رسانه صلح
رسانه صلح
خواندن ۳ دقیقه·۲ سال پیش

نقطه اندوه

عجب نقطه ای از زمان است که ما در انیم مینویسم شاید روزی در ان سوی تاریخ کسی این را خواند و قلبش به درد امد!

نقطه شروع

میدونید راستش من هیچ وقت به ایرانی بودنم افتخار نکردم میدونی چرا چون ایرانی بودن برای من هیچی نداشت من رو پای خودم بلند شدم تا به ارزوهام برسم اما ایرانی بودنم فقط برای من بدبختی بوده و غم! چرا افتخار کنم سیصد سال قبل نیاکان من در خوشی زندگی میکرده اند! من مهمم از انها که فقط یادگاری مانده و سنگ قبر! چه فایده ای برای من دارد که در گذشته کشورم بزرگ بوده اگر به تاریخ باشد که مصر باید بهترین کشور دنیا باشد! در اینجا که به دنیا بیای همه چیزت مصادره است چگونه میتوانم افتخار کنم به کشورم! خارجی هارا که نگاه میکنم غم هایشان سطحی تر از ان است که برای من به چشم بیاید! و گاهی با خودم میگم حاجی اونا اگر اینجا بودن اصلا دووم میوردن؟ که البته پاسخش لوکادیا است !

چه کنم؟

وقتی اینجا دارم زندگی میکنم همه چیز با شک و تردید است! دو حالت وجود دارد یا ایران دشمن زیاد دارد یا این توهمی بیش نیست! اگر حالت اول باشد وای بر حال ما این افتخار ندارد! اینکه فردی دشمن زیاد دارد کجای ان باعث افتخار است باید دست بزنیم به حال کشوری که به خاطر داشتن دشمن زیاد مردمش حال و روز خوبی ندارد؟ افتخار عده ای شده اری ما با این همه دشمن داریم پیشرفت میکنیم بی شرف! دشمن زیاد داشتن افتخار نیست چرا نمیفهمی ! الان من باید کشورم را تشویق کنم؟ را نمیفهمید! و حالت دوم باشد وای به حال دولت و طرفدارانش که اینگونه ساده گول خورده و میخورند! برای من که در هر دو حالت غم است اما برای توی صفر و صدی هم که به یکی از این دو اعتقاد داری و به دیگری نه هم باید مایه ننگ باشد! کشور وظیفه دارد که بهترین شرایط برای پیشرفتت را فراهم کند و اگر کشوری چنین کاری نکرد دارد در برابرت کم کاری میکند و کشور باید ارامش را فراهم کند یک کشور باید ازادی را فراهم کند! چه بگویم از درد نهان؟!

شاید کارمایمان این بوده!

نمیدانم ولی شاید کارمای زندگی نکبت بار گذشته ام این بوده چرا که شکنجه ای بیشتر از این نیست که در اینجا زندگی کنی! اینجا بدتر از سوریه و یمن است ! انجا حداقل با شرافت اغوش مرگ را در بر میگیری ولی اینجا فرهنگ جوری است که خودکشی هم حتی ممکن نیست خالقا عذابی بدتر از این به و نامت قسم ممکن نبود گاهی حس میکنم کوته مغزانی که ج.ا را در ارامش میبینند و چشم بر همه چیز بسته اند خوشبخت ترینند همان ها که سنگ از اسمان ببارد هم دغدغه ای ندارند!

پایان سخن

به حالق قسم متنفرم از این خاک جز افکار غم نبوده برایم متنفرم از انکه ارزوی ترکش را دارم متنفرم از انکه تا مدتی طولانی درست نخواهد شد متنفرم از این نقطه از زمین که همه ی احتمالات به بدی ختم میشود عده ای میگویند زیادی بدبینید نسبت به ایران باشد شما خوبی! ج.ا طلبان .... ولش کن!



ایرانخشمجهاننقطهدشمن
در تلاش برای ساخت رسانه ای برای بهبود افکار در ایران
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید