایقی حل و فصل شدند.
به هر نحوی که بود افطاری به شکل مطلوبی و البته به بدترین شکل از نظر معاونت فرهنگی برگزار شد. با وجود اینکه دانشجویان و حاضران جمع راضی بودند و متوجه مشکلات موجود در پس‌زمینهٔ افطاری نشدند، طیف محدود و متعلق به یک جریان فکری خاص از دانشجویان، چون اسپند روی آتش بالا و پایین می‌پریدند که متاسفانه مقولهٔ «دانشجو علیه دانشجو»، مقولۀ جدیدی نیست!
بعد از افطاری
طبق صحبت‌های مسئولین افطاری، معاونت فرهنگی دانشگاه هنوز که هنوز است، آن ۱۲ میلیون تومان پک‌های افطاری را به مسئولین افطاری پرداخت نکرده که این تأخیر در پرداخت برای دانشگاه شرم‌آور است.
همچنین معاونت دانشجویی دانشکده گزارشی دقیق و کتبی از تمام روزهای قبل از مراسم افطاری می‌خواهد و بر برگزاری جلسۀ نقد پافشاری می‌کند که البته نکتۀ خوبی است. امیدواریم کسانی که می‌توانند، در این جلسه که به زودی برگزار خواهد شد، شرکت کنند تا پویایی به اوج برسد.
هر چه که بود، افطاری با حواشی و ضعف‌های مختلفی برگزار شد. ضعف‌ها بیشتر از سمت معاونت فرهنگی دانشگاه و معاونت دانشجویی دانشکده بوده که همواره باری بر روی دوش مسئولین افطاری ایجاد می‌کرد؛ از دستورات عجیب و غریب معاونت فرهنگی گرفته تا عملکرد معاونت دانشجویی دانشکده در واگذار‌نکردن افطاری به یکی از گروه‌های دانشجویی دانشکده.
در آخر امیدواریم که معاونت دانشجویی در تصمیمات خود بازنگری کند و کمافی‌‌السابق یک گروه دانشجویی مشخص را به عنوان مسئول برگزاری افطاری مشخص کند تا چنین مراسم‌هایی نظام‌مند‌تر و با کیفیت مطلوب‌تر برگزار شوند.
