سیستم های بیمار
هیچ وقت یادم نمی رود سر کلاس دکتر سعیدی دانشگاه علوم پزشکی ایران بود که یاد گرفتم سیستم ایمنی اگر دچار اختلال شود به جای درگیر شدن با عوامل بیماری زا و آسیب رسان و حفظ سلامت، بر اساس اطلاعات غلط و عدم شناخت کافی شروع به تخریب سلول ها و اندام های بدن بیمار میکند این اختلال بیماری اتو ایمیون نام دارد جالب این جاست که این سیستم، وظیفه شناخت عوامل آسیب رسان ،آموزش و مستند سازی اطلاعات برای استفاده دوباره را برعهده دارد بعدها که با مفاهیم حوزه مدیریت و سیاستگذاری آشنا شدم و تجربه کار در این حوزه را پیدا کردم، همیشه سیستم مدیریتی و سیاست گذار و حکمران در سازمان ها و جوامع من را به یاد سیستم ایمنی می انداخت، سیستمی که اگر اطلاعات و آگاهی کافی از حوزه تحت مدیریتش داشته باشد می تواند با خلق فضای مناسب برای کارکنان، آموزش و مستند سازی اطلاعات و تجربیات، ضمن فراهم آوردن امکان استفاده بهینه از منابع و سرمایه های سازمانی و اجتماعی، حوزه را از گزند عوامل بیماری زا حفظ کند و درنتیجه شادابی و اثربخشی را برای سازمان، نهاد یا جامعه به ارمغان آورد و در صورت داشتن اطلاعات غلط و یا ناکافی به جای بهره گیری اززمان، انرژی و منابع برای دستیابی به اهداف عالی و حذف عوامل آسیب رسان شروع به تخریب و از بین بردن منابع مالی و سرمایه های انسانی می کند، درواقع بیماری اتوایمیون سیستمی، می تواند بدون جنگ با عوامل خارجی تجربه یک جنگ سخت داخلی را برای سازمان ها وجوامع فراهم آورد و آن ها را از درون متلاشی کند. عدم آگاهی و نداشتن اطلاعات کافی در سیستم های سیاستگذار وتصمیم گیر، همچنین عدم اعتماد به تجربه، دانش و تخصص نیرو های خودی و آشنا به سیستم و دشمن پنداری آن ها و اعتماد به عوامل مخرب و آسیب رسان، همان بیماری خود ایمنی یا اتو ایمیون است که در صورت عدم درمان به موقع، مرگ سیستم ها وجوامع را رقم خواهد زد.
به قولی این نیز بگذردو بهتر است زیاد سخت نگیریم!
روز جهانی ایمونولوژی مبارک
تصویر:برگرفته شده از فضای مجازی
