درمان بی اختیاری ادرار ناشی از افتادگی مثانه در لگن خانم ها دو کمپارتمان خلفی و فوقانی وجود دارد، مثانه و رحم در قسمت کمپارتمان فوقانی قرار دارند، که زیر مثانه کاملا خالی است و هیچ عضله و استخوانی این ها را همایت نمی کند، و اگر مشکلی در این ناحیه ایجاد شود، مجددد برگشت پذیر است، در نتیجه بهترین راهکار این است که از افتادگی این ناحیه جلوگیری کنیم.
در قسمت کمپارتمان خلفی، که در قسمت پایین لگن قرار دارد، نقش این عضلات بسیار مهم هستند زیرا نگهدارنده لگن هستند و اگر این عضلات شل شوند و به سمت کنار کشیده شوند، فاصله بین واژن و مقعد کم می شود و در حقیقت دهانه واژن باز می شود و از آنجا که مثانه و رحم همراه با رباط هایی به یکدیگر متصل هستند، همین باز شدن باعث می شود این احشا دچار افتادگی شوند و به سمت پایین نزول پیدا کنند.
مثانه یک مجرای ادراری حدود 4-5 سانت دارد که کوتاه است، اطراف این مجرای ادرای یک عضله قرار دارد، زمانی که فرد سرفه می کند فشار شکمی بالا می رود و عضله ای که اطراف مجاری ادراری قرار دارد، منقبض می شود و ادرار را به سمت بالا می کشد، در اثر علل مختلف از جمله یائسگی، این عضله ضعیف می شود و زمانی که فشار شکمی فرد بالا می رود و سرفه می کند، این عضله دیگر توان بالا کشیدن ادرار را ندارد و فشاری که وارد شده به مجرا منتقل می شود و ادرار نشت پیدا می کند.
درمان باید اصلاح همین عضله که اطراف مجاری ادراری قرار دارد باشد. در مواردی که عضله ضعیف باشد، گاهی اوقات اگر مثانه پر باشد و یا فرد خنده های شدید کند، ادرار می چکد، در نتیجه تنها باید ضعیف بودن عضله را اصلاح کنیم.در مواردی که وضعیت عضله از ضعیف به متوسط است، می توان از روش های غیر جراحی مثل لیزر، آر اف، تزریق پی آر پی، تزریق ژل، تزریق چربی، O shot و... استفاده کنیم.
اما اگر وضعیت عضله از متوسط به شدید است، یعنی با سرفه، خندیدن، حین نماز خواندن و... ادرار نشت می کند، لازم است از روش های جراحی استفاده کنیم.
اگر عضله دچار پارگی شده باشد، ساده ترین راهکار استفاده از مش است. مش ها از جنس پلاستیک ساخته شده اند، که زیر مجرای ادراری قرار می گیرد، در نتیجه همیشه این مجرا به سمت بالا کشیده می شود.
همچنین در مواردی که بی اختیاری انقدر شدید نباشد می توان جایگزین مش از گرفت استفاده کنیم. زیرا مش عوارض بالایی دارد و ممکن است محل مش زخم شود، درد در زمان نزدیکی ایجاد کند، فرد دچار عفونت شود و.. در نتیجه بهتر است مش در اخرین مرحله به عنوان روش درمان انتخاب شود.
در مواردی می توان جایگزین مش از فشیا استفاده کنیم. در زمان های قدیم که مش وجود نداشت، از ران بیمار فشیا را برداشت می کردند. اما از آنجا که در طول این روش درمان فرد مجبور به دو جراحی سنگین بود، از فشیا های آماده استفاده کردند. این فشیا ار افرادی که جراحی ابدومینوپلاستی انجام می دهند، بافت را تهیه می کرند، این بافت به مرکز فناوری بافت فرستاده می شود و اقدامات لازم بر این بافت صورت میگرد که عملی همانند مش داشته باشد، با این تفاوت که جنسی از پلاستیک ندارد.
متاسفانه عمل های مثانه، عمل های بزرگ، پر عارضه و برگشت پذیر هستند، در نتیجه همه بیماران باید بعد از درمان به دنبال روش هایی برای جلوگیری از برگشت پذیر بودن این عارضه کنند. در این مرحله پساری توصیه می شود. پساری خارج از بافت در داخل واژن قرار می گیرند، بیمار به صورت سرپایی هم می تواند استفاده کند.
به همین دلیل است که به همه خانم ها زمانی که سن باروری آن ها به پایان می رسد، توصیه می شود از نظر لگنی معاینه شوند تا دچار مشکلات بی اختیاری ادرار نشوند.
ورزش کگل زمانی که بی اختیاری ادراری رخ نداده باشد، کاربرد دارد. از آنجا که این ورزش برای تقویت عضله انجام می شود، زمانی که عضله ای وجود نداشته باشد تاثیری ندارد . این ورزش به خانم هایی که هنوز دچار آسیب عضله مجرایی ادراری نشده است توصیه می شود.
