آویشن گیاهی از خانواده نعناع است که اغلب به عنوان ادویه در آشپزی استفاده می شود. اعتقاد بر این است که علاوه بر طعم دادن، این گیاه خواص دارویی نیز دارد و دارای اثرات ضد التهابی، ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی است. در نتیجه می تواند در درمان همه چیز از عفونت های روده گرفته تا بیماری های پوستی مفید باشد. این گیاه را می توان به صورت تازه یا خشک استفاده کرد، یا می توان آن را به صورت عرق گیاهی مصرف کرد. حتما شما هم در رابطه با خواص و مضرات عرق آویشن بسیار شنیده اید.
آویشن به عنوان مکمل غذایی به صورت مایع یا کپسول نیز فروخته می شود و حتی در چای، دهانشویه های رایج، ماسک های صورت و اسپری های بینی نیز استفاده می شود. گیاه آویشن را می‌توان با برگ‌های ریز و سبز و ساقه‌های نازک اما چوبی آن تشخیص داد.
در طب سنتی عرق آویشن را می توان به صورت خوراکی مصرف کرد، روی پوست مالید، غرغره کرد یا استنشاق کرد. این گیاه حاوی ترکیباتی مانند تیمول (فنل گیاهی مخصوص آویشن) است که به کنترل یا خنثی کردن برخی از عفونت های باکتریایی، ویروسی، قارچی و انگلی معروف است.
عرق آویشن که معمولاً به صورت خوراکی استفاده می شود، در صورت استفاده در مقادیر معمولی بی خطر در نظر گرفته می شود. همچنین به نظر می رسد که در فرم های مکمل غذایی به خوبی تحمل می شود. با این حال، مصرف بیش از حد این عرق گیاهی ممکن است باعث ناراحتی معده، گرفتگی عضلات، سردرد و سرگیجه شود.
یکی از مضرات عرق آویشن آلرژی به این عرق گیاهی به ویژه در افراد حساس به گیاهان خانواده نعناع (از جمله پونه کوهی، اسطوخودوس و مریم گلی) است. آلرژی می تواند با اسهال، تهوع و استفراغ در هنگام مصرف ظاهر شود. هنگامی که روی پوست اعمال می شود، ممکن است درماتیت تماسی آلرژیک ایجاد شود .
در دوران بارداری باید از مصرف عرق و مکمل های آویشن خودداری کرد. تیمول دارای اثرات مشابه استروژن است که می تواند بر قاعدگی تأثیر بگذارد و خطر سقط جنین را افزایش دهد.
مصرف عرق آویشن می تواند لخته شدن خون را کند کرده و ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد مانند کومادین (وارفارین) یا پلاویکس (کلوپیدوگرل) را تقویت کند که باعث خونریزی و کبودی آسان می شود. بنابراین، عرق یا مکمل های آویشن باید حداقل دو هفته قبل از جراحی برنامه ریزی شده قطع شود تا از خونریزی بیش از حد جلوگیری شود.
عرق آویشن نیز باید در افرادی که از داروهای فشار خون بالا استفاده می کنند با احتیاط استفاده شود. مصرف اینها با هم ممکن است باعث کاهش غیرطبیعی فشار خون (افت فشار خون) شود.
برای جلوگیری از تداخلات دارویی در صورتی که عرق آویشن را برای درمان هر گونه بیماری مصرف می کنید یا قصد مصرف آن را دارید، با پزشک خود صحبت کنید.
در کنار مضرات عرق آویشن باید به فواید آن نیز اشاره کرد. خواص ضد باکتریایی عرق آویشن یک ویژگی استثنایی برای پاکسازی پوست (به ویژه آکنه است.
عرق آویشن با تقویت گردش خون به تحریک جریان خون کمک می کند تا پوست شما درخشان و جوان شود. همچنین به دفع سموم و التیام لک ها و جای زخم ها کمک می کند تا پوست درخشان و یکدست شود.
عرق آویشن به دلیل خواص تسکین دهنده آن مشهور است. برای پوستی که از روزاسه، سوزش، لک یا التهاب رنج می‌برد، عرق آویشن مفید است و به پوست کمک می‌کند تا سالم تر به نظر برسد.
اگر پوست شما به دوز شدید تسکین دهنده نیاز دارد، عرقیات گیاهی ضروری دیگر مانند عرق بابونه نیز می توانند در کنار عرق آویشن بسیار موثر باشند.
عرق آویشن به دلایل متعدد، اما در درجه اول به دلیل توانایی های خود در کاهش استرس، یک عرق گیاهی محبوب است. مصرف خوراکی یا استفاده موضعی از عرق آویشن بر روی شقیقه ها، سینه یا گردن می‌تواند به کاهش سطح استرس کلی شما کمک کند و به شما احساس انرژی مثبت انتقال دهد.
عرق آویشن از دیرباز به عنوان یک درمان خانگی برای سرفه، برونشیت و سایر بیماری های تنفسی استفاده می شده است. گاهی اوقات برای درمان عفونت قفسه سینه نیز مصرف می شود یا برای باز کردن مجاری تنفسی استنشاق می شود. تیمول موجود درعرق گیاه آویشن بر گیرنده‌های زبان، دهان، گلو و مجرای بینی تأثیر می‌گذارد، به گونه ای که ممکن است سرفه را سرکوب کند.
