کلمه دوچرخه برقی از حدود سال ۲۰۰۰ به بعد رایج شده است. اما به راستی دوچرخه های برقی واقعا چه زمانی اختراع شدند؟
تاریخچه دوچرخه های برقی و تولید آنها به حدود ۱۳۰ سال قبل باز میگردد.
این افرادی که شروع به اختراع و کار برروی دوچرخه برقی کردند ، جزو پیشروها و متفکران زمان خود بودند!
بیشتر این افراد هم در فرانسه و هم در ایالات متحده ، سه چرخه های برقی را آزمایش میکردند.
ما در این مقاله به این آزمایش ها هم اشاره خواهیم کرد ، اما آغاز تاریخچه دوچرخه های برقی باید با اختراع محصول نسل قبلی آنها آغاز شود : یعنی دوچرخه ها
دوچرخه ها اولین بار در نیمه دوم قرن نوزدهم ظاهر شدند.
و محبوب ترین نسخه های دوچرخه در آن زمان به نام های (سلام چرخ) و (رسمی) بود که با نام مستعار (پنی فرتینگ) شناخته میشد.
قبل از این هم سه چرخه های اهرمی و دنده ای محبوب ترین شکل حمل و نقل چرخ دار بودند.
علاوه بر اسب ها ، گاری های کشیده شده نیز وجود داشتند.
چرخ بزرگ ، محبوبیت زیادی زیادی در آن زمان داشت زیرا چرخ بزرگ در جلو به سوارکار اجازه میداد تا مسافت بیشتری با یک چرخش پاهای خود طی کند!
اولین بخش از تکامل و پیشرفت دوچرخه های برقی ، به دنبال دوچرخه ها در اواخر قرن ۱۹ است که از تولد دوچرخه های ایمن تر شکل گرفت.
این بخش از تاریخچه دوچرخه برقی را میتوان از طریق اختراعات ثبت شده در اداره ثبت اختراع ایالات متحده ردیابی کرد.
و ما در اینجا این موارد را بعنوان مدرک و مرجع استناد خواهیم کرد.
در مورد اینکه چه کسی دوچرخه های برقی را اختراع کرد ، همه چیز با دو مرد شروع میشود که مدلهای پیشرانه برقی - موتوری را روی سه چرخه ها در سمتی از اقیانوس اطلس با فاصله ۱۰ سال آزمایش کردند.
در سال ۱۸۸۱ گوستاو ترو میخواست که با قدرت الکتریسیته ، و سه چرخه این تفکر را آزمایش کند و این کار را با گرفتن یک سه چرخه ساخت بریتانیا ، و استفاده از یک موتور برقی ، در آن انجام داد.
او این اقدام را در شهر پاریس آزمایش کرد و اگرچه آزمایش موفقیت آمیز تلقی شد اما نتوانست آن را به ثبت برساند.
او دلسرد نشد ، و مجدد ایده خود را تغییر داد و آزمایش کرد ، او موفق به ثبت اختراع شد و به عنوان مخترع موتور بیرونی شناخته شد ، همانطور که مشاهده کردید خواستن توانستن است! :)
آقای گرافینی و سه چرخه گرافین
این شخص از یک باتری و گیربکس دنده ای ، استفاده کرد و این دو قسمت را به یک سه چرخه اضافه کرد.
این وسیله برای سوار شدن و حرکت کردن یک وسیله خیلی سنگین بود ، و حدود ۳۰۰ پوند وزن داشت!
با این حال در یک تست و آزمایشی که شکل گرفت ، این سه چرخه حدود ۱۲ مایل در ساعت حرکت کرد.
آقای بولتون حق امتیازی را برای چیزی که امروزه به گسترده ترین و پرکاربردترین موتور در بازار دوچرخه های برقی تبدیل شده است ، یعنی موتور هاب عقب با محرک مستقیم عرضه کرد.
این همان چیزی است که ، در اکثر دوچرخه های برقی هنوز هم استفاده میشود.
بنابراین میتوانیم بگوییم که دوچرخه های برقی نسب خود را از سال ۱۸۹۵ دارند!
یکی دیگر از ویژگی های بارز در تاریخ دوچرخه های برقی ، چاربز تریک و موتور اصطلاحا سیاره ای دنده ای است!
ممکن است کمی لقمه ای باشد اما اختراع ثبت شده چارلز تریک ، موتوری را معرفی کرد که میتوانست ، سریع تر از چرخی که به کار میرفت کار کند.
تنها یکسال پس از معرفی موتور هاب عقب درایو مستقیم ، شخصی قبلا یک حق ثبت اختراع برای بهبود عملکرد آن ثبت کرده بود و این سبک از موتور هنوز هم محبوبیت دارد.
بهتر است توجه کنیم که ، چارلز تریک این موتور را برای هر وسیله نقلیه ای توسعه داده است ، اما بطور خاص دوچرخه را در ذهن داشته است!
موتور سیاره ای هنوز هم امروزه برای اهداف مختلف هم استفاده میشود.
یکسال دیگر گذشت و یک حق اختراع دیگر برای موتور برقی (قابل استفاده در دوچرخه برقی) ثبت شد.
اما این جزو اولین مواردی بود که در جایی که پدالها میروند ، قرار میگرفت.
این مورد بعنوان یک موتور درایو میانی نیز شناخته میشود.
قرار گرفتن موتور در خارج از چرخ به این معنی است که موتور میتواند بسیار سریع تر از چرخ حرکت کند.
با استفاده از چرخ دنده های زنجیر شده ، مانند امروزه ، به چرخ متصل میشد و به دوچرخه سوار اجازه میداد تا قدرت سیستم را چندین برابر کند و سرعت بیشتری را تجربه کند.
این بدان معنی است که موتور میتواند ، کوچکتر از موتور توپی باشد اما همچنان قدرت بسیار بیشتری را به چرخ منتقل کند.
این طراحی همچنین وزن را به وسط دوچرخه منتقل میکرد و ثابت بیشتری را به چرخ ارائه می دهد.
به نظر شما دوچرخه های برقی چه زمانی محبوب شدند؟ با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی در دنیا ، دوچرخه های برقی نیز روز به روز پیشرفته تر شدند.
باتری‌های اسید سرب، نوعی که خودرو های سواری را با آن تولید می‌کنند، سنگین، دست و پاگیر هستند و داشتن این باتری‌ها در دوچرخه برقی چندان کاربردی نبود. باتری های سرب اسیدی به اندازه باتری های لیتیوم یونی مدرن انرژی تولید نمی کنند.
باتری‌های لیتیوم یونی که در اوایل دهه 90 عرضه شدند، ظرفیت افزایش‌یافته‌ای را همراه با قدرت بیشتر ارائه می‌دهند و مهمتر از آن، این باتری‌ها در حالی که وزن بسیار کمتری نسبت به نسل اسید سربی خود دارند، این کار را انجام می‌دهند. این کار دوچرخه‌ها را سبک‌تر کرد و به آنها قدرت و پیمایش بیشتری داد و آنها را برای بخش بزرگ‌تری از جامعه جذاب‌تر کرد.
این موارد برای دوچرخه برقی مدرن ضروری هستند و بدون آنها بسیاری از عملکردهایی که ما استفاده می کنیم و دوست داریم، مانند: سطوح مختلف کمک پدال، نظارت بر سطح باتری، و نظارت الکترونیکی سرعت ، وجود نخواهد داشت.
چنین عملکردهایی از رونق تکنولوژیکی که در چند دهه گذشته دیده‌ایم سرچشمه گرفته‌اند و 100 سال پیش، در طول اولین دوره تکامل دوچرخه‌ها، انجام نشده بودند.
این پیشرفت‌های تکنولوژیک نه تنها به افزایش عملکرد و گزینه‌های بیشتر برای دوچرخه‌سوار کمک می‌کنند، بلکه به افزایش ایمنی دوچرخه‌سواری نیز کمک زیادی می‌کنند. چنین موضوعی حتی در جامعه شلوغ امروزی رایج تر است.
