در قاهره و دیگر شهرهای مصر، فانوس‌های رنگی که به "فانوس رمضان" معروفند، نماد ماه رمضان شده‌اند. اگر در گوگل «Ramadan in Egypt» را جست‌وجو کنید، همین فانوس‌ها اولین تصاویری هستند که می‌بینید؛ فانوس‌هایی که از کوچه‌ها و محلات شهر آویزان شده‌اند. شیشه‌های رنگی این فانوس‌ها وقتی با شمع یا لامپ‌های کوچک روشن می‌شوند، نقش‌های طلایی و نقره‌ای را روی دیوارهای آجری می‌اندازند. بازارهای سنتی مثل «خان الخلیلی» در قاهره هم در این ماه پر از این فانوس‌ها می‌شوند. پارچه‌های زربافت و صنایع‌دستی مخصوص رمضان، حال‌وهوای این بازارها را پر کرده و بوی عود و عنبر آن را خاص‌تر می‌کند.
تقریبا در تمام کشورهای عربی، چراغانی خیابان‌ها جزئی از رمضان است، اما امارات و عربستان در این زمینه پیشرو هستند. چراغانی‌ها فقط به مساجد و میدان‌ها ختم نمی‌شود؛ از کوچه‌های قدیمی تا بزرگراه‌های شلوغ را روشن می‌کنند. مثلاً در دبی، خیابان شیخ زاید با هزاران چراغ LED آبی و طلایی که نقش هلال و ستاره دارند، مزین می‌شود. این طرح‌ها آن‌قدر بزرگ هستند که از کیلومترها دورتر مثل گردن‌بند الماس‌نشان شهر دیده می‌شوند. وقتی نسیم ملایم خلیج‌فارس چراغ‌ها را تکان می‌دهد، سایه‌هایشان روی خیابان می‌رقصد و تصویر کهکشانی زیر پای رهگذران می‌سازد. خیابان‌ها، با این نورها، شبیه رودهایی از روشنایی می‌شوند.
زیر آسمان شب
در دبی، اردن و لبنان، سفره‌های عمومی افطار به میزبانی خانواده‌های ثروتمند یا مؤسسات خیریه، در میدان‌های اصلی برپا می‌شود. صدای اذان مغرب که پخش می‌شود، مسلمانان شیعه و سنی در کنار هم روزه خود را باز می‌کنند. پس از افطار، خیابان‌ها به پارک‌های شبانه تبدیل می‌شوند؛ فروشندگان آب‌میوه‌های طبیعی و فروشندگان «تمرهندی» و «خروب»، حلواهای رنگارنگ و شیرینی‌های خاصی مانند «قطایف» (نوعی پنکیک پر شده با پسته یا خامه) به مشتریان تعارف می‌کنند.
