وضعیت ذوب یخ های قطبی

از سال 2000 ، از دست دادن خالص یخ از ورقه یخ گرینلند پنج برابر شده است ، از 50 میلیارد به حدود 250 میلیارد تن در سال 1،2 (362 میلیارد تن برابر با 1 میلی متر در افزایش سطح دریا). ذوب یخ در منطقه خلیج آلاسکا از حدود 40 به 70 میلیارد تن در سال افزایش یافته است . این روندها با استفاده از سه روش ماهواره ای مستقل ، با استفاده از تغییرات گرانشی ، تغییرات ارتفاع و تغییرات بودجه جرم (تفاوت خالص بارش برف و ترکیب خروجی یخچال و رواناب) تأیید می شود. در مجموع ، قطب شمال در حال حاضر تقریباً 350 میلیارد تن (1 میلیمتر ~) هر سال به افزایش سطح دریا کمک می کند ( عمدتا از گرینلند ، آلاسکا و قطب شمال کانادا). اندازه گیری های اخیر میزان افزایش سطح دریا 3.0 میلی متر در سال است ، با افزایش اضافی از دیگر یخچال ها و قطب جنوب (0.4 میلی متر ~) و گسترش اقیانوس ها به دلیل گرم شدن. فصول سرد تابستان برای گرینلند در سالهای 2013 و 2014 و دوباره در سالهای 2017 و 2018 ، میزان از دست رفتن یخ را به طور موقت کاهش داد. دمای اقیانوس ها در برخی نقاط در امتداد ساحل غربی گرینلند سرد شده و خروج یخچال طبیعی را از آنجا کند می کند. با این حال ، ذوب شدید در سالهای 2015 ، 2016 و 2019 دوباره باعث جاری شدن مقدار زیادی از رواناب به اقیانوس شد. از آنجا که مذاب سطحی با شرایط آب و هوایی فصلی در ارتباط است ، به دلیل افزایش خروج یخچال طبیعی ، متغیرتر از از دست رفتن یخ است. با وجود این تنوع ، روند کلی گرم شدن هوا و اقیانوس قطبی باعث افزایش ذوب و از دست دادن یخ در گرینلند و آلاسکا در دو دهه گذشته شده است. با افزایش دمای بهار و تابستان ، رواناب خالص آب ذوب شده به طرز چشمگیری افزایش یافته است. از دست دادن یخ به دلیل جریان سریعتر یخچال طبیعی به طور کلی ثابت مانده است و بعید است به سرعت ذوب شدن شتاب بگیرد. افزایش جاری در سرعت رواناب ذوب سطحی به دلیل افزایش سرعت جریان یخ تقریباً دو برابر میزان از دست رفتن یخ است. با فراگیر شدن فصول ذوب تابستان مانند 2012 ، 2016 و 2019 ، افزایش بیشتر رواناب اجتناب ناپذیر است.