درمانکده
درمانکده
خواندن ۶ دقیقه·۱ سال پیش

عفونت واژن با علامت بوی بد ماهی! (همه چیز درباره تریکومونیازیس)

عفونت‌های مقاربتی (STI)، عفونت‌هایی هستند که در اثر فعالیت جنسی ایجاد شده و غالبا با علائمی مثل سوزش، خارش یا ترشح در ناحیه تناسلی مشخص می‌شوند. عفونت‌های مقاربتی بسیار مسری هستند و به همین دلیل به درمان نیاز دارند. تریکومونیازیس (trichomoniasis) یا تریک (trich) یکی از مهم‌ترین انواع STI است که در مقاله امروز به بررسی آن می‌پردازیم. با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید.

تریکومونیازیس چیست؟

تریکومونیازیس نوعی عفونت شایع مقاربتی است که توسط یک انگل ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند هم زنان و هم مردان را درگیر کند، اما در بین زنان شایع‌تر است.

در زنان، تریکومونیازیس باعث ترشحات بدبوی واژن، خارش ناحیه تناسلی و احساس درد هنگام ادرار کردن می‌شود و در دوران بارداری خطر زایمان زودرس را افزایش می‌دهد. اما معمولا مردانی که به این عفونت مبتلا هستند هیچ علامتی ندارند.

تریک به راحتی به وسیله آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شود. برای جلوگیری از ابتلای مجدد، باید شما و همسرتان هر دو به طور هم‌زمان درمان شوید. استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی، راه‌کار دیگری است که می‌تواند خطر ابتلا به عفونت را کاهش ‌دهد.

یک انگل به نام تریکوموناس واژینالیس در ابتلا به عفونت تریکومونیازیس نقش دارد.
یک انگل به نام تریکوموناس واژینالیس در ابتلا به عفونت تریکومونیازیس نقش دارد.

علائم عفونت تریکومونیازیس

تریک اغلب هیچ علامتی ندارد. به عبارت دیگر، فقط 30 درصد افرادی که به این عفونت مبتلا می‌شوند علائم آن را تجربه می‌کنند. معمولا علائم تریک پنج تا 28 روز پس از ابتلای فرد به این بیماری شروع می‌شوند، اما ممکن است در بعضی از افراد این مدت زمان طولانی‌تر باشد. شایع‌ترین علائم تریکومونیازیس عبارتند از:

  • ترشحات واژن که می‌تواند شفاف، سفید، خاکستری، زرد یا سبز باشد و معمولا کف‌آلود است و بوی نامطبوعی شبیه ماهی مرده دارد
  • لکه‌بینی یا خونریزی از واژن
  • سوزش یا خارش ناحیه تناسلی
  • قرمزی یا تورم ناحیه تناسلی
  • درد در هنگام ادرار کردن یا برقراری رابطه جنسی

عوارض تریکومونیازیس

التهاب دستگاه تناسلی در اثر تریکومونیازیس احتمال ابتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و سایر عفونت‌های مقاربتی و همچنین خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، درمان نکردن تریک به بیماری التهابی لگن (PID) منجر می‌شود که عوارض آن عبارتند از:

  • انسداد لوله رحم به دلیل ایجاد اسکار (جای زخم)
  • ناباروری
  • درد مزمن شکم یا لگن

زنان باردار مبتلا به تریک ممکن است مشکلات زیر را تجربه کنند:

  • زایمان زودرس
  • تولد نوزاد با وزن کم
  • انتقال عفونت به نوزاد در حین عبور آن از کانال زایمان

علت ابتلا به تریکومونیازیس

تریکومونیازیس به وسیله یک انگل کوچک به نام تریکوموناس واژینالیس (trichomonas vaginalis) ایجاد شده و از طریق رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بین افراد منتقل می‌شود. لمس دستگاه تناسلی (تماس پوست با پوست بدون انزال) هم می‌تواند باعث سرایت بیماری شود، اما به اشتراک گذاشتن غذا و نوشیدنی، در آغوش گرفتن، بوسیدن یا سایر تماس‌های غیرجنسی علت شیوع عفونت تریکومونیازیس نیستند و نقشی در انتقال بیماری ندارند.

عوامل خطر

عوامل زیر خطر ابتلا به تریک را افزایش می‌دهند:

  • داشتن شرکای جنسی متعدد
  • سابقه ابتلا به سایر عفونت‌های مقاربتی
  • سابقه ابتلا به تریکومونیازیس
  • برقراری رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم
داشتن شرکای جنسی متعدد، سابقه ابتلا به تریک یا سایر بیماری‌های مقاربتی و عدم استفاده از کاندوم خطر ابتلا به عفونت تریکومونیازیس را افزایش می‌دهد.
داشتن شرکای جنسی متعدد، سابقه ابتلا به تریک یا سایر بیماری‌های مقاربتی و عدم استفاده از کاندوم خطر ابتلا به عفونت تریکومونیازیس را افزایش می‌دهد.

روش تشخیص تریکومونیازیس

علائم تریک مشابه علائم سایر بیماری‌های مقاربتی است. بنابراین، این بیماری فقط با علائم قابل تشخیص نیست و هر کسی که فکر می‌کند ممکن است به آن مبتلا شده باشد، باید برای معاینه بدنی و انجام تست‌های آزمایشگاهی به متخصص زنان مراجعه کند:

  • معاینه بدنی: پزشک دستگاه تناسلی و ناحیه لگن شما را معاینه کرده و در مورد علائمی که دارید سوال می‌پرسد. ممکن است پزشک متوجه ‌شود که دهانه رحم شما شبیه توت‌فرنگی است. خونریزی نقطه نقطه روی دهانه رحم که به آن «سرویکس توت‌فرنگی» می‌گویند، یکی از نشانه‌های تریک است.
  • تست‌های آزمایشگاهی: پزشک از مایع واژن نمونه‌برداری کرده و آن را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کند. چنانچه انگل زیر میکروسکوپ دیده شود، به تست دیگری نیاز ندارید. اما اگر آزمایش برای تشخیص تریکومونیازیس وجود انگل را نشان ندهد اما پزشک همچنان به تریک مشکوک باشد، ممکن است تست‌های دیگری را توصیه کند.

در صورتی که به تریکومونیازیس مبتلا باشید، احتمال دارد پزشک بخواهد شما را از نظر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی هم آزمایش کند.

در بعضی موارد، پزشک بدون معاینه آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند. این اتفاق معمولا زمانی رخ می‌دهد که همسرتان عفونت داشته باشد و شما در حین ابتلا به عفونت با او تماس جنسی برقرار کنید. برای راهنمایی های بیشتر با مشاوره آنلاین دکتر زنان مشورت کنید.

درمان عفونت تریکومونیازیس

درمان عفونت واژن به آنتی‌بیوتیک خوراکی نیاز دارد. گزینه‌های درمانی شامل موارد زیر است:

  • مگادوز: پزشک ممکن است دوز بالای (مگادوز) مترونیدازول، تینیدازول یا سکنیدازول را توصیه کند. در این روش، این داروهای خوراکی را فقط یک بار مصرف می‌کنید.
  • دوزهای متعدد: پزشک از شما می‌خواهد که از دوز پایین‌تر مترونیدازول یا تینیدازول 2 بار در روز و به مدت هفت روز استفاده کنید. برای کمک به از بین بردن کامل عفونت باید مصرف دارو را تا زمانی که پزشک تجویز کرده است ادامه دهید. اگر استفاده از دارو را خیلی زود متوقف کنید، ممکن است عفونت شما به طور کامل از بین نرود.
پزشک از آنتی‌بیوتیک‌های مترونیدازول، تینیدازول یا سکنیدازول برای درمان عفونت تریکومونیازیس استفاده می‌کند.
پزشک از آنتی‌بیوتیک‌های مترونیدازول، تینیدازول یا سکنیدازول برای درمان عفونت تریکومونیازیس استفاده می‌کند.

برای جلوگیری از عود تریک، باید شما و همسرتان به طور هم‌زمان تحت درمان قرار بگیرید و تا زمانی که دوره درمان کامل نشده است، یعنی تا یک هفته بعد از اتمام آخرین دوز آنتی‌بیوتیک، از رابطه جنسی خودداری کنید. اگر علائم پس از درمان از بین نرفتند، به پزشک خود اطلاع دهید.

نوشیدن الکل در طول درمان و تا چند روز پس از اتمام آن می‌تواند باعث حالت تهوع و استفراغ شدید شود. تا 24 ساعت پس از مصرف مترونیدازول، 48 ساعت پس از مصرف سکنیدازول یا 72 ساعت پس از مصرف تینیدازول الکل ننوشید.

پس از درمان معمولا پزشک مجددا شما را از نظر ابتلا به تریکومونیازیس آزمایش می‌کند. آزمایشی که 2 هفته تا سه ماه پس از درمان انجام می‌شود مشخص می‌کند که عفونت از بین رفته است و شما دوباره به آن مبتلا نشده‌اید. حتی اگر با درمان از شر عفونت تریکومونیازیس خلاص شوید، رابطه جنسی با فرد آلوده می‌تواند شما را دوباره به آن مبتلا کند.

روش پیش‌گیری از ابتلا به تریکومونیازیس

اگر از نظر جنسی فعال هستید، می‌توانید برای محافظت از خود در برابر ابتلا به عفونت تریکومونیازیس و سایر بیماری‌های مقاربتی و همچنین جلوگیری از انتقال عفونت به دیگران اقدامات زیر را انجام دهید:

  • از کاندوم استفاده کنید.
  • به طور منظم به پزشک مراجعه کنید تا از نظر ابتلا به تریک و سایر بیماری‌های مقاربتی آزمایش شوید.
  • اگر به تریک یا سایر بیماری‌های مقاربتی مبتلا هستید، برای درمان نزد پزشک بروید.
  • به همسر خود اطلاع دهید که به تریک مبتلا هستید تا هر دو تحت درمان قرار بگیرید.
  • از داشتن شرکای جنسی متعدد خودداری کنید.
غربالگری برای بررسی ابتلا به تریکومونیازیس و سایر بیماری‌های مقاربتی، درمان به موقع عفونت‌های مقاربتی، استفاده از کاندوم و نداشتن شرکای جنسی متعدد از ابتلا به عفونت تریکومونیازیس پیش‌گیری می‌کند.
غربالگری برای بررسی ابتلا به تریکومونیازیس و سایر بیماری‌های مقاربتی، درمان به موقع عفونت‌های مقاربتی، استفاده از کاندوم و نداشتن شرکای جنسی متعدد از ابتلا به عفونت تریکومونیازیس پیش‌گیری می‌کند.

کلام پایانی درباره عفونت تریکومونیازیس

تریکومونیازیس یا تریک یک عفونت بسیار شایع و قابل درمان است که سالانه میلیون‌ها نفر به آن مبتلا می‌شوند. این بیماری به راحتی به دیگران منتقل می‌شود، چون اکثر افراد علائمی ندارند و از مسری بودن بیماری خود آگاه نیستند. هنگام مصرف آنتی‌بیوتیک برای درمان تریک باید حتما طبق دستور پزشک عمل کنید. کامل نکردن دوره درمان و توقف زودهنگام مصرف دارو یا برقراری رابطه جنسی قبل از رفع بیماری می‌تواند به عفونت مجدد منجر شود. اگر فکر می‌کنید به عفونت تریکومونیازیس مبتلا هستید، توصیه می‌کنیم با مراجعه به سایت درمانکده با بهترین متخصص زنان یا متخصص عفونی در مورد نحوه درمان آن مشورت کنید.

منابع:

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/trichomoniasis/symptoms-causes/syc-20378609

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/4696-trichomoniasis

https://www.healthline.com/health/trichomoniasis

رابطه جنسیعفونت واژنعفونتمشکل زنان
با درمانکده، بهترین پزشک رو پیدا کن و آنلاین نوبت بگیر
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید