Hyperlink ها طراحی شده اند تا روی آنها کلیک شود تا بتوانند آنها را استفاده کنند، برای اطمینان از اینکه بتوانید به راحتی کلیک کنید . در اینجا یک مثال از لینک هایی است که خیلی کوچک هستند. کلیک کردن آنها سخت تر از آن است که باید باشد. این لینک ها در یک وب سایت اخبار اجتماعی است. (مناطق قابل کلیک در رنگ قرمز برجسته شده اند):
در اینجا یک مثال از همان عنصر رابط، لینک نظرات، اما در اینجا با منطقه قابل کلیک بیشتر :
چرا ما یک منطقه قابل کلیک بیشتر می خواهیم؟ از آنجا که حرکت دست ما با ماوس بسیار دقیق نیست. یک ناحیه قابل کشف بزرگ باعث می شود که مکان نما را روی لینک قرار دهید. برای اطمینان از اینکه ما یک منطقه قابل کشف بزرگ را دریافت می کنیم، می توانیم کل لینک را بزرگتر کنیم یا با استفاده از ویژگی “padding” CSS، را در اطراف لینک افزایش دهیم.
صفحه بندی به تقسیم کردن محتوا به چند صفحه اشاره دارد. این اغلب در وب سایت هایی یافت می شود که دارای لیست های طولانی از اقلام هستند؛ برای مثال، محصولات در یک فروشگاه یا تصاویر در یک گالری. استفاده از صفحه بندی برای این منظور حساس است زیرا نمایش موارد زیادی در یک صفحه باعث می شود که صفحه برای دانلود و پردازش کند شود .
اما راه دیگری وجود دارد که صفحه بندی امروزه در وب استفاده می شود. صفحات محتوا، مانند مقالات وبلاگ، گاهی به چندین صفحه تقسیم می شوند. چرا این کار انجام شده؟ سود چیست؟ بعید است که مقاله خیلی طولانی باشد که نیازمند صفحه بندی است؛ در بیشتر موارد، برای افزایش نمایش صفحات استفاده می شود . از آنجا که تعداد زیادی از وبلاگها و مجلات درآمد خود را از طریق تبلیغات دریافت می کنند، مشاهده صفحات بیشتر (به عنوان مثال بارهای صفحه شخصی)، آمار مشاهده آنها را افزایش می دهد و به آنها اجازه می دهد که برای هر تبلیغ بیشتر هزینه کنند.
در حالی که این ممکن است به عنوان یک راه آسان برای فشار بیشتر در تبلیغات خود، به نظر برسد، دارای دو مشکل اصلی است. اول این است که این واقعا آزار دهنده است. نیاز به بارگذاری چندین صفحه فقط برای خواندن یک مقاله سرگرم کننده است. شما ایجاد یک مانع برای بازدید کنندگان خود را که لازم نیست که در آنجا وجود داشته باشد قرار دادید.
دلیل دوم مربوط به SEO (بهینه سازی موتور جستجو) است. اگر محتوای را به چند صفحه تقسیم کنید، محتوا آن را کمتر و به همین دلیل هر صفحه را کمتر دارای کلمات کلیدی در مورد موضوع آن قرار میدهید. این ممکن است بر رتبه بندی مقاله در نتایج موتورهای جستجو تأثیر منفی داشته باشد.
عنوان هر صفحه وب مهم است. عناوین صفحه، قطعه ای از متن هستند که بین برچسب <title> در قسمت <head> کد HTML ما نوشته می شود. گاهی اوقات افراد یک عنوان عمومی را هنگام کار بر روی قالب وب سایت خود، (به عنوان مثال نام وب سایت خود) ایجاد می کنند و سپس از همان عنوان در کل وب سایت استفاده مجدد می کنند. این اشتباه است زیرا هر صفحه را از دو مزیت کلیدی را محروم می کند.
اولین مزیت این است که یک عنوان خوب به بازدیدکنندگان شما اطلاعات زیادی در مورد آنچه در مورد این صفحه است میگوید و کاربران به سرعت می توانند دریابند که آیا آنها در جای مناسب هستند یا نه. به خاطر داشته باشید که این عنوان فقط در بالای پنجره مرورگر نمایش داده نمی شود و در صفحات نتایج موتور جستجو نیز نشان داده می شود. وقتی افراد لیستی از نتایج را در یک موتور جستجوی مانند Google مشاهده می کنند، عنوان صفحه را می بینند تا مشخص شود کدام صفحه در مورد چیست. این به تنهایی دلیل خوبی برای صرف وقت کمی برای بهینه سازی عناوین صفحه است.
دلیل دوم مربوط به سئو است. موتورهای جستجو نیاز به اطلاعات مختلف برای رتبه بندی نتایج یک پرس و جو خاص دارند. عنوان صفحه یکی از مهمترین بخش های اطلاعاتی است که آنها برای سنجش نحوه ارتباط صفحه شما با یک عبارت جستجو خاص استفاده می کنند. باید اطمینان حاصل کنید که هر عنوان به طور خلاصه محتوای صفحه را توضیح می دهد، از جمله چند کلمه ای که فکر می کنید کاربران جستجو می کنند.
برای اطمینان از اینکه وب سایت شما قابل استفاده است، می توانید طراحی سایت خوبی داشته باشید. طراحی خوب بازدیدکنندگان شما را در اطراف وب سایت هدایت می کند، تمرکز خود را بر چیزهایی که مهم هستند و به آنها کمک می کند تا اطلاعات بخش های مختلف را شناسایی کنندبگذارید.
باید بدانید که چگونه افراد در واقع وب سایت شما را مشاهده می کنند. فرض نکنید که بازدیدکنندگان شما همه چیز را از بالا به پایین خواندند. ما از یک بخش محتوا به یک بخش دیگر، از یک وب سایت به سایت بعدی، پرش می کنیم. کاربران تمایل ندارند وب سایت ها را از بالا به پایین برای خواندن هر چیزی کنند که در ابتدا در آنها ظاهر می شود.
دایره های قرمز مناطقی را نشان می دهند که بازدیدکنندگان در ابتدا آن ها را تماشا می کنند و اعداد نشان می دهند که مرتب به این عناصر نگاه می کنند. کاربران از یکی از بخش های جالب صفحه به سمت دیگر حرکت می کنند. در اینجا چند اشاره گر وجود دارد:
مشارکت کاربر مهم است اگر شما می خواهید یک جامعه موفق ایجاد کنید و جوامع مهم هستند و اگر می خواهید وب سایت های موفق و برنامه های وب اجتماعی را ایجاد کنید، تعامل کاربر بسیار مهم است باید به سرعت به سوالات کاربران و رفع مشکلات آنها اقدام کنید. بسیاری از وب سایتها هنوز کانال آسان را برای ارتباط با شرکت ارائه نمیدهند. برخی از وب سایتها حتی نشانی ایمیل یا فرم تماس با آنها را ندارند.
به محض ورود به صفحه، بسیاری از کاربران شروع به جستجو برای پیدا کردن یک جعبه جستجو می کنند. شاید آنها دقیقا بدانند که چه می خواهند و نمی خواهند زمانی را برای یادگیری ساختار منو های وب سایت صرف کنند.
آیا شما یک فروشگاه آنلاین یا وبلاگ را مدیریت می کنید؟ شما نیاز به جستجو دارید. افراد ممکن است به دنبال یک محصول خاص یا مقاله ای باشند که می خواهند با جستجوی سریع آن را پیدا کنند.
وب سایت شما ممکن است برخی از محتوا یا ویژگیهایی داشته باشد که نیازاست بازدیدکنندگان قبل از استفاده از آنها ثبت نام کنند. این فوق العاده است، اما مراقب باشید که محتوای آن در پشت این سپر ثبت نام قرار گیرد.
هنگامی که یک مانع ورودی را پیاده سازی می کنید، مراقب باشید که فایلی را قفل نکنید که به شناسایی کاربر نیاز ندارند. بعضی از وبلاگ ها قبل از ارسال نیاز به ثبت نام دارند. مطمئنا، این امر باعث کاهش قابل توجه اسپم خواهد شد، اما همچنین تعداد نظراتی را که می بینید ، نیز قابل توجهی کاهش می دهد.
مشارکت کاربران در وب سایت شما تحت تاثیر تعداد موانعی است که وجود دارد. حذف موانع مانند ثبت نام قطعا مشارکت کاربران را افزایش خواهد داد. در واقع، هنگامی که کاربران شروع به استفاده از وب سایت شما می کنند، احتمالا ثبت نام می کنند ، زیرا آنها قبلا درگیر هستند.
فرم ثبت نام موانع است، زیرا تلاش برای پر کردن آنها بسیار سخت است. کاربرن باید وقت و تلاش خود را برای ثبت نام سرمایه گذاری کنند و پس از آن آنها باید در آینده بیشتر وقت و تلاش بیشتری برای به یاد آوردن نام کاربری و رمز عبور خود استفاده کنند.
ما می توانیم این مانع را با ایجاد فرم ثبت نام تا حد امکان کوتاه کنیم. در پایان روز، هدف از یک سیستم ثبت نام به سادگی قادر به شناسایی هر کاربر است. بنابراین، تنها الزامات یک شناسه منحصر به فرد، مانند یک نام کاربری یا آدرس ایمیل و یک رمز عبور است. اطلاعات غیر ضروری را نپرسید و فرم را کوتاه نگه دارید. کوتاه ترین فرم های ثبت نام فقط سه فیلد: ایمیل، گذرواژه و نشانی اینترنتی وبلاگ را شامل می شود.
