من مهشید منزه ، ۲۸ سال دارم، رشته تحصیلیم مهندسی شیمی بوده و در حال حاضر به‌عنوان People insights specialist در دیوار مشغول به فعالیت هستم. حوزه‌ای نوپا در منابع انسانی، که در دیوار، فضایی برای شکوفایی پیدا کرده است. در ادامه، بخشی از تجربیات کاریم را با شما در میان می‌گذارم:
من در بحبوحه کرونا یعنی زمستان ۹۸ وارد تیم استخدام دیوار شدم و سپس در آبان ۹۹ به تیم توسعه منابع انسانی دیوار پیوستم. نکته جالب در روزهای اول کار در واحد استخدامی دیوار برای من، این بود که سایر همکاران به تیم ما احساس نزدیکی می‌کردند و به دید واحد HR به ما نگاه می‌شد، واحدی که بیشتر وظیفه مدیریت روابط کاری و مشکلات درون سازمانی را بر عهده دارد. این موضوع من را از نزدیک با دغدغه‌های پرسنل دیوار آشنا کرد و نقطه شروع کنجکاوی‌های من نسبت به مسائلی بود که شاید در کمتر مجموعه‌ای به آن بها داده می‌شود.
یکی از وظایف من پس از پیوستن به تیم توسعه منابع انسانی دیوار، ساماندهی داده‌هایی بود که برای عملکرد بهتر تیم، حیاتی بودند.
در واقع من باید بتوانم اینسایت‌های موجود در دیوار را آوری جمع کنم. اینسایت یعنی مشکلات، نقاط ضعف و قوت، پتانسیل‌های بهبود و به طور کلی همه مسائلی که چه در بلندمدت و چه در زندگی روزمره انسان‌ها، در تمامی سطوح کاری ممکن است وجود داشته باشند.
در واقع کار من این است که ، زیرساخت‌هایی را فراهم کنم که مشکلات و چالش‌های مهم با سرعت بالاتری جمع‌آوری و تحلیل شده و راحت‌تر به اطلاع تصمیم‌گیران برسد. ساز و کارهای من شامل پرسشنامه Engagement، سیستم‌های ارزیابی عملکرد و سیستم‌های ارتقای شغلی می‌شود. این داده‌ها توسط اظهارات بازوهای اجرایی منابع انسانی، تائید می‌شوند. سپس این داده‌های تائید شده، با استفاده از پارامترها و اولویت‌های مختص منابع انسانی دیوار، دسته‌بندی و رتبه‌بندی می‌شوند.
قطعاً خروجی هر تحلیلی از بررسی داده‌هایی به دست می‌آید که جامعه هدف آن حداقل تعداد لازم برای ارزیابی دقیق و صحیح را داشته باشد.
شغل من در مجموعه‌هایی که تعداد افراد آن در حدی است که داده‌های به دست آمده از آن‌ها قابلیت تجزیه و تحلیل را دارند، معنای بیشتری پیدا می‌کند. در مجموعه‌های کوچک‌تر، واحد منابع انسانی از طریق گفتگوی مستقیم با کارمندان، برای بهبود چالش‌ها تلاش می‌کند؛ اما در دیوار، با وجود تعداد بالای کارکنان، گفتگوی فردبه‌فرد به تنهایی کافی نیست.
تا آنجا که تجربه من می‌گوید، در مجموعه‌هایی که ساختار پیچیده و تعداد افراد بالایی دارند، معمولاً اطلاعات مربوط به مشکلات و دغدغه‌های کارکنان، دیر به گردش می‌افتد.
کار من در دیوار مانند این است که از بالا به جنگل نگاه کنم و روابط، دغدغه‌ها و فیدبک‌هایی که در هر گروه وجود دارد یا ممکن است در ارتباط با سایر گروه‌ها به وجود بیاید را با یک دید وسیع‌تر ببینم و کاری کنم تا با سرعت بالاتری به آن‌ها رسیدگی شده و اگر مشکلی وجود دارد، برطرف شود.
اگر بخواهم بخشی از کارم را با یک مثال توضیح بدهم باید به یکی از اصول جاری در دیوار اشاره کنم، یعنی ترویج فرهنگ نظر دادن و انتقاد کردن. با بهره گرفتن از این فرهنگ، من به‌عنوان یک People insights specialist، از طریق نحوه پیام دادن و ادبیات یک فرد حین مکالمه در گروه‌های مختلف دیوار می‌توانم به احساس واقعی او پی ببرم. البته این تنها یکی از راه‌های جمع‌آوری اطلاعات در حوزه شغلی من است.
من اطلاعاتم را به دو طریق جمع‌آوری می‌کنم: طراحی پرسشنامه و تحلیل داده‌های خروجی از آن‌ها و دیگری بازوهای اجرایی اچ آر که از طریق گفتگو با پرسنل و گروه‌ها، برخی از مشکلات را گزارش می‌دهند. داده‌های حاصل شده از هر دو راه، ترکیب شده و از دل آن‌ها گزارش‌های جامعی استخراج می‌شود که این گزارش‌ها در اختیار تیم‌ها، مدیران میانی، مدیران ارشد دیوار قرار می‌گیرد تا بتوانند در استراتژی‌های کوتاه یا بلند مدت، نسبت به رفع مشکلات موجود تلاش کنند.
تمام تلاش ما این است که مشکلات پیش از عینی شدن، برطرف شوند.
همانند هر کار دیگری، توانایی ارتباط برقرار کردن و قدرت درک طرف مقابل، یکی از حداقل‌های مورد نیاز برای شغل من است و نباید به آن به چشم یک مهارت برتر نگاه کرد.
مهارت اصلی مورد نیاز برای این شغل، دقت زیاد و علاقه به سازماندهی است؛ یعنی باید همیشه به این فکر کنیم که یک فرایند مربوط به گردش اطلاعات را چطور سازماندهی کنیم. البته این توانایی به تنهایی کافی نیست. این سازماندهی باید به نحوی باشد که تبدیل به یک فرایند خودکار و پویا شود.
در واقع کار من فکر کردن به این است که چطور فرایندهای فعلی را تبدیل به فرایندهایی سیستماتیک کنم که همیشه در جریان باشند. پس توانایی اصلی من در این جایگاه شغلی، باید این باشد که یک فرایند گردش و تحلیل اطلاعات را به‌خوبی بفهمم و بتوانم آن را به‌درستی تبدیل به امری پویا کنم. فرایندی که داده‌های آن از دغدغه‌های فردی و مسائل مربوط به روابط کاری و نقش فرد در تیم، به دست می‌آید.
این کار به دقت بالایی نیاز دارد. اگر بخواهم به مهارت دیگری که لازمه این شغل است اشاره کنم، می‌توانم بگویم که به‌عنوان یک عضو مؤثر در زمینه شغلی‌ام، باید تشنه پیدا کردن مسئله باشم؛ یعنی بدون این که بخواهم در مورد موضوعی بی‌اندازه اغراق کنم یا آن را دست‌کم بگیرم، بتوانم از لابه‌لای داده‌ها و ارتباطات، مسائل مهم‌تر را شناسایی کنم. همه این‌ها ختم می‌شود به همان کار اصلی که یک عنوان بیشتر ندارد: شناسایی؛ شناسایی این که کدام راه برای اولویت‌بندی داده‌های جمع‌آوری شده، بهتر و پربازده‌تر است.
