در پاسخ به این سوال باید بگوییم که روغن های صنعتی نیز مانند سایر مایعات رفتار می کنند. یک محصول تمیز به سختی تمایل به کف کردن دارد. با این حال، به دلایل ایمنی، یک ماده فعال که عمدتاً بر پایه سیلیکون است، در طول تولید به روغن اضافه می شود تا از ایجاد کف جلوگیری شود. با این وجود، کف کردن می تواند تحت شرایط خاصی رخ دهد. کف کردن سطحی به صورت لایه ای پایدار تا ارتفاع 5 سانتی متر، دلیلی برای هشدار نیست. تنها زمانی که کف کردن افزایش پیدا می کند باعث نگرانی می شود. دلایل متعددی برای کف کردن روغن وجود دارد که به شرح زیر می‌باشد:
هوای کاذب
پمپ روغن آنقدر هوا می کشد که دیگر نمی توان آن را آزاد کرد. دلایل این امر می تواند: فرسودگی آب بندی، نشتی در پمپ هیدرولیک یا خطوط لوله، سطح پر شدن بیش از حد پایین یا بسیار بالا در مخزن، تغییر شرایط جریان در مخزن یا جلوی نازل مکش پمپ باشد.
آلاینده
ها اغلب گرد و غبار، ترکیبات آب بند، میعانات، آب (به ویژه با حلال گریس)، گریس روان کننده یا خمیر مونتاژ، باقیمانده مایعات فلزکاری یا ضد یخ (مثلاً از یک قوطی مجدد) هستند.
ناسازگاری با روغن های دیگر
روغن ها همیشه با یکدیگر "سازگار" نیستند. به خصوص هنگامی که یک روغن زیستی مبتنی بر استر مصنوعی با یک روغن معدنی مخلوط شود، کشش سطحی مایعات تغییر می کند. عامل ضد کف دیگر برای ترکیدن حباب های هوای کف کافی نیست. تعویض کامل روغن یا اضافه کردن کف‌زدا این وضعیت را برطرف میکند.
فیلتراسیون روغن ضد کف می تواند افزودنی های ضد کف را فیلتر کند و بنابراین باید دوباره اضافه شوند.
اگر ظروف روغن برای بیش از 5 سال نگهداری شوند، افزودنی ممکن است تا حدی از روغن جدا شود. حرکت جزئی ظرف باعث می شود که کف زدا بلافاصله به محلول برگردد.
