۱۶ شهریور ۹۹، چهارمین سالی است که خدمت از ما پا به عرصه خدمات آنلاین گذاشته است.
پیش‌تر در مورد سه‌سالگی خدمت از ما نوشته بودم و گفته بودم که برای من بیشتر شبیه به مکانی برای آموزش دیدن شده است. اگر نگویم هر روز اما هفته‌ای دو الی سه چالش جدید داریم که باید آن‌ها را حل کنیم.
داستان شکل‌گیری و چگونگی شروع خدمت از ما را هم در همان پست سه‌سالگی خدمت از ما توضیح دادم. این مطلب را هم از همان پست نقل می کنم:
ایده خدمت از ما را ۱۱ شهریور در سایت محمدرضا خواندم.
۱۴ شهریور تصمیم گرفتم آن را اجرایی کنم
۱۶ شهریور دامنه آن را خریدم
۲۶ شهریور قالب سایت را انتخاب کردم
۶ مهر محتواگذاری شزوع شد
۱۶ آبان اولین تماس برای لوله بازکنی اتفاق افتاد
۲۲ آبان اولین درآمدمان حاصل شد
گزارش چهارسالگی به روایت تصویر:
اما امسال واقعا با تمام سال‌ها کاملا متفاوت بود. دلایل مختلفی هم داشت، یکی از آن‌ها این است که وضعیت کسب‌وکار ما تا حد زیادی تثبیت شده است. امروز که این مطلب را می‌نویسم ما در صنعت خودمان جزو TOP3 هستیم (این برای من لذت بخش است). نمودار ها، شیب رشد، تِرَک و تحلیل رقبا همه نشان می‌دهند که تا پایان سال موقعیت ما بسیار بهتر از الان است (و این من را بیشتر خوشحال می‌کند)
از پاییز که اینترنت قطع شد تا امسال که این وضع کرونا و دلار هست، ما توانسته‌ایم با کمک همکاران در خدمت از ما طبق برنامه پیش رویم.
پارسال بعد از سه‌سالگی خدمت از ما، یک تغییر لوگو هم داشتیم. در کل می‌شود گفت یکسال گذشته سالِ پُر رشد، پُر چالش و پُر تغییری برای ما بوده است.
اگر از من بپرسند یکی از مهمترین علت های اینکه خدمت از ما در مسیر موفقیت است، چیست؟
می گویم رشد آرام، ارگانیک و به دور از هرگونه شوآف
نگه داری یک پلتفرم دوسویه که هم مسئولیت بالانس کردن عرضه و تقاضا را داریم هم اینکه دغدغه کیفیت مناسب و شفاف‌سازی قیمت‌ها، باعث شده کار بسیار سخت شود. پیدا کردن متخصصین در حدود ۳۸۰ خدمت، گسترش در چندین شهر (حدود ۴۰)، احراز هویت متخصصین، دسترسی و پیدا کردن مشتری، رسیدگی و حل تعارضات بین دوطرف، همه این ها به کنار، پیدا کردن نیروی با مهارت و با مدل ذهنی درست و سازنده برای داخل شرکت کار را از طرفی دیگر پر چالش تر کرده. به این ها کافی است پلیس فتا، شورای حل اختلاف، دادگاه و سایر ادارات دولتی هم اضافه شوند تا کمی بشود تصور کرد در چندین جبهه جنگیدن چقدر پوست آدم را می‌کند.
اما همه ما خدمت از مایی ها رویا و آرزوی بزرگی داریم، می‌دانیم که شاید به همه آن ها نرسیم (توقع هم نداریم) اما به آن ها مانند ستاره قطبی نگاه می‌کنیم تا از مسیر منحرف نشویم.
قبلا هم گفته بودم:
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم
امسال با وجود کرونا سعی کردیم خوشی هر چند کوچک دور هم داشته باشیم. همیشه سعی کردیم علی رغم زندگی در ایران، مثل عموم مردم فکر نکنیم، آمار قیمت دلار و سکه را دائما نداشته باشیم، غر نزنیم، ناله نکنیم، طلبکار نباشیم، در مورد فوتبال دیشب صحبت نکنیم.
سرمان به کار خودمان باشد و دغدغه کسب دانش تخصصی و مهارت های مربوطه را داشته باشیم. در ساعت های اضافه و زمان های آزاد هم به توسعه مهارت های فردی خودمان اهمیت دهیم.
شاید کمی، کار کردن در خدمت از ما در نگاه اول سخت باشد اما بعد از مدتی که نتایج کارهایمان را می‌بینیم خیلی سریع و راحت حاضر می شویم به این سختگیری‌ها تن دهیم. چون نتایجش بزرگ و قابل اتکا هستند و حس توانایی و ارزشمندی به آدم دست می‌دهد که در نتیجه به افزایش عزت نفس ما هم کمک می‌کند (اگر کسی هدفش ارتقای شغلی و انجام کار بزرگ باشد)
پی نوشت: ماسک ها واقعا جالب شده بود با لوگوی خدمت از ما
پی نوشت ۲: مطلب حبیب هم در مورد “جشن ۴ سالگی و مروری بر آنچه گذشت” خیلی جالبه پیشنهاد می کنم بخونید.
منبع : سایت شخصی حمید طهماسبی
