هیپوکلریت کلسیم یک ترکیب شیمیایی پرکاربرد در صنایع مختلف است. این ترکیب شیمیایی به آسانی در آب حل می شود و اکسیژن و کلر آزاد می کند. این ترکیب شیمیایی برای تصفیه آب و ضدعفونی کردن آب استخر ها بسیار کارایی دارد. به دلیل خواص بسیار زیاد روز به روز به مصرف کنندگان این ترکیب شیمیایی در جهان اضافه می شود.
هیپوکلریت کلسیم ممکن است به صورت انفجاری با آمونیاک، آمین ها یا سولفیدهای آلی واکنش نشان دهد. توصیه می شود این ترکیب شیمیایی را در یک منطقه خشک و با تهویه خوب در دمای کمتر از 120 درجه فارنهایت (50 درجه سانتی گراد) جدا از اسیدها، آمونیاک، آمین ها و سایر عوامل اکسید کننده نگهداری کنید.
این ترکیب شیمیایی فواید بسیار زیادی برای صنعت تصفیه آب دارد. هیپوکلریت کلسیم از کلرزنی سدیم هیدروکسید یا آهک تولید می شود. این ترکیب شیمیایی عمدتاً به عنوان اکسید کننده و سفید کننده یا ضدعفونی کننده استفاده می شود. از این ترکیب شیمیایی برای تولید سفید کننده های تجاری، محلول های پاک کننده و ضدعفونی کننده ها برای سیستم های تصفیه آب آشامیدنی و فاضلاب و استخرهای شنا استفاده می شود. اما باید توجه داشته باشید که این ترکیب شیمیایی ممکن است برای سلامتی انسان عوارض جانبی نیز در پی داشته باشد.
این ترکیب شیمیایی ممکن است برای چشم، پوست و مجاری تنفسی تحریک کننده و خورنده باشد. بلعیدن و تماس با پوست ممکن است باعث آسیب به بافت های بدن شود. قرار گرفتن در معرض گازهای آزاد شده از هیپوکلریت کلسیم نیز ممکن است باعث سوزش چشم، بینی و گلو شود.
هیپوکلریت کلسیم در اثر نکروز باعث آسیب بافتی می شود. سمیت سیستمیک این ماده شیمیایی نادر است، اما اسیدوز متابولیک ممکن است پس از مصرف آن در فرد رخ دهد.
اثرات سمی هیپوکلریت کلسیم در درجه اول به دلیل خواص خورندگی بخش هیپوکلریت این ترکیب شیمیایی است. عوارض جانبی این ترکیب شیمیایی، ممکن است بلافاصله آشکار شوند یا برای چند ساعت تاخیر داشته باشند.
درد حلق، شایع ترین علامت پس از مصرف هیپوکلریت کلسیم است. اما در برخی موارد (به ویژه در کودکان)، آسیب قابل توجه مری ممکن است بدون درگیری دهان رخ دهد. درد در قفسه سینه یا شکم به طور کلی نشان دهنده آسیب بافتی شدیدتر است.
مصرف محلول هیپوکلریت کلسیم، ممکن است باعث استفراغ و آسیب های شدید به دستگاه گوارش شود. مصرف محلول ها یا پودر هیپوکلریت کلسیم، همچنین می تواند باعث آسیب خورنده شدید در دهان، گلو، مری و معده شود که خونریزی، سوراخ شدن، اسکار یا ایجاد تنگی به عنوان عواقب بالقوه مصرف این ماده شیمیایی است.
هیپوکلریت کلسیم پوست را تحریک می کند و می تواند باعث سوزش درد، التهاب و تاول شود. آسیب وارد شده، ممکن است شدیدتر از آنچه در مشاهدات اولیه آشکار است باشد و می تواند در طول زمان نیز ادامه یابد. کودکان در برابر سمومی که بر پوست تأثیر می گذارد، آسیب پذیرتر هستند.
تماس غلظت های پایین هیپوکلریت کلسیم با چشم ها، ممکن است باعث تحریک خفیف و گذرا شود. اما اگر چشم ها سریعا شسته نشوند، اثرات این ترکیب شیمیایی ممکن است شدیدتر شود و بهبودی به تأخیر بیفتد. قرار گرفتن در معرض هیپوکلریت جامد یا محلول های غلیظ، می تواند صدمات شدید چشمی همراه با نکروز و کموز قرنیه، تیرگی قرنیه، عنبیه، تشکیل آب مروارید یا آسیب شدید شبکیه را ایجاد کند.
محلول های هیپوکلریت کلسیم، ممکن است گازهای سمی مانند کلر را آزاد کنند. بو یا خواص محرک کلر به طور کلی هشدار کافی در مورد غلظت های خطرناک را ارائه می دهد. با این حال، قرار گرفتن در معرض طولانی مدت و سطح پایین، می تواند منجر به مشکلات بویایی و تحمل اثرات تحریک کننده کلر شود. کلر از هوا سنگین تر است و ممکن است در مناطقی که تهویه مناسبی ندارند، محصور شود.
استنشاق هیپوکلریت کلسیم، ممکن است منجر به عوارض ریوی در هنگام آسپیره شدن مایع شود. استنشاق گازهای آزاد شده از محلول های هیپوکلریت، ممکن است باعث تحریک چشم و بینی، گلودرد و سرفه در غلظت های پایین شود. استنشاق غلظت‌های بالاتر این ترکیب شیمیایی، می تواند منجر به ناراحتی تنفسی با انقباض راه هوایی و تجمع مایع در ریه ها (ادم ریوی) شود.
آسیب های ریوی ممکن است پس از یک دوره نهفته از 5 دقیقه تا 15 ساعت رخ دهد و می تواند منجر به سندرم اختلال عملکرد راه های هوایی (RADS) شود. کودکان ممکن است نسبت به بزرگسالان در برابر عوامل خورنده آسیب پذیرتر باشند. زیرا قطر راه های هوایی آنها کوچکتر است.
