از آیتم‌های لباس زنان در این دهه می‌توان به شلوارهای جین فاق بلند و تنگ، شلوارهای دمپا گشاد، استفاده از پیراهن‌های فیت و اندامی و تاپ‌های یقه اسکی اشاره کرد و یکی از آیتم‌های بسیار پر طرفدار برای خانم‌ها در این دهه دامن کوتاه بود.
برای اولین بار در دهه‌ی ۶۰ میلادی میان آقایان داشتن استایل شخصی باب شد و استایل آقایان تحت تاثیر گروه‌های موسیقی آن زمان به سبک‌های مختلفی چون راک، فانکی و غیره تقسیم می‌شد. از گروه‌های موسیقی آن زمان که بسیار در سبک لباس پوشین آقایان دهه ۶۰ تاثیر داشت می‌توان به گروه موسیقی بیتلز (Beatles) اشاره کرد.
استایل موی خانم‌ها در دهه ی ۶۰ میلادی موهای بلند با حجم زیاد در بالای سر بود، به شکلی که بالای سر بسیار بزرگ به‌نظر می‌رسید.
یکی از استایل‌های پر‌طرفدار دهه ۶۰ میلادی استایل هیپی بود، که تقریبا تمام جوانان آن زمان به نوعی این استایل را تجربه کرده‌اند. در استایل‌های هیپی استفاده از شلوار برای خانم‌ها، دامن جین به همراه جلیقه‌های پر زرق و برق و همچنین استفاده از اکسسوری‌ها با جزییات فراوان و رنگ‌های شاد مرسوم بود.
موج جدیدی که در طراحی لباس دهه‌ی ۶۰ میلادی شکل گرفت باعث شد طراحان لباس، سبک جدیدی را در طرح‌های خود به نمایش گذارند، مثلا برند معروفی چون شنل (Chanel) با سعی در حفظ سبک کلاسیک خود استفاده از رنگ‌های روشن را برای ژاکت‌های پشمی خود به‌کار برد.
از برندهای معروفی که در دهه‌ی ۶۰ میلادی با کت‌های راسته ترکیب با کلاه نمدی بسیار در دید همگان قرار گرفت، برند پیر‌کاردن (Pierre Cardin) بود، کاردین همچنین اولین مجموعه لباس کودکانش را در سال ۱۹۶۶ به نمایش گذاشت و ۲ سال پس از آن فروشگاه مخصوص لباس کودکان خود را افتتاح کرد.
