دیگر توانی برای پنهان کردن روح شکننده‌ام پشت نقاب "دختر قوی و موفق بودن" را ندارم. می‌خواهم اعتراف کنم؛ شکست برای من دردناک است.
اولین شکست زندگی‌ام را در نوزده سالگی چشیدم، در آزمون عملی رانندگی نتوانستم دوبل بزنم و رد شدم. برای اولین بار بود که در حرکت اول به هدف نزده بودم، آن هم برای چه؟؟ گواهینامه! بعد امتحان از میدان هفت‌تیر تا خودِ سهروردی بی‌صدا اشک ریختم و آنقد تند قدم برداشتم تا هیچ‌کس مرا نبیند. اما چیزی در من شکست که هنوز هم درد می‌کند.
