برای کسانی که به فن آوری صحیح دسترسی دارند ، شواهدی وجود دارد که یادگیری آنلاین از طرق مختلف می تواند موثرتر باشد. برخی تحقیقات نشان می دهد که به طور متوسط ، دانش آموزان هنگام یادگیری آنلاین 25-60٪ مفاهیم بیشتری را حفظ می کنند ، در حالی که این مقدار در کلاس درس تنها 8-10٪ است. بیشتر به این دلیل است که دانش آموزان می توانند به صورت آنلاین سریعتر یاد بگیرند. یادگیری الکترونیکی به 40-60٪ زمان کمتری برای یادگیری نیاز دارد نسبت به اینکه کلاس درس سنتی باشد زیرا دانش آموزان می توانند با سرعت خود یاد بگیرند ، به عقب برگردند و دوباره بخوانند ، جست و خیز کنند یا از طریق انتخاب مفاهیم شتاب بیشتری بگیرند.
با این وجود ، اثربخشی یادگیری آنلاین در بین گروههای سنی متفاوت است. اجماع عمومی در مورد کودکان ، به ویژه بچه های کوچکتر ، این است که برای جلوگیری از حواس پرتی آنها به یک محیط ساختارمند نیاز است و برای به دست آوردن مزیت کامل یادگیری آنلاین ، باید تلاش لازم برای ارائه این ساختار با استفاده از طیف وسیعی از ابزارهای همکاری و روشهای تعامل انجام شود.
واضح است که همه گیری کرونا سیستم آموزشی را مختل کرده است. یووال نوح هراری در کتاب خود با عنوان 21 درس برای قرن بیست و یکم ، بیان می کند که مدارس برای موفقیت باید به مهارت هایی مانند تفکر انتقادی نسبت به آموزش آکادمیک سنتی اهمیت بیشتری دهند. آیا می توان حرکت به سمت یادگیری آنلاین را یک روش جدید و مؤثرتر برای آموزش دانش آموزان دانست؟
برداشتی که هراری از مدارس قرن 21 دارد به مفهوم مدرسه هوشمند بنا بر گفته های دیوید پرکینز بسیار نزدیک است، زیرا پرکینز هم بر لزوم آموزش و یادگیری تفکر انتقادی همراه با درک عمیق تاکید می کند.
