یلدا تولد روشنایی و چیرگی آن بر اهریمن تاریکی است. در جشن باستانی یلدا به مناسبت این پیروزی، همگان در کنار یکدیگر به شادی و خشنودی میپردازند.
ایرانیان در شب یلدا، با دور هم بودن ها و خلق لحظاتی شیرین، برای روز مبادا، اندکی شادی و لبخند ذخیره میکنند.
در شبی که برای پاسداشت روشنایی و شادی و عشق است، برای زنده نگه داشتن آئینی که هر عنصر وجودی اش قصه ای دارد، “بودنمان” را به یکدیگر هدیه می دهیم. هر چند هدیه دادن و ابراز محبت، دلیل نمیخواهد اما می توان از مناسبت ها بهانه های خوبی ساخت برای انتشار نیکی و دوستی.
یلدا بهانه ای است برای دور هم بودن اعضای خانواده و فامیل، اما در دنیای مدرن که بخش زیادی از زمان ما در محل کار میگذرد، خانواده ی دیگری تعریف می شود؛ خانواده دوم متشکل از همکاران، اعضای شرکت، کارگاه، کارخانه و…که جشن گرفتن مناسبتها در کنار آنان، فضای تازه تر، پویاتر و شادابتری را می آفریند.
هدایایی که در این جشن باستانی به هم تیمی ها یا هم صنف های خود میدهید، می تواند تا مدتها خاطره این جشن باستانی را برایشان زنده نگه دارد.
هدیه یلدا، در حقیقت تبلیغ و انتشار شادی، نشاط و نور است. ایجاد همبستگی و همدلی بین اعضای گروه را تقویت میکند و به این طریق راندمان کاری را بالاتر می برد.
فلسفه شب یلدا
یلدا به معنای زایش یا تولد است و جشن شب چله(یلدا)، مانند بسیاری از آیین‌های ایرانی، از رویدادی کیهانی ریشه گرفته است.
در دوران کهن، شب مظهر تاریکی و تباهی و وحشت بوده است و اغلب شبها با روشن کردن آتش و افزودن نور، خانه را روشن نگه میداشتند تا پلیدی و تباهی به آن راه نیابد.
شب یلدا طولانی ترین شب در طول سال است. یعنی تسلط تاریکی بر زمین، از تسلط نور خورشید و روشنایی می کاهد. و چون فردای این شب، روشنایی بر ظلمت غالب و روز طولانی می شود، ایرانیان تولد دوباره خورشید را که مظهر روشنایی است جشن می گیرند.
یلدا جشن رسیدن زمستان است، جشن پیروزی روشنایی بر تاریکی و زاده شدن دوباره ی خورشید.
یلدا بهانه ای برای با هم بودن است. برای ساختن خاطراتی شیرین که در طول سال و هر زمان دیگر میتواند گرما بخش خانواده ها باشد.
آداب و رسوم شب یلدا
جشن یلدا در ایران امروز نیز با گرد هم آمدن و شب نشینی اعضای خانواده و اقوام در کنار یکدیگر برگزار می شود و هر بخش آن حامل حکمت، نماد و نشانه ای ست؛ مانند خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار، شیرینی و میوه های گوناگون که همه جنبه ای نمادین دارند و نشانه ی برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند.
انار یادآور چرخه زندگی، تولد دوباره و احیای نسلهاست، قرمزی پوسته انار نماد تولد و سپیده دم و دانه های قرمز رنگ آن نماد درخشش زندگی ست.
هندوانه یادآور گرمای تابستان و نماد حرارت جاری در زندگی است .
انار و هندوانه با رنگ سرخشان نمایندگانی از خورشید در شب به شمار می روند.
شعرخوانی، داستان خوانی و گرفتن فال حافظ از بخشهای جذاب این دورهم نشینی هاست.
سرو در بین ایرانیان نماد استقامت و پایداری در برابر تاریکی بوده است، در گذشته افراد در برابر درخت سرو می ایستادند و عهد میکردند هر سال درخت سروی بکارند. آتش می افروختند و دور آن جمع می شدند تا تاریکی و عاملان اهریمنی و شیاطین نابود شوند.
ایرانیان همواره اعتقاد داشته اند که شادی و نشاط موهبت خدایی و غم و اندوه و تیره دلی پدیده هایی اهریمنی اند.
بیایید قرارمان بر این باشد که هر قدر هم درگیر زندگی ماشینی شدیم، همچنان این آیینها و اعتقادات نیک را زنده نگه داریم، و در کنار یکدیگر لحظاتی خوش بیافرینیم و شادی هدیه دهیم. تلویزیون ها را خاموش و گوشی های تلفن خود را در این شب ها کنار گذاشته، اندکی به چهره عزیزان خود نگاه کنیم و آنها را بشنویم. بیایید ارزش خانواده را با تمام وجود درک کنیم و در سایه آرامش آن، دل ها را جلا داده و یاد آور شویم که زندگی چقدر میتواند شیرین باشد.
