خواه در کار شخصی جدی باشید خواه بازیگوش، مواظب باشید در هیچ یک از این دو حالت افراط و تفریط نکنید. اگر این وضعیت قرار است همیشگی یا موقتی باشد، در هر حال فصل جدیدی در زندگی شما می شود که تجربه اش در ناخودآگاه زندگی تان ثبت می شود. افراط و تفریط هر دو حالت می تواند در شخصیت اجتماعی و حرفه ای شما اختلال ایجاد کنند.
موارد مهم حفظ تعادل در دورکاری
ساعت کار داشته باشید و با دیسیپلین آن را حفظ کنید. می پرسید چه ربطی به تعادل دارد؟ خوب اگر پرکار هستید، زمانی بیش از آنچه مقرر می کنید، به انجام وظایف تان اختصاص ندهید. در غیر این صورت، شما در میان مدت مستهلک می شوید و ارتباط تان با دوستان و اعضای خانواده تان ضعیف می شود. اگر بازیگوش هستید، در طی ساعات کارتان موفق به انجام کارها نمی شوید. یا عذاب وجدان، سرخورده و مضطرب تان می کند، یا روزگار به خوشی می گذرانید تا به ناگاه از کار بیکار شوید.
به اندازه پشت میز بنشینید. عدم تحرک در زمان های طولانی پشت میز نشینی، برای جسم و روح شما مضر است. متخصصان امر هر یک مدت زمان خاصی را برای نشستن مداوم توصیه می کنند. من به طور کلی توصیه می کنم هر از چند گاهی بلند شوید، کمی راه بروید و از پنجره به فاصله های دور خیره شوید. پشت میز نشینی، به خصوص اگر اصولی نباشد، موجب درد در ناحیه های سر، گردن، کمر، و غیره می شود.
تمرکز فکری تان را در حد متعادل به کارتان معطوف کنید. اگر شش دانگ تمرکز شما برای ساعات متوالی بر روی کار معطوف باشد، ذهن تان خسته می شود، تمرکزتان بر روی کار کم می شود، کار برایتان ناخوشایند می گردد و دلزده و خسته، هوس بازیگوشی می کنید. پس گاهی هم با اعضای خانواده، دوستان و اقوام و امثال آنها گپی بزنید تا از حال و هوای کار کمی دور شوید. نکته مهم در اینجا آن است که نباید بیش از حد غرق این فعالیت ذهنی غیرکاری بشوید. اینجا هم تعادل لازم دارید، وگرنه بازگشت به تمرکز کاری تان سخت می شود.
خوراک حین کارتان را به تعادل مصرف کنید. افراد پرکار بقدری از خوردن و نوشیدن غافل می شوند که وقتی سوخت شان به اتمام رسید و ضعف معده ذهن شان را مختل کرد به خود می آیند. افراد بازیگوش هم ممکن است بقدری بدخوری و پرخوری کنند که سنگینی معده بی حال شان کند. با شکم خالی سخت می توان کار را شروع کرد. حداقل تا آشکار شدن اولین نشانه های گرسنگی، نوشیدن آب با دمای محیط را فراموش نکنید. هر وقت گرسنه شدید، خوراک روزتان را با مقدار کمی میوه های پر آب فصل شروع کنید. بلافاصله پس از آن نان و لبنیات و چای مصرف نکنید. اگر اهل صبحانه های این سبکی هستید، حداقل نیم ساعت به معده تان اجازه هضم میوه را بدهید. بعد صبحانه میل کنید، آن هم به اندازه! میان وعده های کوچک در طی روز را هم در برنامه خود بگذارید. ناهارتان را سبک میل کنید و بلافاصله پس از آن چای و قهوه ننوشید. تنقلات سالم مثل آجیل به اندازه توصیه می شود. از خوراکی های بسیار چرب، شور یا شیرین بپرهیزید. خورد و خوراک در دورکاری را می شود در حد یک مقاله دیگر ادامه داد. فقط بگویم که تعادل را در خوراک تان رعایت کنید.
تماس های تلفنی غیر کاری تان در حد متعادل باشد. تماس هایی که موجب تشدید نگرانی پس ذهنتان می شوند، برای شما ضرر دارند. تماس هایی که به طور طولانی مدت شما را غرق یک موضوع غیر کاری می کنند، مزاحم تمرکز کاری تان می شوند. تماس بگیرید تا حال و هوای تان را به طور کوتاه مدت عوض کنید، حال عزیزان تان را جویا شوید، علاقه تان را به شریک زندگی یا بستگان تان نشان دهید، و خلاصه آن که فراموش نکنید این ساعات اختصاص به کار دارند.
بخش های مختلف کار را هم با تعادل انجام دهید. اگر بخشی از کار شما تماس های کاری، پاسخگویی به ایمیل، آفرینش یک متن، گرافیک، نقشه، یا کارهای مشابه، تعمیر بخشی از یک مدار الکترونیکی، و امثال آن است، مدتی طولانی را فقط صرف انجام یکی از آنها نکنید. این کار ذهن شما را خسته می کند. مدیری هم در کنارتان نیست که به شما تذکر بدهد. ناگهان متوجه می شوید که خیلی خسته شده اید و از جنبه های دیگر کارتان باز مانده اید.
در خانه ماندن هم باید در حد تعادل باشد. بدن و روح شما نیاز به هوای آزاد و فعالیت بدنی دارد. اگر در نزدیکی خانه تان یک پارک یا خیابانی خلوت با هوایی نسبتا پاک تر هست، آن را برای پیاده روی متعادل (نه خیلی آرام و نه خیلی سریع) انتخاب کنید و بین 20 تا 30 دقیقه به پیاده روی بپردازید. مسیرتان را جوری انتخاب کنید که در آن آرامش را تجربه کنید، نه اضطراب و همهمه را. بیش از حد در خانه ماندن فرسوده تان می کند و بیش از حد بیرون رفتن به تقویت بعد بازیگوشی وجودتان می انجامد.
بازیگوشی تان در حد تعادل باشد. من با حذف کامل بازیگوشی مخالف هستم. کار باید توام با قدری تفریح و شیطنت باشد. البته این بستگی به آن دارد که منظور از بازیگوشی و شیطنت چه باشد. قرار است که بازیگوشی شما را جسما و روحا تقویت کند تا سرحال تر به کارتان برگردید. قرار نیست که انرژی تان تحلیل برود و ذهن تان غرق موضوعی دیگر بشود. این بازیگوشی های در حد اعتدال می توانند مواردی از این قبیل باشند: سر زدن به سایت های اجتماعی غیر کاری، تماشا کردن مختصر تلویزیون، چک کردن اخبار اینترنتی یا رادیویی، تماس های تلفنی غیر کاری، اختلاط با عزیزان و نزدیکان تان، ...
خواب تان در حد تعادل باشد. اگر فکر می کنید دورکاری به معنای صرف ساعات طولانی برای خواب است، سخت در اشتباه هستید. اگر فکر می کنید می توانید کمتر بخوابید و بیشتر کار کنید، باز هم اشتباه می کنید. به ندای بدن خود گوش کنید و از این موهبت دورکاری برای اختصاص ساعات لازم برای خواب استفاده کنید. قرار نیست برای سر کار رفتن، وقت شما دو بار در روز در ترافیک صرف شود. پس اگر به موقع بخوابید، می توانید به اندازه بخوابید و روز را سر حال تر از همیشه آغاز کنید. برخی معتقدند اگر بعد از ناهار هم شدیدا احساس نیاز به خواب داشتید، یک چرت عمیق 20 دقیقه ای بزنید. من معتقدم تغذیه درست مانع از این حس رخوت بعد از ناهار می شود. با این وجود، چرت عمیق 20 دقیقه ای هم یک خواب در حد تعادل است.
سر و وضع تان در زمان دورکاری در حد تعادل باشد. این مطلب بسیار مهم است و من آن را برای تکمیل مقاله 10 نکته ای حاضر ذکر نمی کنم. فرض کنید صبح که از خواب بیدار می شوید، بدون شستن دست و روی تان و با لباس خواب مشغول به کار شوید. این بیش از حد راحت بودن مناسب نیست. اگر هم با لباس بیرون و با حالت معذب مشغول به کار شوید، از مزیت دورکاری استفاده نکرده اید. البته اگر بخشی از کار شما استفاده از ویدئو کنفرانس یا ملاقات های حضوری است، من با لباس رسمی جهت دورکاری مخالف نیستم. جان کلام آن است که باید حس کنید در رختخواب نیستید و در یک محیط بسیار رسمی هم نیستید، اما رسما مشغول کار هستید.
سخن آخر آن که دورکاری هم شکل دیگری از انجام حرفه و پیشه شماست. حرفه شما هم بخشی از زندگی تان است. رعایت اعتدال در همه بخش های زندگی شرط عقل است. از آنجایی که دورکاری برای بسیاری از شما فصلی جدید در شیوه زندگی تان است، لازم است آگاهانه آن را انجام دهید تا انسانی شاد و سالم باقی بمانید.
من بیشتر سال های زندگی ام را با دورکاری سپری کرده ام و می دانم عدم رعایت تعادل چطور می تواند به شما لطمه بزند. از این که این شیوه را برگزیده ام، خیلی راضی هستم و از طریق سایت انگلیسی خودم (Destination Iran) و نیز بخش فارسی آن (دستی بر ایران) همچنان در 54 سالگی به اطلاع رسانی در خصوص پتانسیل های گردشگری در ایران می پردازم.
ای بسا شما هم قدر این موقعیت را بدانید و وارد باشگاه دورکاران شوید. شاد و سلامت باشید!
بیش از 20 سال در زمینه گردشگری، و بیش از 30 سال در زمینه نگارش و ترجمه زبان انگلیسی مشغول حرفه های مختلف بوده ام. نوشته های من را سایت های معروف بخوانید!
