طلا مدنی نقاش و هنرمند ایرانی است که در خارج از ایران فعالیت هنری دارد. این هنرمند در زمینه نقاشی، طراحی و انیمیشن سازی فعالیت دارد و دغدغه‌های اجتماعی خود را در آن منعکس می‌کند. به همین دلیل آثار طلا مدنی برای تحلیل فضای خوبی دارند. مدنی در نمایشگاه‌های مختلف حضور پیدا کرد و چندین جایزه هم کسب کرد. او در آرت بازل سوئیس، فریز لندن، آرت بازل ساحل میامی و آرت بازل هنگ‌کنگ نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی برگزار کرد.
جدیدترین نمایشگاه انفرادی او با عنوان «نمایش آنلاین فیلم: انیمیشن‌هایی از طلا مدنی» در موزهٔ سالومون آر گوگنهایم نیویورک برپا شد.
نقاشی‌ها و طراحی‌های طلا مدنی چارچوب‌ها را کنار می زند و موتیوهای تازه‌ای را به نمایش می‌گذارد. در حالی که در بخش اعظم آثار هنری جهان زن‌ها موتیوهای اصلی هستند، مدنی به عنوان یک زن مردها را موتیو اصلی خود انتخاب می‌کند. بنابراین اولین چالش او با انتخاب موتیو آغاز می‌شود. آثار او فیگوراتیو و روایی هستند و با نگاه کردن به تابلو می‌توان روایت پس‌پرده را دید.
مردهای آثار طلا مدنی مردهایی دلقک‌گونه، طاس و از ریخت افتاده هستند. به علاوه، شیوه قلم گذاری و انتخاب رنگ و ترکیب تصاویر کارتون مانند ایجاد می‌کند. گویی این پیرمردها که باید از ظاهر خود شرمنده باشند و روی زمین بخزند، برعکس به لطف نیروی مردانی خود هنوز خود را قوی می‌بینند. موضوعی که بیننده آن را متوجه می‌شود و مشمئزش می‌کند.
با این وجود مردان تنها موتیو آثار او نیستند چون نوزادان و مادران هم در گوشه و کنار تابلوهای او جا خشک کرده‌اند. نوزادانی با بدن‌های کثیف و مادران بی نام و نشان که گویی هویت خود را از دست داده‌اند. بنابراین بدن انسان برای او دست آویزی برای نمایش دغدغه‌هایش است. طوری که حتی فیگور حیوانات هم در آثارش دیده می‌شود.
طلا مدنی معتقد است که حین نقاشی کردن ایده‌های جدید به ذهنش می‌رسد و آن‌ها روی تصویر منعکس می‌کند. به نظر طلا مدنی ایده‌ها در فضا شناور هستند. فقط کافی است به انرژی اطراف دقت کنید و با حرکت و ضربات قلم مو آن‌ها را روی تابلوی خود منعکس کنید.
مدنی از سال ۲۰۰۶ نقاشی‌هایی با ضربه‌های تند و کارتونی و البته انیمیشن‌هایش را تولید کرد. فیگورهای کارتونی او پیام‌های تلخی درباره هویت بشری منعکس می‌کنند. نقاشی‌های او فیگورهای انسانی را در آسیب پذیرترین، خشن‌ترین و پیچیده‌ترین حالت ممکن نشان می‌دهند. گویی مردها در عادت‌های خودمخرب شان غرق شده‌اند. کودکان با پس‌ماندهای بدنی خود جهان را به آشوب انداخته‌اند. مادران هم با خطوط بدنی استعاری به تصویر کشیده می‌شوند.
برخی از تابلوهای طلا مدنی (tala madani) تیره و تاریک هستند و بیننده را به وحشت می‌اندازند. با این وجود مدنی با عنصر نور سوژه خود را به رخ بیننده می‌کشد. گویی موتیو او در معرض نور چراغ قوه و پروژکتور قرار گرفته تا بیننده وادار باشد آن را ببیند. البته او در کنار عناصر نور در تابلو از نورهای مصنوعی هم استفاده می‌کند. با مشاهده آثار طلا مدنی به یاد مجسمه‌های دوران رنسانس می افتید. با این تفاوت که در آنجا زیبایی به تصویر کشیده می‌شد و در اینجا زشتی‌ها به رخ کشیده می‌شود. نقاشی‌های روایت درونی دارند که به لطف نور و حساسیت‌ها بهتر درک می‌شوند.
یکی از جدیدترین مجموعه آثار او مجموعه «شت مام» است که در گالری‌های مختلف، از جمله گالری پیلار کوریاس به نمایش درآمده است. این مجموعه پیچیدگی و مشکلات زندگی معاصر را به نمایش می‌گذارد. آثار این مجموعه فیگورهای مادرها را نشان می‌دهد و به مضمون مادری می‌پردازد. این مادران مادرانی هستتند که نمی‌توانند از عهده فرزندشان بربیایند. بنابراین بدنشان با رنگ‌های تیره و تاریک نمایش داده می‌شود. حتی هرازگاهی مایعات کثیفی از بدن مادرها تراوش می‌کند. بنابراین در این آثار از مادران فرشته گونه و مقدس خبری نیست. انگار مدنی می‌خواهد به ما بگوید که یک مادر کثیف هم از هیچ چیز بهتر است. در این مجموعه شخصیت‌های روح مانند هم دیده می‌شود که فضاهای تاریک را تسخیر کرده‌اند یا روی مبلمان دیده می‌شوند.
در این مقاله آثار نقاشی طلا مدنی را تحلیل کردیم. برای مطالعه زندگی نامه طلا مدنی به بخش هنرمندان وبسایت darz مراجعه کنید.
منبع: نیک صالحی
