(متن از امیررضا یارمحمدی)
مقدمه :
در ارائهی هر درس، استادِ مدرس می تواند از دانشجو یا دانشجویانی به عنوان دستیار آموزشی (teacher assistant) کمک بگیرد؛ متداول است که به این فرد تیای (TA) می گویند.
طراحی و تصحیح تمرین، تعریف و تحویل پروژه، برگزاری کلاس حل تمرین و رفع اشکال، گرفتن کوئیز و گاهی طراحی و تصحيح امتحان های درس، وظایفی است که برای دستیار آموزشی تعریف می شود. با توجه به صلاحدید استاد درس، همه یا بخشی از این مسؤلیتها بر عهدهی تیای خواهد بود. همچنین با نظر استاد، ممکن است بخشی از نمرهی نهایی شما در درس، توسط تیای درس مشخص شود.
مواجههی اولیه :
ترم اول، درس های ریاضی عمومی ۱، فیزیک عمومی ۱ و برنامه نویسی مقدماتی که در برنامه ی همهی ورودیها هست، کلاس حل تمرین خواهند داشت. در مورد درس فیزیک و برنامهنویسی، شرکت در این کلاسها اجباری و در مورد درس ریاضی، حضور شما در کلاس تمرین اختیاری خواهد بود. ضمنا بخشی از دانشجویان ورودی، در برنامهشان تربیت بدنی ۱ نیز دارند که این درس نیز کلاس تمرین اجباری دارد و شما باید در کلاس تیای بدوید!
بعدتر ها! :
تیای درسها معمولا دانشجویان مسلط سال بالائی هستند. دانشجویان کارشناسی نیز میتوانند در صورت تمایل و احساس تسلط، به استاد درس مورد نظر مراجعه کنند و درخواست دهند. دانشجویان از سر علاقه و یا در مواقعی، در راستای دریافت توصیهنامه آموزشی برای اپلای در دانشگاه های خارجی، متقاضی تیای شدن میشوند.
توصیه :
در دروس اختصاصی و خصوصا درسهای ریاضی، حل مسأله از اساسیترین بخشهای یادگیری است؛ بنابراین اکیدا توصیه میشود که از کلاسهای تمرین استفاده کنید. تیای درس، سوالات مهمتر و مناسبتری را نسبت به آن چه احیانا خودتان به سراغ حلشان می روید (اگر بروید!)، در کلاس مطرح و در حل آنها به شما کمک میکند و اشکالات احتمالی شما را رفع خواهد کرد (البته اگر تیای خوبی نصیبتان شود :دی). نهایتا این که به قول دکتر میرصادقی «اوصیکم به کلاس تمرین» !