وقتی از بی‌اشتهایی صحبت می‌کنیم منظورمان زمانی است که احساس گرسنگی نمی‌کنید یا میلی به غذا خوردن ندارید. این اتفاق گاهی اوقات به صورت ناگهانی و گاهی هم به صورت تدریجی ظاهر می‌شود. دلایل زیادی برای بی‌اشتهایی وجود دارد که هر کدام هم راه‌کارهای مشخصی برای درمان دارند. برخی افراد ممکن است بی‌اشتهایی را به عنوان یک مشکل جدی نبینند، با این حال این عارضه می‌تواند در صورت ادامه‌دار بودن خطرناک باشد، به این خاطر که بدن مواد لازم و ضروری را دریافت نمی‌کند. در این مطلب قصد داریم کمی بیشتر در مورد کاهش اشتها، علت کاهش اشتها و همچنین راه‌کارهای مقابله آن صحبت کنیم. با ما باشید.
بی‌اشتهایی(Loss of appetite) یعنی نداشتن میل به خوردن غذا یا احساس سیری طولانی مدت. این می‌تواند باعث شود که از خوردن غذا لذتی نبرید یا اینکه حتی مزه یا عطر غذا را دوست نداشته باشید. این بیماری با اسم کم اشتهایی هم شناخته می‌شود. علل مختلفی منجر به بروز این بیماری می‌شوند، از فاکتورهای ذهنی گرفته تا بیماری‌های فیزیکی.
بی‌اشتهایی علل مختلفی داشته و عوامل زیادی در بروز این بیماری نقش دارند:
برخی اوقات بدن ما شاهد تغییرات زیادی بوده که این می‌تواند بدن را در فاز و مرحله بی‌میلی به غذا قرار دهد. به عنوان مثال درد، کم آبی، مشکلات دهان و دندان، آسیب قبلی، از دست دادن حس چشایی و بویایی، ریکاوری جراحی، مشکلات هورمونی و... از جمله تغییراتی هستند که می‌توانند منجر به کاهش اشتها شوند. دقت کنید که کاهش اشتها قبل از پریود یک امر بسیار شایع بین زنان بوده و اکثر آنان قبل از پریود این موضوع را تجربه می‌کنند که علت اصلی آن تغییرات هورمونی است.
وضعیت عاطفی و روانی ما نقش بسزایی در اشتها و میل به غذا دارند. شرایطی از جمله اضطراب، اختلال خوردن، ترس، ناراحتی، شوک، افسردگی و از همه مهم‌تر استرس می‌توانند به کلی میل و اشتهای به غذا را از بین ببرند. با اینکه متخصصین هنوز علت اصلی رابطه غذا و شرایط روانی را نمی‌دانند اما این موضوع یک امر بسیار رایج بوده و اغلب افرادی که مشکلات عاطفی و روانی را تجربه می‌کنند درگیر کاهش وزن یا افزایش وزن ناخواسته هستند.
برخی بیماری‌های زمینه‌ای می‌توانند اشتها را کاهش دهند. سرماخوردگی، عفونت، سرطان، دیابت، مسمومیت غذایی، مشکلات قلب و عروق، زوال عقلی، کم کاری تیروئید و... از جمله بیماری‌هایی هستند که منجر به از بین رفتن اشتها یا کاهش آن می‌شوند.
گاهی اوقات بی‌اشتهایی در نتیجه مصرف برخی داروهای خاص نمایان می‌شود. داروهایی مانند آنتی بیوتیک‌ها، آمفتامین‌ها، داروهای شیمی درمانی، مواد مخدر و افیونی، فلوکستین، دیگوکسین و... مواردی هستند که در بروز بی‌اشتهایی نقش دارند.
سوالی که برای بسیاری از افراد پیش می‌آید این است که برای بی‌اشتهایی چی خوبه؟
درمان کاهش اشتها به علت آن بستگی دارد. به علاوه اینکه درمان بی‌اشتهایی در بزرگسالان ساده‌تر از درمان کاهش اشتها در کودکان است. به این خاطر که کودکان به راحتی علائم و شرایط خود را بیان نمی‌کنند. در ادامه بیشتر در مورد راه‌کارهای درمانی صحبت خواهیم کرد.
در مقابل کاهش اشتها مسئله‌ای به اسم اشتهای کاذب وجود دارد. اشتهای کاذب به معنی تمایل همیشگی و زیاد به خوردن غذا است. این مسئله می‌تواند درست مانند کاهش اشتها عوارض زیادی داشته باشد، بخصوص برای افرادی که به دنبال حفظ یک وزن ایده‌آل یا کاهش وزن هستند.
برخی افراد به اشتباه بر این باور هستند که برای درمان اشتهای کاذب باید وعده‌های غذایی خود را حذف کنند. در صورتی که این نادرست‌ترین کاری است که می‌توان انجام داد. به منظور درمان اشتهای کاذب بجای صرف غذاهای ناسالم و مملو از چربی به سراغ غذاهای مغذی و سالم بروید. فراموش نکنید غذایی که ما می‌خوریم تاثیر مستقیمی بر سلامت روانی و فیزیکی ما دارد. اگر می‌خواهید اشتهای کاذب خود را درمان کنید به نکات زیر دقت کنید:
کاهش اشتها خطری ندارد و بیشتر مواقع در صورتی که به صورت طولانی مدت ادامه نداشته باشد بعد از چند روز برطرف می‌شود. اما دقت کنید کاهش اشتها مزمن می‌تواند زنگ خطری ناشی از وجود یک مسئله جدی‌تر باشد و در صورت عدم پیگیری عوارض جدی‌تری از جمله خستگی دائمی، کاهش وزن زیاد، ضربان قلب بالا، تب، احساس بیماری و کج خلقی را به همراه داشته باشد. در نتیجه پیشنهاد می‌کنیم در صورت تجربه طولانی مدت آن حتما در این زمینه با یک پزشک مشورت کنید. اگر به سراغ متخصص گوارش و کبد و یا مشاوره تلفنی دکتر گوارش و کبد هستید سری به سایت درمانکده بزنید. درمانکده لیست کاملی از پزشکان معتبر را به همراه راه‌های ارتباطی‌شان در اختیار شما می‌گذارد. به علاوه اینکه به منظور پیشگیری از کاهش اشتها حتما فعالیت ورزشی منظم داشته باشید، به هیچ عنوان وعده‌های غذایی را حذف نکنید و حتما پیگیری درمان بیماری‌های زمینه‌ای خود باشید.
منابع: my.clevelandclinic - healthline
