عروس هلندی یکی از پرندگان خانگی زیبا و دوست داشتنی است. طبیعت محبت آمیز و کنجکاو، همراه با شخصیت گرم و راحت، آنها را به گزینه ای فوق العاده برای پرنده دوستان تبدیل می کند. آنها معمولاً حدود 15 سال عمر می کنند، اما اگر محیطی امن و رژیم غذایی سالم و مغذی داشته باشند، می توانند تا 25 سال نیز زنده بمانند.
عروس هلندی با نام علمی Nymphicus hollandicus متعلق به خانواده cockatoo هستند که بومی مناطق نیمه خشک استرالیا هستند. آنها همیشه در نزدیکی آب یافت می شوند. به نظر می رسد که آنها محیط های باز را به جنگل های بارانی متراکم ترجیح می دهند.
عروس هلندی ها وحشی هستند و هر جا که غذا و آب به راحتی در دسترس باشد، زندگی می کنند. آنها اغلب به صورت جفت یا به عنوان بخشی از یک دسته کوچک دیده می شوند. آنها ابتدا در دهه 1700 کشف شدند، زمانی که استرالیا هنوز به عنوان نیوهلند شناخته می شد. به همین دلیل است که «hollandicus» بخشی از نام علمی آن است.
عروس هلندی ها به لطف رفتار ملایم و محبت آمیز خود، حیوانات خانگی فوق العاده ای هستند. آنها بسیار تعاملی و اجتماعی هستند و عاشق در آغوش گرفتن هستند، اما یک پرنده رام نشده می تواند شما را گاز بگیرد. آنها هر کاری که می انجام می دهند تا توجه شما را جلب کنند. همیشه به رفتار خوب آنها پاداش دهید و وقتی کاری بد انجام می دهند واکنش نشان ندهید. عروس هلندی ها بسیار باهوش هستند و می توان انواع مختلفی از ترفندها را به آنها آموزش داد.
عروس هلندی ها پرنده های عالی برای صاحبان مبتدی هستند. مراقبت از آنها راحت تر از همتایان طوطی مانند است و به فضای بسیار کمتری نیاز دارند. آنها یک گونه فعال هستند و به فضای کافی برای سوزاندن انرژی نیاز دارند. بهتر است قفسی را انتخاب کنید که حداقل 20 اینچ مربع فضا و 26 اینچ ارتفاع داشته باشد. در حالت ایده آل، فضای کافی در قفس باید چند نشیمنگاه، اسباب بازی، ظرف غذا و آب و فضای اضافی برای پرنده شما داشته باشد و پرنده بتواند بدون برخورد با چیزی بال بزند.
آنها با اسباب بازی های ساده ای که در محیط هستند به راحتی سرگرم می شوند. عروس هلندی ها به صورت جفت خوب عمل می کنند. مطمئناً می توانید آن را به صورت انفرادی نیز نگه دارید، اما باید روزانه زمان بیشتری را با آن بگذرانید. یک عروس هلندی بی حوصله و تنها ممکن است رفتارهای خودآزاری مانند کندن پر از خود نشان دهد.
مانند بسیاری از گونه های پرندگان دیگر، عروس هلندی ها نیز می توانند در معرض خطرات جدی خانگی قرار گیرند. تفلون یکی از بزرگترین دغدغه هایی است که خیلی ها از آن آگاه نیستند. این ترکیب در آستر ظروف نچسب استفاده می شود و در هنگام گرم شدن می تواند گاز سمی شفاف و بی بو تولید کند. سمیت تفلون یک قاتل خاموش است و باید جدی گرفته شود.
مانند سایر گونه های پرندگان، عروس هلندی ها به دلیل وجود باکتری Chlamydophila psittaci معمولاً به بیماری‌های تنفسی مبتلا می‌شوند. این باکتری می تواند باعث ایجاد علائم تنفسی یا بی حالی و بزرگ شدن کبد شود.
عروس هلندی همچنین می تواند مستعد ابتلا به یک انگل داخلی به نام ژیاردیا باشد. پرندگان آلوده به این انگل علائم گوارشی مانند اسهال و خارش بیش از حد دارند.
یکی از بزرگترین نگرانی‌های سلامتی عروس هلندی های ماده این است که تخم گذاری می تواند بدن او را از مواد معدنی ضروری و کلسیم تخلیه کند. بسیاری از ماده ها برای جبران این نیاز به کلسیم اضافی در رژیم غذایی خود نیاز دارند.
ماده و نر هر دو می توانند تحت تأثیر کمبودهای تغذیه ای قرار گیرند. برای جلوگیری از سوء تغذیه به ویتامین ها و مواد معدنی موجود در میوه ها، سبزیجات و رژیم غذایی پلت شده نیاز دارند.
عروس هلندی همچنین مستعد ابتلا به بیماری کبد چرب است. این یکی از شایع ترین بیماری های تغذیه ای است و در درجه اول به دلیل رژیم غذایی پرچرب دانه است.
تنوع برای رژیم غذایی هر پرنده ای ضروری است. عروس هلندی در طبیعت به طور منظم از میوه ها، حبوبات، دانه ها و گل ها تغذیه می کند. دانه ها، در حالی که مورد علاقه بیشتر عروس هلندی ها هستند، می‌توانند بخشی از یک رژیم غذایی مغذی باشند، اما چربی بالایی دارند و بهتر است درصد کمتری در جیره غذایی روزانه آنها گنجانده شود. از آنجایی که عروس هلندی ها در برابر چاقی و کمبود شدید مواد مغذی آسیب پذیر هستند، اطمینان از تغذیه کامل آنها ضروری است.
