بعد از معرفی اصول حسابداری نوبت به مفروضات حسابداری می رسد.مفروضات حسابداری منشا و اساس تهیه صورت‌های مالی و گزارشات هستند و تمام شرکت‌ها برای ارائه صورت‌های مالی و گزارشات به نهادهای مربوط، از اصول و قوانینی که در مورد پذیرش همه است پیروی می‌کنند.مفروضات حسابداری درواقع دستورالعمل‌ها و قوانینی هستند که فعالان حوزه مالی در طول گذشت زمان برای تهیه گزارشات مالی تصویب کردند این قوانین که با هدف بهبود عملکرد حسابداری انجام‌شده مسیر حسابداران را مشخص می‌کند و دانستن این مفروضات برای هر حسابداری لازم است در این مقاله سعی می‌کنیم شما را با مفروضات حسابداری و انواع آن آشنا کنیم.
مفروضات حسابداری فرض‌هایی هستند که پایه و اساس شکل‌گیری اصول و استانداردهای حسابداری، تهیه صورت‌های مالی و گزارشات هستند.یا به‌عبارت‌دیگر جمع‌آوری، تجزیه‌وتحلیل، ثبت صورت‌های مالی و گزارش‌ها، تابع قوانین خاصی است و این قوانین براساس فرضیه‌های ثابتی شکل گرفته‌اند که به آن مفروضات حسابداری گفته می‌شود.
مفروضات حسابداری به پنج دسته تقسیم می‌شوند که عبارت‌اند از:
در ادامه به توضیح هر کدام از این موارد می‌پردازیم.
یکی از اصلی‌ترین مفروضات حسابداری فرض تفکیک شخصیت است. این فرض بدین معناست که برای هر واحد تجاری باید شخصیتی مستقل از مالک آن یا از سایر واحدهای تجاری موجود در کشور در نظر گرفته شود. ازنظر حسابداری باید مرزهای هر واحد تجاری معلوم باشد یعنی هر بخش جداگانه که وجود دارد ارزیابی آن نیز جداگانه انجام شود یا به‌عبارت‌دیگر معاملات و مبادلات واحد های تجاری مختلف نباید با دیگر واحدها یا مالک‌ها ترکیب شود، هر واحد باید به‌صورت جداگانه ارزیابی شود.
این فرض برای ثبت گزارشات مالی در نظر گرفته می‌شود که واحد تجاری برای یک بازه نامشخص به فعالیت ادامه می‌دهد و بنابراین هر واحد تجاری که برای مدت طولانی به فعالیت ادامه دهد و گزارشات آن قابل‌پیش‌بینی بود و تداوم خواهد داشت.
چون نتایج واقعی عملیات واحد تجاری را فقط می‌توان در پایان عملیات و پس‌از اجرای تعهدات، فروش دارایی‌ها و وصول مطالبات به‌صورت دقیق مشخص کرد. بنابراین مدیران و استفاده‌کنندگان نمی‌توانند تا آن زمان برای دریافت اطلاعات صبر کنند، پس برای همین موضوع عمر مفید واحد تجاری را به دوره‌های زمانی کوتاه‌تر تقسیم می‌کنیم که این دوره‌ها معمولاً یک‌ساله می‌باشد و برای هر دوره آن گزارشات مالی جداگانه ارائه می‌شود. دوره زمانی را اصطلاحاً دوره مالی نیز می‌گویند و این دوره‌ها ممکن است سه ماهه، شش ماهه یا یک‌ساله باشند، که اگر دوره مالی یک‌ساله باشد به آن سال مالی نیز می‌گویند. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید مقاله سال مالی چیست را مطالعه کنید.
این فرض از اصلی‌ترین مفروضات در تهیه گزارشات و صورت‌های مالی است. براساس این فرض درآمدها به‌محض تحقق و هزینه‌ها به‌محض تحمیل بدون این‌که به زمان دریافت و پرداخت آن توجه داشته باشیم ثبت می‌شود. در متن‌های حسابداری به‌جای فرض تعهدی از مبنای تعهدی نیز استفاده می‌شود. مبنای تعهدی مقابل مبنای نقدی قرار دارد، در مبنای نقدی هر وجهی که دریافت شود و از طرف مدیران یا سرمایه‌گذاران نباشد به‌عنوان درآمد، و هر وجهی که پرداخت شود و به اشخاصی غیر از مدیران و سرمایه‌گذاران باشد به‌عنوان هزینه ثبت می‌شود.
فرض واحد پول یعنی آثار و نتایج معاملات مالی مؤسسه باید برحسب پول اندازه‌گیری شود. بنابراین هرگونه گزارشات و صورت‌های مالی که توسط حسابداران ثبت می‌شود نباید نشان‌دهنده حجم یا مقدار آن باشد، بلکه تنها بهای آن را نشان می‌دهد و هر معاملاتی که با پول اندازه‌گیری نمی‌شود و جنبه مالی ندارد در دفاتر و صورت‌های مالی ثبت نمی‌شود.
کلام آخر
در این مقاله سعی کردیم شما را با مفروضات حسابداری آشنا کنیم این فرض‌ها اساس کار حسابداران در هر شرکت یا مؤسسه هستند و درواقع دستورالعمل و قوانین حسابداری به شمار می‌آیند و رعایت نکردن آن‌ها باعث به وجود آمدن مشکلات زیادی خواهد شد. تهیه شده توسط تیم دیجی حساب.
