مونو پروپیلن گلیکول مایعی شفاف، بی رنگ و چسبناک با بوی خاص است که محلول در آب است و خاصیت رطوبت گیری دارد. به دلیل سمیت کم آن در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار می گیرد. در همه نسبت ها با الکل ها و کتون های آلیفاتیک با وزن مولکولی کم قابل اختلاط است. کمی تا متوسط در حلال های هیدروکربنی آروماتیک نیز حل می شود.
مونو پروپیلن گلیکول یک دیول است که ماهیت الکلی دارد و می تواند با اسیدهای معدنی و آلی واکنش داده و مونو یا دی استر تولید کند. با پروپیلن اکسید برای تولید اتر، با هالید هیدروژن برای تولید هالوهیدرین و با استالدهید برای تولید متیل دیوکسولان واکنش می دهد.
این ماده در برابر گرما و نور نسبتاً پایدار است و در دماهای پایین پایدارتر است. ایزومر L آن دارای نقطه جوش 187 تا 189 درجه سانتیگراد و چرخش نوری خاص [α] D20-15.0 درجه است. می توان آن را در دمای بالا به پروپیالدئید، اسید لاکتیک اکسید کرد.
مونوپروپیلن گلیکول از هیدراته کردن پروپیلن اکسید بدست می آید. در حال حاضر از دو روش تولید استفاده می شود. یک فرآیند غیر کاتالیزوری با دمای بالا در دمای 200-220 درجه سانتی گراد ، یک فرآیند کاتالیزوری در دمای 150-180 درجه سانتی گراد در حضور رزین تبادل یون یا مقدار کمی اسید سولفوریک یا قلیایی مونو پروپیلن گلیکول را می توان از گلیسیرین به عنوان محصول باقیمانده پس از تولید بیودیزل به دست آورد.
مونو پروپیلن گلیکول (MPG) در دو گرید موجود است:
گرید صنعتی آن در درجه اول برای ساخت اقلامی مانند وان حمام، قایق های کوچک، مخازن شیمیایی/آب و لوله ها استفاده می شود. مونوپروپیلن گلیکول معمولاً برای تولید ضد یخ استفاده می شود. همچنین از آن به عنوان یک نیمه محصول شیمیایی برای تولید رزین های پلی استر غیراشباع با کیفیت بالا برای استفاده در رنگ ها و لاکها استفاده می شود.
گرید غیرصنعتی مونو پروپیلن گلیکول دارای حداقل خلوص 99.8٪ است که به طور گسترده در صنایع غذایی، پزشکی و داروسازی استفاده می شود.
در صنایع مواد غذایی، مونوپروپیلن گلیکول به عنوان نگهدارنده (E1520) یا امولسیفایر و به طور گسترده ای به عنوان حلال برای مواد غذایی و نوشیدنی ها مانند طعم دهنده ها، رنگ های غذایی، مواد طعم دهنده در صنعت تنباکو، نوشیدنی های مبتنی بر قهوه، بستنی، محصولات لبنی فرم گرفته و نوشابه ها استفاده می شود.
در محصولات آرایشی و بهداشتی از خواص محلول مونو پروپیلن گلیکول برای ساخت لوسیون ها و کرم ها، آرایش، فرمول های آماده سازی محصولات مو و محصولات برنزه کننده استفاده می شود. همچنین در ضدعفونی کننده‌های دست مبتنی بر الکل نیز استفاده می‌شود، زیرا خاصیت مرطوب کنندگی دارد که از خشک شدن پوست دست جلوگیری می کند.
مونوپروپیلن گلیکول دارای حلالیت خوب و سمیت و تحریک کمی است و به طور گسترده به عنوان حلال، حلال استخراج و نگهدارنده برای تزریق (مانند تزریق عضلانی، تزریق داخل وریدی) و آماده سازی داروهای غیر تزریقی (مانند مایع خوراکی، آماده سازی چشمی، آماده سازی دندان، آماده سازی رکتوواژینال، آماده پوستی و غیره استفاده می شود).
همچنین این ماده از حلال گلیسرول بهتر است و می تواند بسیاری از مواد مانند کورتیکواستروئیدها (هورمون جنسی)، کلرامفنیکل، سولفونامیدها، باربیتورات، رزرپین، کینیدین، کورتیکوسترون استات، تتراهیدروپالماتین سولفات، مکلرتهامین هیدروکلراید، ویتامین A، ویتامین D و همچنین آلکالوئیدها و بسیاری از بی حس کننده های موضعی را حل کند.
مونو پروپیلن گلیکول هنگامی که به عنوان یک عامل باکتریواستاتیک استفاده می شود شبیه اتانول است و اثر آن در مهار کپک شبیه گلیسیرین و کمی کمتر از اتانول است. این ترکیب معمولاً به عنوان یک نرم کننده برای مواد پوشش دهنده فیلم آبی استفاده می شود.
مخلوط آن با مقادیر مساوی آب می تواند هیدرولیز برخی داروها را به تاخیر بیاندازد و پایداری محصول آماده را افزایش دهد. به عنوان یک نگهدارنده ضد میکروبی در محلول پروپیلن گلیکول 15 تا 30 درصد و فرمولاسیون نیمه جامد، به عنوان مرطوب کننده در فرمول موضعی پروپیلن گلیکول حدود 15 درصد، و به عنوان حلال و حلال کمکی در حلال آئروسل پروپیلن گلیکول 10 تا 30 درصد استفاده می شود.
مونوپروپیلن گلیکول در ظروف فولادی ضد زنگ ذخیره می شود و باید در جای خشک و خنک نگهداری شود.
