یکی از قسمت های مهم در بدن خانم ها لگن است، که متاسفانه بیشتر خانم ها به این مورد اهمیت نمی دهند و برای سلامت لگن تلاشی نمی کنند.
عضلات لگنی به علل مختلف، از جمله، افزایش سن، ژنتیک، بیماری های مزمن همچون سرفه و یبوست مزمن، بارداری، زایمان و خصوصا زایمان طبیعی، مصرف دخانیات، ورزش های سنگین و کار سنگین، که همه این موارد می توانند، موثر در آسیب عضلات کف لگن باشند. از آنجا که عضلات کف لگن، اهمیت بالایی در سلامت کف لگن دارند، به این دلیل که این عضلات در جایگاهی هستند که تمام نیروی وارده به این عضلات وارد می شود و می تواند به مرور زمان باعث تیرگی، کشیدگی و نازک شدن عضلات کف لگن شود و در مواردی مثل زایمان طبیعی، باعث پاره شدن عضلات کف لگن شود، در نتیجه توجه به این عضلات اهمیت دارد.
اهمیت این موضوع در این است که به دنبال شل شدن و ضعیف شدن عضلات کف لگن احشای لگنی دچار جایه جایی می شوند.و از آنجا که مثانه و رحم حالت، فشیایی دارند، افتادگی مثانه و یا افتادگی رحم باعث فتق و درمان هایی که حتی با جراحی، ناموفق هستند می گردد. در نتیجه توصیه می شود به همه خانم ها خصوصا بعد از اتمام سن باروری، از نظر سلامت کف لگن معاینه شوند و قبل از این دوره در حین بارداری و یا بعد از آن به فکر سلامت کف لگن و پیشگیری از شل شدگی عضلات کف لگن باشند.
به طور معمول برای انجام ورزش های کف لگن، که به طور اختصاصی برای این ناحیه طراحی شده اند و قدمتی به طول چهار دهه در کل دنیا دارند، لازم است فرد اندیکاسیون های لازم برای این ورزش را داشته باشد. به این معنی که باید فرد به درستی، این ورزش تخصصی کگل را انجام دهد و انجام اشتباه آن می تواند عوارضی برای فرد داشته باشد، در نتیجه توصیه می شود قبل از هر اقدامی ابتدا با جراح زیبایی زنان خود مشورت کنید.اگر عضله کف لگن بیش از اندازه شل و یا به هر دلیلی دچار پارگی باشد، گاهی اولین راهکار برای درمان جراحی است.
لگن یک خانم در مرکز بدن قرار دارد و کف لگن سرتاسر نواحی زیر لگن را پوشش داده است، به این دلیل که داخل لگن احشایی قرار دارند که وظیفه دارند در زمانی که در فعالیت هستید، و یا زمانی که فشار شکم شما بالا می رود، همچون زمانی که عطسه و یا سرفه می کنید و یا در حال انجام کارهایی از قبیل ادرار کردن هستید، فعال باشند تا از بروز برخی اختلالات جلوگیری کنند.
از آنجا که کف لگن هیچگاه دیده نمی شود در نتیجه اغلب افراد به نسبت این عضله آگاهی و شناخت ندارند، در نتیجه لازم است نسبت به این عضله بیشتر و تخصصی تر توجه کنید.برای شروع تمرین کگل بهترین وضعیت حالت خوابیده است و پاها باید به اندازه عرض شانه از یکدیگر دور باشند و زانو ها صاف باشند. سپس لازم است بدون اینکه عضله دیگری را درگیر کنید، وضعینی شبیه به اینکه جسمی را به داخل بدن کشیدن، که این کار توسط واژن و مقعد باید با منقبض کردن عضلات کف لگن انجام شود.
قطعا خیر، لازم است کگل در وضعیت های مختلف انجام شود، در پوزیشن خوابیده حالت شروع فرد است و باید فرد این ورزش را در پوزیشن های نشسته، ایستاده و نیمه ایستاده هم انجام دهد، به این دلیل که فرد در طول فعالیت های روزمره، عضلات کف لگن نیز در حال فعالیت هستند، فعالیت های روزمره بیمار با همراهی این عضله است و اگر تنها این تمرین را در حالت خوابیده انجام دهید، زمانی که در حال انجام یک فعالیت هستید، احتمال اینکه عضله شما دچار ضعف شود، وجود دارد.در روز های اولیه تمرین باید این کار با زمان کوتاه و تکرار این کار انجام شود بعد از دو تا سه هفته تمرین در حالت خوابیده سایر پوزیشن ها را انجام دهید.باید این تمرین به صورت 5 بار در روز که هر مرتبه شامل 10 تا 15 بار تمرین باشد و در مرحله اول به صورت خوابیده انجام شود.
خود عضلات کف لگن به نسبت جایگاه و احشایی که دارند باید به ثبات ببشتری برسند، برای این مورد می توان از تمرینات ثباتی نیز استفاده کرد. ساده ترین راهکار پل زدن است. برای اینکار همزمان با اینکه بیمار کگل را انجام می دهد، حالت پل زدن را به خود بگیرد و همزمان با اتمام انقباض از حالت خارج شود.بهترین عدد برای تمرینات ثباتی دو تا سه بار در روز است.لازم است برای انجام هر کدام از تمرینات ثباتی و کگل حتما با متخصص زنان خود مشورت کنید، گاهی کگل بهترین راهکار درمان نیست.
