فیستولوتومی یا همان عمل سنتی فیستول، یک راه قدیمی تر ولی پر دردسر برای درمان این بیماری است. در این روش کار درمان بدون استفاده از هیچ تکنولوژی خاصی، و تنها با تیغ انجام میشود.
در حالت کلی فیستول یا ناسور به ایجاد یک مسیر مابین دو عضو از بدن گفته میشود. در مورد فیستول مقعدی این مسیر مابین بخشی از روده (معمولاً راست روده) و پوست اطراف مقعد است.
علائم این بیماری از عفونت، تا درد و سوزش و ترشحات عفونی و بد بو متغیر است. مشاهده عکس فیستول می تواند به فهم راحت تر آن کمک می کند.
قبل از هر چیز بگوییم که جراحی سنتی به مجموعه ای از روشهای و تکنیک های تهاجمی گفته میشود، که هدف از آنها برطرف کردن بیماری است. این جراحی ها در بیمارستان و تحت بیهوشی انجام میشوند. فیستولوتومی نیز یکی از تکنیک های جراحی فیستول است.
عمل جراحی فیستول رایج ترین روش برای درمان این بیماری است. این درمان با استفاده از چاقوی جراحی و با هدف از بین بردن مجرای فیستول انجام میشود. برای این منظور مسیر غیر طبیعی یا همان مجرای، شکافته میشود و پس از تخلیه عفونت و قطع و حذف بخشی از موضع درگیر با بیماری، مجددا بخیه زده میشود.
البته در بیشتر موارد زخم را بخیه نمی زنند تا از داخل به سمت خارج ترمیم شود. برای ترمیم کامل زخم به حدود 1 الی 2 ماه زمان نیاز داریم. در آخر زخم به صورت یک شیار کوچک روی پوست باقی می ماند.
برای درمان فیستول های پیچیده تر ممکن است نیاز به قطع کردن قسمتی از عضله باشد. اگر مقدار قابل توجهی از ماهیچه اسفنکتر قطع شود یا اگر کل کانال ها یافت نشد، ممکن است فیستولوتومی در دو مرحله انجام شود.
همچنین در مواردی که خطر جدی برای قطع عضله و بی اختیاری وجود دارد. از سایر تکنیک های جراحی استفاده میشود.
معمولاً پزشک قبل از اقدام به جراحی فیستول مصرف داروهای آنتی بیوتیک را تجویز می کند تا میزان عفونت کاهش یابد. برای اطلاعات بیشتر در مورد داروهایی که باید مصرف کنید، صفحه درمان فیستول با دارو را مطالعه کنید.
عمل جراحی فیستول مقعدی حساس است. زیرا عضله مقعدی، تعداد زیادی اعصاب داشته و در صورت آسیب امکان بروز هر نوع عارضه ای وجود دارد. برخی از مهمترین عوارض فیستولوتومی عبارتند از :
