کشور سنگاپور با جمعیت 5 میلیون نفری یکی از موفق‌ترین اقتصادهای بازار را در اختیار دارد. اقتصاد این کشور در اصل بر پایه بازرگانی دریایی شکل‌گرفته است. سنگاپور در کنار کره جنوبی، هنگ‌کنگ و تایوان یکی از چهار ببر آسیا به شمار می‌رود. این کشور موفق شده است تا سه رقیب خود را از لحاظ درآمد سرانه پشت سر گذارد. رشد اقتصادی سنگاپور از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۹۵ به طور میانگین سالانه ۶ درصد بود و باعث شد تا شیوه زندگی سنگاپوری‌ها به‌شدت بهبود یابد.
اقتصاد سنگاپور یکی از آزادترین، مبدع‌ترین، رقابتی‌ترین اقتصادهای جهان است. شاخص آزادی اقتصادی، در سال ۲۰۱۵ این کشور را در رده دوم جهانی قرار داده و در طول یک دهه گذشته، سنگاپور رده نخست شاخص سهولت انجام کسب‌وکار را داشته است. چندین سال متوالی است که 3 مؤسسه بزرگ رتبه‌بندی اعتباری دنیا (مشهور به Big three) سنگاپور را در میان اندک کشورهایی قرار داده‌اند که رتبه اعتباری آن‌ها AAA است. همچنین سنگاپور تنها کشور آسیایی است که توانسته به چنین رتبه‌ای دست یابد.
سنگاپور به دلیل موقعیت جغرافیایی، نیروی کار ماهر، مالیات پایین، زیربنای پیشرفته و برخورد قاطع با فساد توانسته مقدار بسیار زیادی سرمایه خارجی جذب کند. سنگاپور در میان کشورهای دنیا یازدهمین ذخیره ارزی خارجی را دارد و توانسته یکی از بالاترین جایگاه‌ها بر پایه شاخص سرانه سرمایه‌گذاری خالص بین‌المللی را به دست آورد. بیش از ۷۰۰۰ ابر شرکت چندملیتی از ایالات متحده، ژاپن و اروپا در سنگاپور فعال هستند. همچنین ۱۵۰۰ شرکت چینی و تقریباً همین تعداد شرکت هندی در سنگاپور مشغول فعالیت هستند. تقریباً ۴۴ درصد از نیروی کار سنگاپور از افراد غیر سنگاپوری تشکیل‌شده است. این کشور توانسته بیش از ۱۰ قرارداد تجارت آزاد با کشورها و مناطق مختلف به امضا برساند.
در سال 2016 این کشور در طرحی ابتکاری، پروژه اوبین (Ubin) را به‌عنوان یک پروژه پولی ملی شروع کرد. متولی این پروژه مقام پولی سنگاپور (MAS[1]) است که با همکاری انجمن بانکها در سنگاپور (ABS[2]) و چندین مؤسسه مالی بین‌المللی در تلاش است تا استفاده‌های تجاری از فناوری دفتر توزیع شده برای توسعه زیرساخت‌های پولی را کشف کند. پروژه اوبین یک پروژه چندساله و در پنج فاز بود. در حال حاضر، هر پنج مرحله با موفقیت به پایان رسیده است. MAS به‌عنوان عامل تسویه‌حساب، مجری و ناظر بر سیستم‌های پرداخت، تسویه‌حساب در سنگاپور عمل می‌کند که بر ایمنی و کارایی تمرکز دارند. مرجع تنظیم مقررات مالی است.
دو مرحله اول پروژه Ubin بر ایجاد قابلیت‌های فن‌آوری در زمینه شبکه‌های پرداخت داخلی تمرکز داشت. مرحله سوم و چهارم به قابلیت همکاری شبکه‌های مبتنی بر بلاکچین برای «تحویل در مقابل پرداخت» (DvP[3]) و «پرداخت فرامرزی در مقابل پرداخت» (PvP[4]) متمرکز شد. این چهار مرحله قابلیت فنی پروژه را اثبات کرد. مرحله نهایی که در ژوئیه سال 2020 تکمیل شد، بر روی مدل عملیاتی تمرکز داشت و قابلیت اجرای زنده تجاری شبکه‌های پرداخت مبتنی بر بلاکچین را آزمایش کرد. درمجموع، دستاورد این پروژه شکل‌گیری راه‌حل‌های تجاری قابل‌اجرا شامل ارز دیجیتال صادرشده توسط بانک مرکزی، DLT [5]و پول خصوصی بود.
در سال 2020، دلار سنگاپور سیزدهمین ارز معامله‌شده در جهان از نظر ارزش و یکی از قوی‌ترین ارزهای باارزش در آسیا و اقیانوسیه است. یکی از ایده‌های اصلی برای آزمایش در پروژه Ubin، ارزیابی ارز دیجیتال بانک مرکزی(CBDC) روی یک دفتر توزیع‌شده بود. مرحله اول پروژه Ubin به‌عنوان مبنایی برای ارزیابی امکان‌سنجی و تأثیر DLT و تعیین عناصر موردنیاز برای پیشرفت‌های آینده، از نوامبر 2016 به مدت 6 هفته ادامه داشت. این پروژه فرصتی بی‌نظیر برای اکوسیستم مالی سنگاپور بود تا زمینه ایجاد رهبری در زمینه تحقیق و توسعه DLT را بوجود آورد و استراتژی گسترده‌تر سنگاپور در جهت تبدیل‌شدن به یک مرکز مالی هوشمند را محقق کند.
سنگاپور ممکن است اولین مرکز مالی بزرگ در آسیا باشد که به طور کامل مزایای DLT را در مجموعه گسترده‌ای از برنامه‌های تحول‌آفرین بررسی می‌کند. این پروژه با همکاری بانکها و نهادهای مالی خصوصی به شرح زیر اجرا شده است (Dalal et al., 2017):
· BCS Information Systems
· Credit Suisse
· DBS Bank Ltd
· The Hongkong and Shanghai Banking Corporation Limited
· J.P. Morgan
· Mitsubishi UFJ Financial Group
· OCBC Bank
· R3
· Bank of America Merrill Lynch
· Singapore Exchange
· United Overseas Bank
مقام پولی سنگاپور در این فاز اول این پروژه نقش یک شخص ثالث مورد اعتماد را بر عهده می‌گیرد و به طور فعال با بانک‌های بازار سنگاپور و همچنین با ارگان‌های بخش دولتی و خصوصی در همکاری بود. اهداف مرحله اول پروژه به نمونه اولیه انتقال بین‌بانکی فعال در یک شبکه خصوصی بلاکچینی (Ethereum) منجر شد. همچنین مدل پولی پروژه، ارز دیجیتال کانادا(پروژه جاسپر) را کامل کرد و بر سیستم‌های پرداخت داخلی سنگاپور نیز منطبق شد. در جریان کار تحقیق، سؤالات بنیادی و دیدگاه‌های اولیه‌ای در موضوعات مختلف از سیاست پولی گرفته تا نگرانی‌های قانونی و عملیاتی برای این نمونه اولیه ایجاد شد.
فاز دوم این پروژه در اکتبر 2017 اعلام شد. این فاز توسط Accenture[7] مدیریت و تحویل داده شد. در این مرحله 13 هفته‌ای مقام پولی سنگاپور (MAS) و انجمن بانکی سنگاپور (ABS) با مشارکت 11 مؤسسه مالی استفاده از فناوری دفاتر توزیع‌شده (DLT) را برای انجام تسویه‌حساب ناخالص واقعی (RTGS[8]) بررسی کردند.
ضمن حفظ حریم خصوصی معاملات بانکی با یک کنسرسیوم از مؤسسات مالی با موفقیت سه مدل مختلف از نمونه اولیه نرم‌افزاری را برای ذخیره، پرداخت و تسویه بین‌بانکی غیرمتمرکز توسعه دادند. هر نمونه اولیه در یک پلتفرم DLT متفاوت ساخته شد: کردا(Corda[9])، هایپرلجر فابریک(Hyperledger Fabric[10]) و کورم (Quorum[11]) که همگی از طریق ماکروسافت آزور (Microsoft Azure[12]) میزبانی می‌شدند، پلتفرمهای آزمایش‌شده در این مرحله بودند.
سایر مشاهدات و یافته‌های این مرحله، شامل مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری سه پلتفرم است. به طور قابل‌توجهی، این پروژه نتیجه می‌گیرد که هر سه پلتفرم با موفقیت امکان حذف یک اپراتور زیرساخت مرکزی را در یک سیستم DLTbased RTGS را دارند. بنابراین، با امکان DLT در یک سیستم RTGS، نقش MAS به‌عنوان یک اپراتور زیرساخت مرکزی در تسهیل پرداختهای بین‌بانکی نیاز به ارزیابی مجدد دارد.(MAS, 2017)
مقام پولی سنگاپور و صرافی سنگاپور (SGX[18]) در آگوست 2018 اعلام کردند که در حال همکاری برای توسعه قابلیت تحویل در مقابل پرداخت (DvP) دارایی‌های مشخص‌شده در پلتفرمهای مختلف بلاکچین هستند. این امر به مؤسسات مالی و سرمایه‌گذاران شرکتی امکان می‌دهد تا همزمان مبادله و تسویه نهایی ارزهای دیجیتال توکن و دارایی‌های اوراق بهادار را انجام دهند، بهره‌وری عملیاتی را بهبود بخشند و خطرات تسویه را کاهش دهند.
سه شرکت Anquan، Deloitte و Nasdaq به‌عنوان شرکای فناوری این پروژه انتخاب شدند. آن‌ها از نرم‌افزار منبع باز[19] در پروژه Ubin2 استفاده کردند. نتیجه‌گیری موفقیت‌آمیز پروژه DvP در 11 نوامبر 2018 اعلام شد. این پروژه نشان داد که قابلیت همکاری بین واسطه‌ها و حمایت از سرمایه‌گذاران را می‌توان از طریق راه‌حل‌های خاص طراحی و ساخته‌شده بر روی فناوری بلاکچین به دست‌آورد.
در این فاز، انعطاف‌پذیری و فشرده‌سازی چرخه‌های تسویه‌حساب و ساده‌سازی فرآیندهای تسویه‌حساب پس از تجارت فراهم شده‌است. کاهش چرخه تسویه‌حساب باعث کاهش ریسک تجارت و هزینه‌های مرتبط به آن می‌شود. علاوه بر این قراردادهای هوشمند، DvP می‌تواند اجرای مداوم و منسجم حقوق و تعهدات را افزایش دهد که باعث افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران و کاهش هزینه‌های انطباق را در بازار می‌شود.(Pang et al., 2018)
در این مرحله، اداره پول سنگاپور(MAS)، بانک کانادا (BoC[21]) و بانک انگلیس (BoE[22]) به مطالعه‌ی «پرداخت و تسویه بین‌بانکی فرامرزی[23]» روی آوردند و برای ارزیابی مدل‌های جایگزین که می‌توانند باعث افزایش سرعت، بهبود شفافیت و هزینه‌های كمتر در معاملات فرامرزی شود، همکاری کردند. گزارش منتشرشده از این فاز تحت عنوان «پرداخت و تسویه بین‌بانکی بین مرزی[24]» به بررسی چالش‌ها و اصطکاک‌های موجود، هنگام انجام پرداختهای خارج از مرز، تمرکز دارد. این گزارش پیشنهادها مدل‌های جدید و کارآمدتر را برای پردازش معاملات فرامرزی بررسی می‌کند.
این گزارش سه مدل احتمالی برای آینده پرداختهای فرامرزی را مورد بحث قرار می‌دهد که می‌تواند کارایی و توانایی‌های پرداخت فرامرزی را افزایش دهد. این مدل‌ها به صورت جامع و کامل ارائه نشده‌اند و صرفاً پیشنهاداتی فرضی هستند که امکان تحلیل شایستگی‌ها و چالش‌های نسبی را فراهم می‌کنند. دو مدل اول، مبتنی بر بهبود سیستم‌های پرداخت بین‌بانکی داخلی با فناوری فعلی یا سنتی است.
پروژه‌های تحقیقاتی BOC و MAS (به ترتیب جاسپر و اوبین) در کاوش CBDC برای استفاده داخلی، سه حالت مبتنی بر صدور ارز دیجیتال کلان بانک مرکزی (W-CBDC[25]) را بررسی می‌کند. یک موضوع مشترک در بین این مدل‌ها این است که موفقیت آن‌ها وابسته به پذیرش است، هم در حوزه‌های قضایی داخلی و هم در گستره شرکت‌های مختلف در هر حوزه قضایی (Bank of Canada et al., 2018).
پرداختهای فرامرزی به طورکلی شامل مجموعه‌ای از فعالیت‌ها (به‌روزرسانی چندین سیستم جداگانه) است که کاملاً هماهنگ نیستند. ناهماهنگی یادشده، این احتمال را ایجاد می‌کند که یکی از عملیات‌ها موفقیت‌آمیز باشد و عملیات متقابل با اختلال مواجه شود. یکی از چالش‌های پرداختهای فرامرزی، همین مسئله است. این چالش خاص ممکن است با اطمینان از موفقیت‌آمیز بودن همه عملیات‌ها و یا لغو معامله به طور کامل از بین رود. یکی از راه‌های تحقق این امر، به‌کارگیری طرف ثالثی است که به‌عنوان جانشین طرف‌های معامله‌گر عمل کند. این طرف ثالث تعهد کل معامله را تضمین می‌کند. راهکار دیگر، تهیه ابزاری مبتنی بر فناوری برای اطمینان از این تعهد پرداخت کم ریسک و بدون حضور طرف ثالث است.
به طور خاص، دو مدل پیشنهادی در گزارش «پرداخت و تسویه بین‌بانکی فرامرزی[26]» فرم توكن شده‌ای از ارز دیجیتال پرداخت کلان بانك مركزی (W-CBDC) را كه برای استفاده توسط بانك‌های تجاری در زنجیره‌بلوك توسط بانك مركزی صادر شده است، توصیف می‌كنند. در این مرحله، اداره پول سنگاپور (MAS) و بانک کانادا (BOC) به همراه JP Morgan و Accenture پروژه اتصال Jasper-Ubin را آغاز کردند و یک آزمایش موفقیت‌آمیز پرداخت فرامرزی را با استفاده از CBDC انجام دادند.
در این مرحله از پروژه (Ubin-Jasper) دو کشور مختلف (کانادا و سنگاپور)، با دو ارز فیات مختلف (CAD دلار کانادا و SGD دلار سنگاپور) و دوپلت‌فرم مختلف (پروژه Jasper از Corda و پروژه Ubin از Quorum استفاده کردند) پرداخت و تسویه را با موفقیت انجام دادند. در این فرآیند، نیازی به شخص ثالث برای تسهیل معامله نبود. در این فرایند معاملات اتمی [27]با استفاده از HTLC [28]صورت گرفته است.(Bank of Canada & Monetary Authority of Singapore, 2019)
این پروژه توانایی انجام معاملات اتمی(Atomic Transaction) بین یک شبکه QuorumBased در سنگاپور و Corda در کانادا را با استفاده از HTLC با موفقیت اجرا و نشان داد. این امر با انتقال موفقیت‌آمیز 105 دلار SGD بین بانک محلی A در سنگاپور و بانک محلی B در کانادا (با نرخ 1 SGD = 0.95 CAD) ثابت شد. در پایان معامله، بانک محلیB، 100 دلار کانادا دریافت کرد. سناریوهای مختلف شکست نیز با موفقیت آزمایش شد. به‌عنوان‌مثال، بانک محلی A در سنگاپور توانست 105 دلار SGD را پس بگیرد اما بانک کانادایی 100 دلار مربوطه را قبل از مهلت تعیین‌شده توسط مهلت زمانی HTLC مطالبه نکرد. همچنین طراحی‌ها برای حالت‌های مختلف اختلال و تأثیر خرابی گره‌های مختلف در نقاط خاص در اجرای معامله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جمع‌بندی این پروژه بر این است که HTLC در مدیریت این سناریوها قوی است.
فاز پنجم ادامه کار فاز 4 پروژه Ubin بود. جایی که بانک کانادا و سنگاپور به طور مشترک مدل‌های جایگزین پرداختهای فرامرزی را با استفاده از بلاک چین و ارزهای دیجیتال بانک مرکزی و توسعه مدل پرداختهای چند ارزی را بررسی کردند. فاز 5 واسط‌های اتصال را برای سایر شبکه‌های بلاکچین فراهم می‌کند تا به صورت یکپارچه به یکدیگر متصل شده و ادغام شوند و ویژگی‌هایی نظیر تحویل در مقابل پرداخت، پرداخت مشروط، سپرده‌گذاری برای تجارت و تعهدات پرداخت برای تجارت مالی را پشتیبانی کند.
تحقیقات فاز 5 نشان داد که این مدل می‌تواند برای تسویه‌حساب بین‌المللی با توانایی ارائه پرداختهای فرامرزی ارزان‌تر، سریع‌تر و قوی‌تر مورد استفاده قرار گیرد. این امر همچنین زمینه را برای آزمایش‌های بیشتر برای این صنعت فراهم کرده است. شبکه پرداخت Ubin V امکان دسترسی به ناشران ارز، بازیگر شخص ثالث و کاربران نهایی را از طریق کیف پول فراهم می‌کند.
مقام پولی سنگاپور و Temasek[29] به طور مشترک گزارشی را در تاریخ 13 ژوئیه 2020 منتشر کردند تا نتیجه‌گیری موفقیت‌آمیز مرحله پنجم و نهایی پروژه Ubin را نشان دهند. این گزارش، بینش فنی در مورد نمونه اولیه شبکه پرداخت چند ارز مبتنی بر بلاکچین را ایجاد کرده و نشان می‌دهد که چگونه این شبکه می‌تواند به صنعت مالی و اکوسیستم بلاکچین سود برساند. توسعه موفقیت‌آمیز نمونه اولیه شبکه اولین بار در 11 نوامبر 2019 اعلام شد.
فراتر از آزمایش‌های فنی، این مرحله با هدف کشف و اثبات ارزش تجاری یک شبکه پرداخت مبتنی بر بلاکچین از جمله امکان‌پذیر کردن فرصت‌های شغلی سامان یافته است. راهکارهایی که از کارآیی بیشتر در مقایسه با سیستم‌های موجود بهره‌مند هستند یا دوام بیشتری دارند. MAS همراه با شرکای خود برای ارزیابی مزایای بالقوه، کارگاه‌ها و گفتگوهایی را با بیش از 40 شرکت مالی و غیرمالی انجام داد. مانند سایر موارد نوآوری، زمان آزمایش و نمونه‌سازی و زمان تجاری شدن نیز در نظر گرفته‌شده است. فاز پنجم پایان آزمایشات بلاکچین، گامی برای مرحله بعدی تصویب تجاری و اجرا است.
چالش اصلی در دستیابی به یک بستر مشترک بین‌المللی برای پرداختهای برون‌مرزی، مربوط به مسائل حاکمیت و مالکیت است. در یک سناریوی داخلی، نهاد مرکزی قابل‌اعتمادی وجود دارد که به‌عنوان طرف مسئول صدور ارز داخلی به آن اعتماد شود و وظایف نگهداری و به‌روزرسانی دفتری را که دارایی‌های نگهداری می‌شوند را بر عهده گیرد.
در مقابل، در یک شبکه بین‌المللی فرضی متشکل از بانک‌های مرکزی و بانک‌های کشورهای مختلف که با چندین ارز مختلف در یک بستر مشترک معامله می‌کنند، چالش عدم اعتماد شدیدی وجود دارد. اساساً بانک‌های مرکزی علاقه ندارند ارزهایشان( که تحت مسئولیت آن‌هاست) توسط شخص ثالث خارج از کنترل آن‌ها، صادر و ثبت شود. همچنین نهاد واحدی وجود ندارد که همه بانک‌های مرکزی برای نگهداری و به‌روزرسانی دفترها به آن اعتماد کنند. در این موقعیت، راه‌حل مطلوب، انتقال چندین دفتر به یک بستر مشترک و اجازه دادن به طرفین برای انجام معاملات مستقیم با یکدیگر در آن بستر است. این امر بالطبع تعداد واسطه‌های موردنیاز برای پردازش یک معامله را کاهش می‌دهد.
فناوری Blockchain به طور خاص با این هدف طراحی‌شده است تا به صورت غیرمتمرکز کار کنند و در غیاب یک‌نهاد مرکزی قابل‌اعتماد، اعتماد کافی بین شرکت‌کنندگان برای معامله در یک بستر مشترک را فراهم کند. فاز پنجم این پروژه یک مسیر احتمالی روبه‌جلو برای اجرای یک پلت فرم مشترک بین‌المللی تسویه‌حساب است که در آن بانک‌های مرکزی و بانکها می‌توانند مشارکت کنند و مستقیماً معامله کنند.
فاز پنجم با دو جریان کاری همزمان آغاز شد. جی‌پی مورگان جریان اصلی توسعه فنی را هدایت کرد و Accenture جریان کاربرد تجاری را هدایت کرد. متعاقباً این دو جریان کاری برای تست اتصال و یکپارچه‌سازی، ادغام شدند. به عنوان بخشی از جریان کاری توسعه فنی، جی‌پی‌مورگان از پلت فرم Quorum و شبکه اطلاعات بین‌بانکی(IIN[30]) استفاده کرد. همچنین محصول JPM Coin، برای توسعه یک شبکه پرداخت، آماده استفاده شد. این مرحله شرایط شبیه‌سازی مطلوبی به نیازهای دنیای واقعی و محیط مناسبی برای آزمایش در سطح صنعت را فراهم کرد.
نتیجه جریان کاری توسعه فنی، توسعه موفق شبکه پرداخت "Ubin V" بود که امکان پرداخت با ارزهای مختلف در یک شبکه را فراهم می‌کرد. برای جریان کاری موارد استفاده تجاری، Accenture تحقیقات ثانویه‌ای را برای شناسایی برنامه‌های کاربردی بلاکچین و 124 پروژه درباره موارد استفاده تجاری آن انجام داد که این تلاش توسط MAS، Temasek و جامعه فین‌تک پروژه Ubin پشتیبانی شد. نهایتاً این مطالعه به شناسایی و دسترسی به شرکت‌های دارای موارد استفاده مرتبط کمک کرد.
شبکه پرداخت Ubin V برای سهولت دسترسی آسان و آزاد برای شرکت‌کنندگان در شبکه از جمله صادرکنندگان ارز، پلتفرمهای مشابه و کاربران، طراحی‌شده است. Ubin V اتصال به «صادرکنندگان ارز» را برای صدور یا توزیع ارزهای دیجیتال در شبکه فراهم می‌کند. این عملکرد را می‌توان توسط تعدادی از طرف‌های معتمد مانند بانک‌های مرکزی و بانک‌های تجاری انجام داد.
درصورتی‌که ناشر، یک بانک مرکزی باشد، ارز دیجیتالی مربوط در شبکه، یک ارز دیجیتال بانک مرکزی خواهد بود. درصورتی‌که ناشر یک بانک تجاری باشد، ارز دیجیتال مربوطه پول بانک تجاری است و به روشی مشابه تسویه ارزی خارجی کار می‌کند. با چندین ارز صادرشده در شبکه، شرکت‌کنندگان می‌توانند با استفاده از ارزهای مختلف مستقیماً با یکدیگر معامله کنند. این شبکه امکان حل‌وفصل PvP در یک شبکه مشترک را فراهم می‌کند که مخاطرات و ریسک‌های تسویه ارزهای خارجی در شبکه را کاهش می‌دهد.
دنیای آینده، احتمالاً شامل چندین شبکه بلاکچین است که اکوسیستم‌های مختلف را به هم متصل می‌کنند، خدمات مختلفی ارائه می‌دهند و در پلتفرم و زیرساخت‌های فنی مختلفی کار می‌کنند. با در نظر داشتن این چشم‌انداز، شبکه UbinV با اصول معماری باز، اتصال باز و قابلیت همکاری طراحی‌شده است تا امکان یکپارچه‌سازی در این شبکه‌ها برای پردازش تراکنش‌های یکپارچه و همتا به همتا را فراهم کند. UbinV امکان اتصال با پلتفرمهای مختلف را پشتیبانی می‌کند و برای دسترسی به کیف پول‌های مختلف طراحی‌شده است.
هدف Ubin V این است که کیف پول‌های قابل اتصال و همچنین پلتفرمهای دیگر را در حالت رقابتی و فعال نگه دارد. به‌عنوان‌مثال، یک شرکت چندملیتی احتمالاً به چندین پلتفرم و شبکه مختلف مانند Ubin V برای پرداخت در سنگاپور، شبکه‌های پرداخت جداگانه برای پرداخت در کشورهای دیگر و سایر برنامه‌های بلاکچین برای موارد مختلف استفاده متصل خواهد شد.
برای تسهیل انواع پرداختهای موردنیاز در شبکه‌های مختلف بلاکچین، شبکه Ubin V از پرداخت بین‌بانکی و شرکتی عمده پشتیبانی می‌کند. این شبکه با دو ارز دلار سنگاپور (SGD) و دلار ایالات متحده (USD) ساخته و آزمایش‌شده است؛ با این هدف که با سایر بانک‌های مرکزی و بانک‌های تجاری همکاری کند تا ارزهای دیگر را نیز شامل شود.
این IIN یک شبکه بانکی، مقیاس‌پذیر، (P2P) است که توسط Quorum پشتیبانی می‌شود. این شبکه از سال 2017 به صورت آزمایش شروع شد و از سال 2019 به‌عنوان یک شبکه مستقر مورد استفاده قرارگرفت. JPMCoin یک برنامه بلاکچین است که از طریق مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند قابلیت صدور رمز و حرکت پول را فراهم می‌کند. شبکه Ubin V از قابلیت‌های پایه توسعه‌یافته از JPMCoin استفاده می‌کند و ویژگی‌های اضافی موردنیاز برای پرداختهای چند ارز و ادغام با برنامه‌های بلاکچین را فراهم می‌کند.
پنج ویژگی اصلی در شبکه پرداخت Ubin وجود دارد: صدور، انتقال، بازخرید، پرداختهای مشروط و مصالحه. این ویژگی‌ها دارای قابلیت‌های زیر هستند:
اتمام فاز پنجم، پایان پروژه آزمایش Ubin و زمان ورود به اجرای پایلوت بود. طی این پروژه، یک تجربه پنج‌ساله آزمایشی با همکاری بخش خصوصی در مورد فناوری بلاکچین و ارتباط آن در صنعت و درک نحوه استفاده از آن در پرداخت و تسویه‌ها صورت گرفته است. نمونه اولیه این شبکه پرداخت که با همکاری J.P. Morgan و Temasek ساخته شده، به‌عنوان شبکه آزمایشی برای تسهیل همکاری با سایر بانک‌های مرکزی و صنعت مالی برای توسعه زیرساخت‌های پرداخت مرزی نسل بعدی ادامه خواهد داشت.
مشخصات فنی عملکردها و رابط‌های اتصال شبکه به‌منظور توسعه بیشتر صنعت در دسترس عموم قرارگرفته است. پروژه Ubin، مشابه ابتکارات Project Jasper و Project Stella، بوده است و بیشتر پیشرفت آزمایش‌های MAS در مورد تبدیل سیستم مالی از طریق بلاکچین و فناوری دفتر توزیع‌شده بود. اهمیت پروژه Ubin به سنگاپور محدود نمی‌شود؛ بلکه همکاری بین MAS و سایر بانک‌های مرکزی و مؤسسات مالی بین‌المللی پیرامون آزمایش‌های پرداخت کلان داخلی و خارجی، می‌تواند منجر به تجاری‌سازی فیات کوین‌ها در آینده برای استفاده از پرداختهای فرامرزی با ارزش بزرگ و چند ارزی شود.
[1] Monetary Authority of Singapore
[2] the Association of Banks in Singapore
[3] Delivery-versus-Payment
[4] Crossborder Payment-versus-Payment
[5] Distributed Ledger Technologie
[6] The Singapore dollar (symbol: S$; code: SGD)
[7] یک شرکت خدمات حرفه‌ای چند ملیتی است که درآمد 43.2 میلیارد دلاری را در سال 2019 گزارش کرده، که طیف گسترده‌ای از خدمات و راه‌حل‌ها را در زمینه استراتژی، مشاوره، دیجیتال، فناوری و عملیات ارائه می‌دهد.
[8] Real-time gross settlement
سیستم‌های تسویه ناخالص در زمان واقعی (RTGS) سیستم‌های انتقال وجوه ویژه‌ای هستند که انتقال پول یا اوراق‌بهادار از یک بانک به هر بانک دیگر به صورت "در زمان واقعی" و "ناخالص" انجام می‌دهد. تسویه در "زمان واقعی" به این معنی است که معامله پرداخت تحت هیچ دوره انتظار قرار نمی گیرد.
[9] Corda : یک پلت فرم DLT از شرکت R3 است که برای استفاده در موسسات مالی طراحی شده است. از سیستم‌های بلاکچین الهام گرفته شده و برای ضبط، مدیریت و همگام‌سازی توافق‌نامه‌های تجاری بین طرفین شناخته شده است.
[10] Hyperledger Fabric :بستری برای راه حل های توزیع شده است. Hyperledger یک پروژه زنجیره‌بلوکی منبع باز با ابزارهای مرتبط است که در دسامبر 2015 توسط بنیاد لینوکس آغاز به کار کرد و از IBM ، Intel و SAP Ariba مشارکت‌هایی را برای توسعه دفترهای توزیع شده مبتنی بر بلاکچین دریافت کرده است. پلتفرم هایپرلجر از معماری مدولار برای ارائه درجه بالایی از رازداری، انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری پشتیبانی می‌کند. این هدف برای اجرای پیچیدگی‌های چند وجهی موجود در اکوسیستم اقتصادی در نظر گرفته شده است.
[11] Quorum: یک بستر بلاکچین است که توسط JP Morgan توسعه یافته است. که یک فورک از اتریوم است، و به صراحت برای استفاده در بخش خدمات مالی استفاده شده است. کورم اطلاعات خصوصی را به صورت نقطه به نقطه بر اساس نیاز به دانش به اشتراک می‌گذارد. علاوه بر حفظ حریم خصوصی ، Quorum ویژگی‌های سازمانی بیشتری را نسبت به اتریوم دارد مانند نهایی بودن معامله، مزایای عملکردی و مجوزدار بودن شبکه. از آنجا که این سیستم برای کار در شبکه های مجاز طراحی شده است ، Quorum مکانیسم‌های اجماع اثبات کار Ethereum را حذف می‌کند ، مکانیزم‌های اجماع مبتنی بر رأی‌گیری که کاربران می‌توانند انتخاب کنند جایگزین آن می‌کند.
[12] Microsoft Azure یک سرویس محاسبات ابری است که توسط مایکروسافت ارائه شده است و بیش از 600 ماژول در آن وجود دارد.
[13] Liquidity Saving Mechanism
مکانیسم‌های پس‌انداز نقدینگی (LSM) در کنار سیستم‌های تسویه ناخالص واقعی در زمان واقعی (RTGS) کار می‌کنند. در این مکانیسم بانکها تمایل کمتری برای انجام تأخیر در پرداخت دارند. تجزیه و تحلیل LSMs نشان می‌دهد که این مکانیزم‌ها به طور معمول عملکرد بهتری نسبت به سیستم‌های RTGS خالص دارند. منبع:
Federal Reserve Bank of New York “An Economic Analysis of Liquidity Saving Mechanisms
https://www.newyorkfed.org/medialibrary/media/research/epr/08v14n2/0809mcan.pdf
[14] Unspent Transaction Output
[15] Constellation Network
[16] zero knowledge proofs
[17] Delivery versus Payment :
یک روش تسویه حساب صنعت اوراق بهادار است که انتقال اوراق بهادار را فقط پس از پرداخت قطعی پول انجام می‌دهد. DVP شرط می‌کند که پرداخت نقدی خریدار برای اوراق بهادار باید قبل یا همزمان با تحویل اوراق بهادار انجام شود.
[18] Singapore Exchange
[19] Open-Source Software
[20] Payment Versus Payment:
مکانیزم تسویه حسابی است که تضمین می‌کند انتقال نهایی پرداخت به یک ارز فقط در صورت انتقال نهایی پرداخت ارز دیگر انجام می‌گیرد
[21] Bank of Canada
[22] Bank of England
[23] Cross-Border Interbank Payment & Settlement
[24] https://www.mas.gov.sg/-/media/MAS/ProjectUbin/Cross-Border-Interbank-Payments-and-Settlements.pdf?la=en&hash=5472F1876CFA9439591F06CE3C7E522F01F47EB6
[25] Wholesale or Commercial CBDC
[26] https://www.mas.gov.sg/-/media/MAS/ProjectUbin/Cross-Border-Interbank-Payments-and-Settlements.pdf?la=en&hash=5472F1876CFA9439591F06CE3C7E522F01F47EB6
[27] Atomic Transaction
معامله اتمی یک سری فعالیت‌های پایگاه داده غیرقابل تقسیم و غیرقابل تقلیل است به گونه‌ای که یا همه اتفاق می‌افتد، یا هیچ اتفاقی نمی‌افتد. یک معامله کوتاه مدت با دارایی "همه یا هیچ چیز"، یک معامله اتمی معامله توزیع‌شده‌ای گفته می‌شود که به صورت اتمی اجرا شود.
[28] Hashed TimeLock Contract (HTLC)
این اصطلاح برای ایجاد قراردادهای هوشمند که قادر به اصلاح کانال‌های پرداخت هستند، استفاده می شود. از نظر فنی، ویژگی HTLC امکان انجام معاملات محدود به زمان بین دو کاربر را فراهم می کند. تا انتقال امن وجوه از طریق کانال های مختلف ، بدون نیاز به اعتماد به هیچ یک از واسطه‌ها ، امکان‌پذیر باشد. پروتکل HTLC برای اطمینان از اتمی بودن معاملات در دو پلتفرم DLT از قفل‌های هش (hash lock) و قفل‌های زمانی (time locks) استفاده می‌کند. گیرنده پرداخت یا با اثبات رمزنگاری پرداخت (قفل هش) دریافت پرداخت را قبل از مهلت (مهلت زمانی) تأیید می‌کند یا دریافت، پرداخت را از دست می‌دهد، که نتیجه آن بازگشت، پرداخت به پرداخت کننده است. هیچ استانداردی برای کنترل نحوه اجرای HTLC در هر یک از پلت‌فرم‌ها وجود ندارد. بنابراین، اجرای HTLC ممکن است از یک پلتفرم به دیگری متفاوت باشد.
[29] هلدینگ Temasek یک شرکت هلدینگ سنگاپوری ، متعلق به دولت سنگاپور است. در 25 ژوئن 1974 به عنوان یک شرکت سرمایه گذاری تجاری ثبت شده است ، دارای 306 میلیارد دلار استرالیا (تا 31 مارس 2020) است. نمونه کارهای آن طیف گسترده ای از بخشها را شامل خدمات مالی ، ارتباطات از راه دور ، رسانه و فناوری ، حمل و نقل و صنایع ، علوم زندگی و تجارت کشاورزی ، مصرف کنندگان و املاک و مستغلات ، انرژی و منابع و همچنین وجوه چند بخشی را شامل می شود.
[30] یکی از ابتکارات بانکی جی‌پی‌مورگان است در حوزه پرداختهای فرامرزی است که در آینده بیشتر به آن خواهیم پرداخت.
[31] Issuance
[32] Transfer
[33] Redemption
[34] Conditional Payments
[35] Reconciliation
