اول از همه این اولین تجربه بلاگ نویسی من هست ، پس لطفا انتظار خیلی خفنی از نوشته های من نداشته باشید .
از اونجایی که این چند روز با وروردی های جدید سر و کله زدم تصمیم گرفتم اولین نوشته ام را در مورد تجربه دو ترم مهندسی کامپیوتر در دانشگاه شهید بهشتی تهران بنویسم ، شاید برای اونا جالب باشه و خودمم یکم تایپ کنم
شهریور ۹۷ بود که فهمیدم مهندسی کامپیوتر قبول شدم ، کجا ؟؟ دانشگاه شهید بهشتی تهران ، به عنوان ادمی که تهران زندگی نمی کرد کمی سخت و عجیب بود . تقریبا تا ۲ ماه اول سخت گذشت ، دوست خاصی نداشتم و سعی میکردم وارد جمع نشم ُ، در کل یه ادم منزوی بودم. سعی کردم هر چه سریعتر از این فضا بیرون بیام و الان بهترین دوست های زندگیمو تو دانشگاه دارم که حتی اگه کلاس نداشته باشم برای دیدنشون میرم دانشگاه (نکته مهم : دانشگاه قبل از یادگیری محل ارتباطات و پیدا کردن دوستان درست زندگی هست)
دانشکده فضا و جو خوبی داره ، بچه ها باهم خیلی دوستانه رفتار میکنن ( گاهی وقتا ممکنه بیش از حد دوستانه بشه ) و تقریبا همه هم دیگر رو میشناسند . سال بالایی ها خیلی خوب رفتار میکنن ، در کل اگه ادم درونگرا و منزوی نباشید خیلی راحت میتونید دوست پیدا کنید و دانشگاه (دانشکده ) رو برای خودتون جذاب کنید .
توی این دو ترم سال بالایی ها خیلی به بچه های ( خودمم توش مستتر ام ) کمک کردن ، ساده ترینش ُTA هست که واقعا باید قدرشونو دونست ، تقریبا TA یک درس برای بچه ها بیش از درس خودش زمان میگذاره ، در کل سال بالایی ها میتونن دوست های خیلی خوبی برای ادم باشن با تجربه های بیشتر .
از اونجایی که کلا ادم خسته ای ام و حال ادامه دادن این نوشته رو ندارم فعلا تا همینجا کافیه ولی چند تا نکته هست که دوست دارم بر اساس تجربه هام توی این دو ترم برای ورودی های جدید بگم (بیشترشون مهم نیست ولی خب ) :
۱ . توییتر نقش خیلی زیادی در پیدا کردن و جذاب کردن دانشکده داره (اکانت توییتر بسازید)
۲ . سعی کنید از حاشیه دور باشید ، بعدا اینو خودتون میفهمید یعنی چی
۳ . سعی کنید زودتر از فضای دبیرستان خارج بشید و بیشتر دانشجویانه رفتار کنید
۴ . درس بخونید ولی فقط درس نخونید ، این نکته خیلی مهمه دانشگاه خارج از محل تحصیل محل رشد روحی و شخصیتی هم هست
۵ . اساتید ،گروه ها . دانشجویان دانشکده رو بشناسید (در کل تو دانشکده راه برید ،بگردید و حرف بزنید )
