شمارۀ ۹۷ | نقد و بررسی عملکرد دورۀ نوزدهم شورای صنفی | تیم نشریۀ دردانشکده
با کمی حساب‌و‌کتاب می‌توان شورای صنفی را مهم و ضروری‌ترین گروه دانشجویی در دانشگاه دانست که کارکرد آن به نمایندگی عموم دانشجویان در امور مختلف برمی‌گردد؛ اموری مانندِ پیگیری مشکلات، ارائۀ پیشنهادات، ایجاد فضای همدلی، آشنایی بیشتر با واقعیات موجود و تقویت فضای همکاری و تعامل بین دانشجویان و مسئولین. به‌مناسبت نزدیک‌شدن به زمان انتخابات و پایان دورۀ فعلی شورای صنفی، بعد از بیان‌شدن گزارشی از عملکرد شورای صنفی در صفحات قبلی این شماره، در این یادداشت به بررسی و نقد عملکرد ایشان می‌پردازیم.
انتخابات دورۀ نوزدهم
با توجه به اینکه دانشکدۀ ما جزء واحدهای ۷۰۰ تا ۲۰۰۰ نفرۀ دانشگاه است، حدنصاب تعداد داوطلبان برای برگزاری انتخابات دور اول شورای صنفی، ده نفر است و شورای صنفی دانشکده باید شامل پنج عضو اصلی و دو عضو علی‌البدل باشد. طبق گزارش «روزنامه شریف»، تا پایان مهلت اولیۀ ثبت‌نام، تنها دو نفر از دانشکدۀ مهندسی شیمی و نفت کاندید شرکت در انتخابات بودند که جزو کمترین تعداد ثبت‌نامی‌ها بین ۱۶ واحد شورای صنفی بود. با تمدید مهلت ثبت‌نام، این تعداد به ۱۲ نفر رسید و با رسیدن به حدنصاب، داوطلبین راهی دور اول انتخابات شدند. داوطلبین انتخابات شورای صنفی دانشکده عبارت بودند از: علیرضا حسن‌زاده، پارسا ایمانی، سوگل اقبالی، ایمان خلیلی، حمیدرضا محمدنژاد، پرستش اسدی، محمد بابازاده، پویا حق‌وردی، امیرحسین فتوحی، کامیار قائمی، کاوه رخزاد و سیدامیرحسین امیرلطیفی. طی این انتخابات، ائتلافی هفت نفره متشکل از علیرضا حسن‌زاده، حمیدرضا محمدنژاد، امیرحسین فتوحی، پویا حق‌وردی، امیرحسین امیرلطیفی، سوگل اقبالی و محمد بابازاده شکل گرفت و درادامه، سوگل اقبالی و محمد بابازاده به‌نفع ائتلاف، به‌طور غیررسمی کناره‌گیری کردند.
طبق آیین‌نامۀ جدید شورای صنفی دانشجویان، شرط به‌رسمیت‌شناختن انتخابات، مشارکت حداقل ۲۰ درصد اعضای هر واحد است و داوطلبین با کسب اکثریت نسبی آرا به شورا راه خواهندیافت. به‌این‌ترتیب، با مشارکت ۲۸.۲ درصدی، انتخابات به دور دوم کشیده نشد. نتایج دور اول که در تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ برگزار شد، به‌شرح زیر است:
به گزارش روزنامه شریف، میانگین مشارکت در انتخابات برگزارشده در 9 واحد شورای صنفی، حدود ۳۰ درصد بود. بیشترین و کمترین میزان مشارکت به‌ترتیب مربوطبه دانشکدۀ مهندسی صنایع با ۳۹.۶ درصد و دانشکدۀ شیمی با ۲۶.۸ درصد مشارکت بودهاست. در این بین، دانشکدۀ ما با ۲۸.۲ درصد در رتبۀ پنجم قرار دارد که کمتر از میانگین بوده و نشان از پایین‌بودن میزان مشارکت است؛ همچنین این میزان در مقایسه با میزان مشارکت ۳۱ درصدی در انتخابات دور اول دورۀ پیشین که به‌خودی‌خود بسیار پایین بوده، افتی ۲.۸ درصدی داشته‌است. (شمارۀ ۸۹۷ روزنامه شریف، صفحۀ ۳، مشارکت ۳۰ درصدی، پایان بخش هجدهمین دورۀ صنفی)پس از برگزاری انتخابات و تشکیل شورا، وظایف و مسئولیت‌ها در کانال صنفی به شرح زیر اعلام شد:
رفیق نیمه‌راه
پس از گذشت حدود شش ماه، شورای صنفی در کانال خود اعلام کرد که با رأی اعضای شورای صنفی، «حمیدرضا محمدنژاد» با شورای صنفی همکاری نخواهدداشت و «پویا حق‌وردی»، عضو علی‌البدل، به عضوی از شورای مرکز منصوب شد و به‌علت نبود فرد دیگری از رشتۀ مهندسی نفت، مسئولیت هر دو بخش آموزش مهندسی شیمی و نفت به ایشان واگذار شد. همچنین مدتی بعد، اعلام شد که «علیرضا حسن‌زاده» از دبیری شورای صنفی کناره‌گیری کرده و با رأی اعضای شورای صنفی، «امیرحسین فتوحی» به‌عنوان دبیر، «پارسا ایمانی»، به‌عنوان نائبدبیر و سوگل اقبالی به‌عنوان عضو مرکزی شورای صنفی انتخاب شدند. درپیِ فهمیدن علت تصمیم قطع همکاری با آقای محمدنژاد، این موضوع را از دبیر کنونی صنفی و خود ایشان جویا شدیم:
امیرحسین فتوحی: ما تا اواسط پاییز، حدود ۱۵ جلسه برگزار کرده‌بودیم. حمیدرضا محمدنژاد فقط در یک جلسه حضور داشت که آن هم جلسۀ معارفه بود. درنهایت به‌دلیل عدم مشارکت با رأی همۀ اعضا تصمیم به قطع همکاری گرفته شد؛ البته قبل از این تصمیم، پیامد عدم شرکت در جلسات را گوشزد کرده‌بودیم.
حمیدرضا محمدنژاد: در درجۀ اول درگیری‌های کاری و درسی داشتم و وظایف صنفی برایم در اولویت‌های بعدی قرار می‌گرفت و عملاً وقت کمی برای پیگیری کارها داشتم. در درجۀ دوم زمان برگزاری جلسات بود که به‌علت عدم هماهنگی درخصوص زمان برگزاری جلسات، امکان حضور نداشتم. برآیند این دو مسئله، من را به این واداشت که تمایلی به حضور در باقی جلسات و درآخر، مشارکت در کارهای صنفی را نداشته باشم.
همچنین دلایل استعفای آقای حسن‌زاده و تغییر دبیر صنفی در میانۀ مسیر، به شرح زیر توضیح داده‌شد:
متأسفانه روند فعالیت ادوار گذشته به‌گونه‌ای بود که دانشجویان علاقه‌مند به فعالیت دانشجویی، با صنفی آشنا نشده‌بودند و دید مناسبی نسبت‌به ماهیت فعالیت‌های این گروه نداشتند. درنتیجه، علی‌رغم اینکه جداشدن از صنفی به‌دلیل پایان تحصیلم موضوعی گریزناپذیر بود، کاندیدشدن برای من احساس وظیفه بود؛ زیرا صنفی دانشکده نیاز به ایجاد ساختار و انتقال تجربه داشت و نگاه من به دبیری صنفی، بازنشستگی از فعالیت دانشجویی بود.
کارگروه آموزش
یکی از مهم‌ترین وظایف شورای صنفی که هر ورودی باید حرص آن را بخورد و استرس و ناراحتی‌اش را تحمل کند، بحث نحوۀ چینش ساعت کلاس‌ها و امتحان‌هایشان است. طبق دستورالعمل وزارت علوم، این کار برعهدۀ مسئول آموزش و معاونت آموزشی است و تصمیم نهایی تماماً با ایشان است؛ اما صنفی با تشکیل کارگروه‌های رفع تداخل با افراد داوطلب در هر ورودی، سعی می‌کند مشکلات برنامه‌ای که در یک ترم ارائه می‌شود را یادآور شود تا مسئولین آموزش، مشکل را رفع کنند؛ مشکلاتی ازقبیلِ تداخل ساعتی کلاس‌های درسی براساس نیازسنجی و چارت آموزشی، تداخل ساعتی بین کلاس‌های درس ارائه‌شده توسط یک استاد، تداخل ساعت و روز امتحانات و چیدمان امتحانات دروسی که دانشجوهای مشترک زیادی دارند به‌صورتی‌که امتحان‌ها پشت‌سرهم نیفتند.
شورای صنفی دورۀ نوزدهم، در موارد گفته‌شده که جزو وظایف شورای صنفی شناخته می‌شود، نسبتاً خوب عمل کرده‌است. در هر دو ترم پاییز و بهار، زمان‌بندی مناسبی برای تشکیل کارگروه‌ها صورت گرفت و کارگروه‌ها به‌خوبی تشکیل می‌شدند؛ اما نتیجۀ این تلاش‌ها چه شد؟ در ترم پاییز، گفته‌ها حاکی از این است که صنفی برآیند کارگروه‌های آموزش را منتقل کرده، نتایج پیگیری‌ها را به اطلاع افراد رسانده و پس از همکاری مسئولین آموزش دانشکده، اصلاحات کم‌وبیش انجام شده‌است؛ اما در ترم جاری، با وجود همکاری بیشتر مسئول آموزش دانشکده، برخی از کارگروه‌ها به حاشیه رانده شدند. گفته‌های کارگروه‌ها حاکی از این است که نتیجۀ نهایی و موارد تغییریافته به گوش افراد حاضر در کارگروه نرسیده یا اقناع به‌خوبی صورت نگرفته‌است. پیشنهاد می‌شود مسئول آموزش هر ورودی دلایل مخالفت، نتایج تصمیم‌ها، صحبت‌های مسئول آموزش و... را به اعضای حاضر در یک کارگروه منتقل کند تا شائبه‌ای در ذهن افراد مبنی‌بر برخی اولویت‌دهی‌ها ایجاد نشود.
کتابخانۀ شورای صنفی
یکی از اصلی‌ترین اقدامات این دوره، جمع‌آوری، سازماندهی و امانت‌دهی کتب و جزوات کتابخانه‌های گروه‌های دانشجویی دانشکده بود؛ کتاب‌هایی که تا پیش از این به‌صورت محدودتر و پراکنده توسط آن‌ها امانت داده می‌شدند و ساختار منظمی نداشتند. حال با جمع‌آوری کتاب‌ها از سطح دانشکده، کدگذاری و ایجاد لیست کتاب‌های موجود در کتابخانه یا امانت‌داده‌شده، کتاب‌ها به‌مدت یک ترم به دانشجویان امانت داده می‌شوند. این مسئله علاوه‌بر کاهش هزینه‌های دانشجویان در طول ترم، موجب آسیب کمتر به محیط‌‌زیست می‌شود.
دایرکردن بخش امانت‌دهی در همکف دانشکده که ابتدای ترم پاییز صورت گرفت، باعث آشنایی بیشتر دانشجویان دانشکده با سیستم جدید امانت‌دهی بود که توسط دانشجویان نوورود دانشکده نیز با استقبال خوبی مواجه شد. طبق نظرسنجی نشریه، بیشترین درخواست دانشجویان از این دورۀ صنفی، مربوطبه امانت کتاب بودهاست که این نشان از عملکرد مطلوب شورای صنفی دانشکده در این بخش است. امید است با انتقال تجربۀ این دوره به آیندگان و با تدابیری درخصوص بهبود وضعیت و تعداد کتاب‌ها و همچنین توجه بیشتر دانشجویان به فرایند اهدای کتاب، شاهد ادامه پیداکردن این فرایند در دوره‌های بعدی صنفی نیز باشیم.
کمدهای دانشکده
از دیگر فعالیت‌های موردتوجه شورای صنفی این دوره، تعمیر، تخلیه و تعویض قفل کمدهای همکف دانشکده است؛ اما موضوع بحث‌برانگیز قیمت تعیین‌شده برای اجارۀ کمدهاست. شورای صنفی در شروع کار خود، هزینۀ اجارۀ کمدهای همکف دانشکده را فقط برای ترم تابستان، مبلغ ۵۰هزار تومان اعلام کردهبود. پس از آن، اعلام شد که تعداد زیادی از کمدهای واقع‌در همکف دانشکده تعمیر و قفل آن‌ها عوض شده‌است و هزینۀ اجارۀ کمدهای بزرگ به‌مدت دو ترم پاییز و بهار، ۲۰۰هزار تومان و کمدهای کوچک، ۱۵۰هزار تومان است. درحال‌حاضر نیز، هزینۀ اجارۀ کمدهای بزرگ و کوچک به‌ترتیب، ۲۰۰ و ۲۵۰هزار تومان است. به‌منظور امکان سنجش هزینۀ اعلام شده و قیاس آن با سایر دانشکده‌ها، شرایط تخصیص کمدها در پنج دانشکدۀ مهندسی مکانیک، مهندسی کامپیوتر، فیزیک، مهندسی هوافضا، مهندسی صنایع را به‌عرض می‌رسانیم:
هدف از این افزایش قیمت، تعمیر و تعویض قفل‌های تعداد زیادی از کمدها بودهاست؛ اما به‌نظر می‌رسد میزان افزایش قیمت، از قیمت تعمیر و تعویض قفل کمدها بیشتر بوده و همین امر موجب افزایش تراز مالی پایان دورۀ صنفی شده‌است. در دو ترم گذشته بخش عمدۀ درآمد حاصل از فروش کمدها، صرف جبران خسارات وارده حین تخلیۀ آن‌ها و خرید قفل و کلید شده‌است. با توجه به شیوۀ قیمت‌گذاری سایر دانشکده‌ها، ادامۀ روند افزایش قیمت چندان قابل‌توجیه نیست؛ چراکه دریافت مبلغی بیشتر از حدمعمول تحت عنوان اجارۀ کمدها، شیوۀ مناسبی برای تأمین نیاز مالی صنفی نبوده؛ ضمن اینکه دانشجو صرفاً برای اجارۀ کمد هزینه پرداخت می‌کند و لازم است بداند این هزینۀ اضافی دریافتی اگر صرف تعمیر و تعویض قفل کمدها نمی‌شود، صرف چه فعالیت‌هایی خواهدشد. با توجه به موارد ذکرشده، پیشنهاد می‌شود برای تمدید مدت اجارۀ کمد افرادی که از شروع قیمت‌گذاری‌های جدید کمد دریافت کرده‌اند، مقداری تخفیف در نظرگرفته شود و درصورت امکان، قیمت کمدها برای افرادی که به‌تازگی قصد دریافت کمد دارند، کاهش یابد.
همچنین پیشنهاد می‌شود به‌منظور تسهیل روند تخصیص کمدها و آگاهی دانشجویان از روند کار، آیین‌نامه‌ای تدوین شود که علاوه‌بر ذکر قوانین استفاده از کمدهای دانشجویی، مقدار اجاره و ودیعۀ دریافتی و موارد استفاده از هزینۀ دریافتی نیز در آن عنوان شوند تا دانشجوها بدانند هزینه‌ای که می‌پردازند به‌عنوان تضمین سالم‌ماندن کمدها دریافت می‌شود، صرف تعمیرات و تعویض قفل کمدها یا جبران خسارات وارده حین تخلیه کمدها می‌شود یا برای روز مبادا گوشه‌ای انبار می‌شود. این آیین‌نامه می‌تواند شامل قوانین استفاده از سایر امکانات رفاهی نظیر امانت‌گرفتن کتاب از کتابخانۀ صنفی نیز باشد و درصورت تغییر این قوانین نیز، آیین‌نامۀ به‌روزشده مجدداً منتشر شود.
دفتر شورای صنفی
خانه‌تکانی دفتر، اضافه‌کردن صندلی و تعویض برخی از صندلی‌ها با وسایل دیگر گروه‌ها برحسب فضا و اضافه‌کردن یک قفسۀ کتاب، برخی از اقدامات مثبت در راستای حفظ و نگهداری اموال و وسایل شورای صنفی بوده که از ابتدای دوره کلید خورد. همچنین حضور اعضا در اغلب ساعات روز و پذیرش دانشجویان، باعث آشنایی هر چه بیشتر دانشجویان دانشکده با اعضا، امورات صنفی، وظایف مختلف این شورا و حتی جذبشان به شورای عمومی بودهاست که شاید بتوان دلیل ثابت‌قدم‌بودن این دورۀ صنفی در فعالیت‌های مختلف را -با وجود استعفا و خروج میان‌دوره‌ای سه نفر از هفت مسئول- از نتایج همین ارتباط خوب با تمامی ورودی‌های دانشکده دانست. البته سراسر حضور افراد بی‌اشکال نیست و نقدهایی بابت عدم استفادۀ مناسب از دفتر در برخی ساعات که ظاهر شورای صنفی را خدشه‌دار می‌کند، به حاضران وارد است.
دوره‌های برگزارشده
در دوره‌های قبل، شورای صنفی جلساتی درخصوص آشنایی دانشجویان با دانشکده و دانشگاه و همچنین ارتباط بیشتر اساتید و دانشجویان برگزار می‌کرده‌است. در ابتدای این دوره، در اوایل خردادماه، جلسه‌ای با عنوان «آشنایی با کارآموزی» با حضور «دکتر سعادتمند» و اوایل بهمن‌ماه نیز «کارگاه آشنایی با انتخاب واحد» ویژۀ دانشجویان نوورود، توسط شورای صنفی برگزار شد. همچنین اواخر اسفند «چای با استاد»، به میزبانی «دکتر جمشیدی»، به پیشنهاد مسئولین دانشکده و با همکاری سایر گروه‌های دانشجویی برگزار شد. بااین‌حال به‌نظر می‌رسد تقسیم‌کار بین «انجمن علمی کیمیا» و شورای صنفی صورت گرفته‌است و بیشتر جلساتی که در دوره‌های قبل توسط صنفی انجام می‌شده، درحال‌حاضر با هماهنگی گروه کیمیا صورت می‌پذیرد؛ مانند کارگاه‌های رفع اشکال دروس که در سال گذشته توسط انجمن کیمیا برگزار شدند. جدا از این‌ها، به‌نظر می‌رسد جلساتی مانند «همایش معرفی رشته، برای دانش‌آموزان پیش از ورود به دانشگاه»، «جلسۀ هیئت‌رئیسه با دانشجویان» و... مانند هماهنگی برای سانس سالن‌های ورزشی به فراموشی سپرده شده‌اند.
دسترسی‌پذیری
لزوم دردسترس‌بودن شورای صنفی، به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مطالبه‌گران نیازهای دانشجویان در دانشکده، مشخص است. طبق اصل -هر که از دیده رود، از دل برود- حضور اعضا در اتاق صنفی و امکان مراجعۀ حضوری به دفتر صنفی (واقع در طبقۀ سوم دانشکده) از نکات قابل‌بررسی در این متن است.
صنفی این دوره ازلحاظ دسترسی‌پذیری حضوری و امکان مراجعه به اتاق صنفی عملکرد مطلوبی داشت؛ به‌گونه‌ای که در بیشتر مواقع شخصی برای پاسخگویی افراد مراجعه‌کننده حضور داشت. به‌دلیل عدم وجود فضای جمعی مناسب در دانشکده‌‌مان، اتاق کوچک صنفی در بیشتر مواقع محل حضور دانشجویان از ورودی‌های مختلف بود که این مسئله باعث همکاری و آشنایی دانشجویان با وظایف صنفی و همچنین تقویت شورای عمومی این گروه می‌شد. همچنین با وجود استعفای مسئول روابط‌عمومی در میانۀ راه، پاسخگویی اکانت صنفی و همچنین اطلاع‌رسانی‌های کانال به‌طور منظم و مطلوبی صورت می‌گرفت. نصب لیست آیدی تلگرام مسئولین صنفی پشت درب اتاق، از دیگر نکات مثبت این دوره بود که درصورتِ عدم حضور اعضا در اتاق، امکان ارتباط‌‌گرفتن با مسئول مربوطه را در اختیار مراجعه‌کننده قرار می‌داد. سه راه ارتباطی جایگزین جهت تسهیل ارتباط از ابتدای دوره تاکنون، در کانال صنفی منتشر شده که یکی مربوطبه اعلام مشکلات تأسیساتی دانشکده در گوگل فرم مربوطه بود و سایرین در ارتباط با بررسی انتقادات و پیشنهادات مربوطبه امانت‌دهی کتاب‌ها و رفع مشکل فضای مطالعاتی دانشکده، در بخش کامنت‌های کانال شورای صنفی بودهاست.
جمع‌بندی
دورۀ نوزدهم شورای صنفی با وجود تمام بالاوپایین‌های خود، روزهای پایانی خود را پشت سر می‌گذارد. عملکرد این دوره با توجه به امتیاز دریافتی در فرم نظرسنجی نشریه که ۷.۲۵ از ۱۰ بوده، مطلوب ارزیابی می‌شود. صنفی این دوره ایده‌های جدیدی را به دانشکده آورد، موضوعات متعددی را در گوشه‌وکنار دانشکده پیگیری کرد، ارتباط خوبی با مسئولین و اساتید دانشکده برقرار کرد، به‌خوبی خود را به دانشجویان -مخصوصاً ورودی‌های جدید- معرفی کرد و درنتیجه، افراد زیادی برای رفع حاجات خود، چه به‌صورت حضوری، چه مجازی به شورای صنفی مراجعه کردند. در کنار موارد مثبت و تلاش‌های متعدد ایشان، انتقادات و پیشنهاداتی برای دورۀ کاندیداهای آیندۀ شورای صنفی گفته‌شده که امید است ایشان با استفاده از تجربیات افراد این دوره، عملکرد مناسبی را از خود نشان دهند. به امید دانشکده‌ای پویاتر و بهتر!
