فیشینگ (Phishing) یکی از روش‌های متداول حملات سایبری 💻 است که هکرها 🕵️♂️ از آن برای سرقت اطلاعات حساس کاربران 👤 مانند نام کاربری، رمز عبور 🔒 و اطلاعات کارت‌های اعتباری 💳 استفاده می‌کنند. این حمله معمولاً با استفاده از تکنیک‌های مهندسی اجتماعی 🛠️ انجام می‌شود و قربانی را فریب می‌دهد 🎭 تا اطلاعات خود را در اختیار مهاجم قرار دهد.
فیشینگ اولین بار در دهه 1990 ظاهر شد. در آن زمان، هکرها از ایمیل‌های 📧 تقلبی برای دسترسی به حساب‌های کاربران سرویس‌های AOL استفاده می‌کردند. این حملات اولیه به‌مرور پیچیده‌تر شدند 🔄 و امروزه در انواع مختلفی اجرا می‌شوند که می‌توانند قربانیان خود را در محیط‌های مختلف اینترنتی 🌐 به دام بیاندازند.
در یک حمله فیشینگ، مهاجم معمولاً یک پیام جعلی 📩 ارسال می‌کند که به‌نظر می‌رسد از یک منبع معتبر ✅ مانند بانک 🏦، شبکه اجتماعی 📱، یا وب‌سایت خرید آنلاین 🛒 آمده است. این پیام معمولاً حاوی لینک 🔗 به یک وب‌سایت تقلبی است که طراحی آن به‌گونه‌ای است که کاربران نتوانند آن را از وب‌سایت واقعی تشخیص دهند. هنگامی که کاربر اطلاعات خود را وارد می‌کند، مهاجم به این داده‌ها دسترسی پیدا می‌کند.
📷 اینجا می‌توانید عکسی از نمونه پیام فیشینگ قرار دهید تا خواننده بهتر متوجه شود.
📷 یک عکس از یک نمونه پیام فیشینگ در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند به فهم این بخش کمک کند.
📷 در اینجا می‌توانید تصویری از یک سیستم احراز هویت دو مرحله‌ای قرار دهید.
فیشینگ یکی از خطرناک‌ترین روش‌های کلاهبرداری اینترنتی 🌐 است که هر ساله تعداد زیادی از کاربران را قربانی می‌کند. با افزایش آگاهی 📚 و استفاده از ابزارهای امنیتی مناسب 🛡️، می‌توان تا حد زیادی از این حملات جلوگیری کرد. آگاه باشید، مراقب باشید و از ابزارهای امنیتی بهره ببرید تا امنیت اطلاعات خود را حفظ کنید.
