اکسید کبالت یک ترکیب معدنی است که به صورت پودر سیاه ظاهر می شود. با این حال، گاهی اوقات می توانیم آن را به صورت کریستال های سبز زیتونی یا کریستال های قرمز نیز مشاهده کنیم. این ترکیب به طور گسترده در صنعت سرامیک به عنوان یک افزودنی برای لعاب استفاده می شود. همچنین در صنایع شیمیایی برای تولید نمک کبالت (II) اهمیت دارد.
اکسید کبالت فلزی است که در تمام دماها رنگ آبی در لعاب تولید می کند (مگر اینکه در درصدهای بسیار بالا سیاه باشد). اکسید کبالت سیاه منبع اصلیCoO است که در لعاب ها و شیشه ها استفاده می‌شود. کبالت قوی ترین رنگ سرامیکی است و در اکثر سیستم ها پایدار است. در بسیاری از دستور العمل ها با 1٪ یا کمتر ظاهر می شود. اگر در یک پایه سیال با درصد بالا مخلوط شود، در هنگام سرد شدن کاملاً متبلور می شود. با این حال، مواد کبالت بسیار گران هستند به همین دلیل استفاده عملی از این ماده در بسیاری از موارد محدود شده است.
اکسید کبالت دارای ساختار پریکلاز است که شبیه ساختار سنگ نمک است. در دماهای بسیار پایین، این ترکیب ضد فرومغناطیسی است. می تواند با اسیدهای معدنی واکنش داده و ترکیب نمکی مربوطه را تشکیل دهد.
اکسید کبالت یک ترکیب آزاد ناپایدار است که معمولاً حاوی مقدار مشخصی اکسید کبالت (II, III) است. CO203 تنها زمانی پایدار است که هیدراته شود و این هیدرات در دمای 265 درجه سانتی گراد به اکسید کبالت (II, III) واسطه تبدیل می شود. اکسید کبالت را می توان با H2 در 125 درجه سانتی گراد به اکسید کبالت (II, III)، در دمای 200 درجه سانتی گراد به CoO و در دمای 250 درجه سانتیگراد به فلز کبالت احیا کرد. اکسید کبالت در آب نامحلول و در اسیدها محلول است.
روش های مختلفی برای تولید اکسید کبالت وجود دارد. به عنوان مثال، اکسید کبالت (II, III) در دماهای بسیار بالا تجزیه می شود و اکسید کبالت (II) را تشکیل می دهد. برای تولید اکسید کبالت (II) تجاری موجود، می توان فرآیند الکترولیز را با استفاده از محلول کلرید کبالت (II) انجام داد. علاوه بر آن، می توان اکسید کبالت (II) را از طریق رسوب هیدروکسید و به دنبال آن دهیدراتاسیون حرارتی تولید کرد.
این ماده را می توان در گریدهای فنی و سرامیکی در بازار یافت. گریدهای سرامیکی تجاری اکسید کبالت، اگر به طور کامل الک یا آسیاب گلوله ای نشوند، اغلب لکه های لعاب ایجاد می کنند (بسته به اینکه ذرات محصول تجمع هستند یا به سادگی آسیاب نشده باشند). علاوه بر این، کاربردهای مختلفی از اکسید کبالت (II) وجود دارد. به عنوان یک عامل رنگ آمیزی در تولید سفال در کوره مهم است. این افزودنی رنگ آبی تیره به نام آبی کبالتی را به محصول می دهد. بنابراین در تولید شیشه آبی کبالتی نیز کاربرد دارد.
در ساخت رنگ های مختلف با افزودن اکسید کبالت، عملکرد رنگ بهبود می یابد. به ویژه در رنگ نقش خشک کننده را ایفا می کند، یعنی در استفاده از رنگ هایی که به سرعت خشک می شوند، به منظور افزایش نرخ درخواست برای اعمال سریع رنگ خوب است.
پس از افزودن ترکیبات اکسیداسیون به مواد مینا، مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت در برابر سایش را می توان بهبود بخشید. در انواع مصالح ساختمانی و سرامیک های روزانه، اکسید کبالت به رنگدانه آبی یا لعاب پوششی در محصولات سرامیکی، پس از کلسینه کردن رنگ های روشن تر و هنرمندانه تری تولید می کند.
اکسید کبالت باعث ایجاد علائم تحریک مخاط حلق و سپس علائم تحریک دستگاه گوارش شود، می تواند استفراغ و گرفتگی شکم، دمای بدن بالا، ضعف پا و غیره را به همراه داشته باشد. قرار گرفتن در معرض شدید باعث پلی سیتمی، کاردیومیوپاتی و گواتر می شود که می تواند منجر به درماتیت شود. اکسید کبالت غیر قابل اشتعال و تحریک کننده است.
