من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم
من اینجا تا نفس باقیست می مانم
من از اینجا چه می خواهم،نمی دانم
امید روشنائی گر چه در این تیره گی ها نیست
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی
گل بر می افشانم
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید
سرود فتح می خوانم
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت”
( فریدون مشیری )
سلام این پست در مورد خیلی از اتفاقات تلخ سال۹۸ نوشته بودم ولی ویرایش کردم .
از دلم گفتم ... بخاطر عشق به دنیای پاک بچه ها معلمی رو انتخاب کردم . از رفتارهایی که دنبال نزاع و تشویش و تفرقه پراکنی هستند بیزارم به نظرم کسی که سعی داره عقایدش رو به دیگران تحمیل کنه از درون کم آورده ، هر کسی خودش درست و غلط رو تشخیص میده .. اگر زندگی ما مشکلی داره باید تلاش کنیم تا حل بشه در حد توان خودمون ، بعضی مشکلات هم به مجموعه های زیادی وابسته هست و زمان بر . بعضی مسائل هم ممکنه قابل حل نباشه و باگذشت زمان افرادی بتونن اون ها رو حل یا مدیریت کنند . من برام سواله اون عزیزی که دائم پست های با محتوای افزایش تنش و احساس بد میذاره ، خودش با چه چیزای دلگرم میشه ، اصلا دلگرمی و خوشحالی توی زندگیش هست اگر هست چرا چندتا از این احساساتش رو منتشر نمیکنه . کلمات انرژی دارند .خدا توی قران میگه
( ای رسول) آیا ندیدی که چگونه خدا کلمه پاکیزه را به درخت پاک و زیبایی مثل زده که اصل ساقه آن برقرار باشد و شاخه آن به آسمان (رفعت و سعادت) بر شود؟ أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ (آیه ۲۴ سوره ابراهیم)
مگر نه اینکه زندگی هم تلخه هم شیرینه و مگرنه اینکه روزگار پستی وبلندی داره پس چرا ما آدم ها فکرمیکنیم بیان احساسات عمیقا منفی ما رو جذاب و باکلاس و قابل توجه می کنه ؟
اصلا از همه چیز انتقاد کنید با بوق و کرنا ولی دیگران رو از حال خوبتون و حرف های خوب هم بهره مند کنید .
به روزهای خوب فکر کنیم...
پیش از آنی که درختان همگی دار شوند
شاخه ها را بتکانیم که بیدار شوند
سبز در سبز ٬ بپیچد همه جا رنگ عبور
رودها آینه در آینه تکرار شو ند
کسی از آن طرف خواب چمن می آید
قاصدک را بفرستیم ٬خبر دار شوند
تا در آیینه ی گل ٬ کم نشود فرصت باغ
زرد ها را نگذاریم که بسیار شوند
چشم تو پنجره ای باز به زیبا شدن است
حیف از این پنجره ها نیست که دیوار شوند.
وسط سیل و زلزله و کرونا و....
به شکوفه ها
به عشق
به سلامتی مون
به عزیزان و امیدهای زندگیمون
به خاطرات خوب
و خدا
به انسانهای خوب و نماد عشق و آرامش
فکر کنیم و چه خوب که از این ها هم حرف بزنیم.
امیدوارم دلهاتون به نورالهی روشن ، آرامش تون روز افزون .
