پرورش جوجه گوشتی یکی از اصلی‌ترین شاخه‌های صنعت دام و طیور در ایران به حساب می‌آید. طبق آماری که در سال ۱۳۹۱ تهیه شده است، بالغ بر ۱۸ هزار واحد پرورش جوجه گوشتی در ایران وجود دارد. ایران به نسبت سایر کشورها، با سرعت کمتری در حال توسعه صنعت پرورش جوجه گوشتی می‌باشد اما در ساله‌های گذشته، تغییرات این صنعت به صورت صعودی بوده است و این موضوع بیانگر افزایش رشد صنعت دام و طیور، بخصوص پرورش جوجه گوشتی است. با توجه به گستردگی جغرافیایی کشور ایران و تنوع از نظر ارتفاع از سطح دریا، محدودیت‌هایی در پرورش جوجه گوشتی وجود دارد که در این مطلب به بررسی این محدودیت و راهکارهای رفع آن پرداخته‌ایم.
موضوع بحث این مطلب، تاثیر ارتفاع بر پرورش جوجه گوشتی می‌باشد؛ ارتفاع منطقه، مهم‌ترین عامل از بین عوامل محدودکننده پرورش جوجه گوشتی می‌باشد. در حالت کلی، توصیه می‌شود در مناطقی که ارتفاع آن‌ها از سطح دریا بالاتر از ۲۰۰۱ متر باشد، مزارع پرورش جوجه گوشتی احداث نشود.
در پرورش جوجه گوشتی در مناطق مرتفع، به دلیل پایین بودن فشار جوی و همچنین کاهش اکسیژن، عوارضی مانند کمبود اکسیژن (هیپوکسی)، فعالیت کم ریه‌ها و همچنین فشار بالای شریانی در پرندگان ایجاد شده و بر عملکرد قلب تاثیر می‌گذارد؛ این تاثیر با نارسایی‌های قلبی و عوارضی مانند ناهنجاری یا سندرم آسیت و همچنین آب آوردن شکم (در جوجه‌های گوشتی) همراه است.
