از اولین هنرمندان زنی که با پوشیدن شلوار به رواج آن در صنعت مد کمک کرد می‌توان به کاترین هپبورن (Katharine Hepburn، بازیگر معروف هالیوود) اشاره کرد. کاترین اعتقاد عجیبی به پوشیدن شلوار و برخورداری از راحتی آن داشت. وی فردی بود که به شدت به ازادی زنان در انتخاب لباس اعتقاد داشت و فکر می‌کرد که زنان در شلوار راحت‌تر هستند.
شلوار تا قرن‌ها به عنوان پوششی مردانه محسوب می‌شد ولی برخی اطلاعات تاریخی نشان می‌دهد زنان در شرق همپای مردان از شلوار استفاده می‌کردند ولی در همان زمان در غرب زنان اجازه‌ی پوشیدن شلوار را نداشتند و این امر بسیار غیر عادی تلقی می‌شد، به طوری که در پاریس به مدت ۲۱۳ سال زنان حق پوشیدن شلوار را نداشتند.
الیزابت اسمیت میلر (Elizabeth Smith Miller، فعال حقوق زنان) اولین زنی بود که در سال ۱۸۵۱ در مکان‌های عمومی شلوار پوشید و این تاریخ را به عنوان اولین زمان برای پوشیدن شلوار زنان ثبت کرد.
در دهه‌ی ۱۹۲۰ و همزمان با موج اول فمنیسم پوشیدن شلوار در میان زنان رواج بیشتری یافت، هرچند همچنان بسیاری آنرا هنجار‌شکنی می‌دانستند. در همان زمان کوکوشنل (Coco Chanel) با پوشیدن شلوار و ست‌های مردانه نقش بسیار زیادی در حمایت از حق برابری داشت وی هدف این تابوشکنی را اثبات راحتی پوشیدن شلوار نسبت به دامن می‌دانست.
در دهه ۱۹۵۰ میلادی دختران جوان با پوشیدن شلوار جین در مجامع عمومی اعتراض خود را به قوانین سر سختانه آن زمان نشان می‌دادند.
در دهه ۱۹۶۰ میلادی و همزمان با موج دوم فمنیسم، ایو سن لورن (Yves saint laurent) از طراحان به نام آن زمان طراحی شلوار را آغاز کرد و با طراحی اولین کت و شلوار زنانه نقش بسیار مهمی در تغییر افکار آن زمان داشت. در آن زمان خانم‌ها خیلی سریع به کت و شلوار علاقه‌مند شدند و این حرکت به سرعت در سراسر جهان طرفداران خود را پیدا کرد.
