عوارض خطرناک لابیاپلاستی چیست؟ عمل لابیاپلاستی از نظر تقسیم بندی عمل ها به عمل های کوچک و بزرگ جز جراحی های مینور محسوب می شود. منظور از عمل های بزرگ جراحی هایی هستند که طی آن شکم باز می شود، مثل سزارین، هیسترکتومی، در آوردن رحم و یا عمل های بزرگی مثل ابدومینوپلاستی که قسمت زیادی از بافت دستکاری می شود.در مقابل تمام این عمل ها، عمل لابیاپلاستی یک عمل مینور است، خطری برای بیمار ندارد و جز عمل هایی نیست که فشیا در طی آن باز شود.اکثر عوارض هایی که در سایر جراحی ها وجود دارد، در عمل لابیاپلاستی اگر جراح زیبایی زنان، آگاهی به تکنیک ها داشته باشد و آن ها را به درستی انجام دهد، عوارض بسیار نادر است.
باید گفت لابیاپلاستی هم به نوبه خود عوارض خاص خود را دارد، مهمترین عوارض لابیاپلاستی، عوارض زیبایی است. به طور مثال ایجاد غیر قرینگی، گوشت اضافه، و یا نواحی به صورت کامل از بین بروند و به صورت کلی، عملی که انجام شده است سبب ناهماهنگی ژنیتال شود.
علل مختلفی برای ایجاد عوارض لابیاپلاستی وجود دارد، که بیشترین عوارض لابیاپلاستی در عمل های وجه پلاستی دیده می شود، منظور از وجه پلاستی این است که عمل به صورت طولی انجام نشود و حالت وجه از لبیا برداشته شود که 7 درصد عوارض لابیاپلاستی مربوط به همین تکنیک وجه پلاستی است. احتمال باز شدن بخیه ها در این تکنیک از جراحی بسیار زیاد است، زیرا به صورت عرضی دوخته می شود و بخیه هایی که به صورت عرضی دوخته می شوند، احتمال باز شدن بخیه بسیار بالاست. همچنین احتمال ایجاد اسکار و ماندن رد بخیه در این روش به مراتب بالاست و ممکن است بیمار بعد از جراحی در زمان نزدیکی احساس درد داشته باشد. سایر روش های جراحی هم اگر به درستی انجام نشوند، ممکن است باعث ایجاد عارضه شود. یکی از عارضه های خیلی شایع در لابیاپلاستی، عارضه پنیس فورم است، به این معنی که قسمت پایین لبیا برداشته شود، اما قسمت هود همچنان باقی بماند، به این عارضه، پنیس فورم گفته می شود، یعنی یک آلت تناسلی کوچک مردانه در قسمت بالای لبیا وجود دارد، که این عارضه سبب می شود هم قسمت هود و ناحیه کلیتوریس بزرگ به نظر برسند و هم اینکه مانع به هم چسبیدن لبیاماژور ها می شود.
یک عارضه دیگر در لبیاپلاستی برداشت کامل لبیامینور هاست، یعنی لبیامینور ها از انتها برداشته شوند و یا اینکه به مرور زمان بعد از انجام عمل جراحی به دلیل برداشت بافت زیادی، لبیا های باقی مانده کنار کشیده شوند، در این شرایط برای ترمیم لازم است از گرفت استفاده شود.
عارضه دیگر بهم ریختگی شکل فرنولوم است که به درستی انجام نمی شود و مرز بین کلیتوریس و لبیا از بین می روند و لازم است با عمل فرنولاپلاستی بهم ریختگی اصلاح شود.
در لبیاهای خیلی بزرگ، چون چین های مختلف بسیاری وجود دارد، حتی بعد از جراحی ممکن است جای چین ها بسته به بدن ها باعث گوشت اضافه شود، که این کاملا طبیعی است تنها باید بعد از جراحی سافتنینگ انجام شود.
سافتنینگ در واقع تغییر لبیا با آر اف نیست، منظور از سافتنینگ کردن، یعنی حالت صاف کردن محل جراحی، به این معنی که سافتنینگ برای ترمیم عمل های انجام شده، توصیه می شود نه اینکه خود جراحی را انجام دهد. مگر آنکه لبیاها بسیار کوچک باشند و تنها چین های ریز لبیا را سافتنینگ کنیم.
