اخذ تابعیت دوم در بین بسیاری از افراد و خانواده های ثروتمند به موضوعی محبوب تبدیل شده است. بسیاری از این افراد برای استفاده از مزایای سفر بدون ویزا جهت تجارت و تفریح، متنوع ساختن سبد سرمایه گذاری، بهینه سازی ساختار مالیاتی، به دست آوردن امنیت اقتصادی بیشتر به دلیل شرایط اقتصادی بی ثبات و همچنین تحصیل و آموزش خود و فرزندانشان در اروپا اخذ تابعیت مضاعف را انتخاب می‌کنند.
با وجود اینکه هرکدام از متقاضیان اهداف خاص خود را دنبال می‌کنند، ما می‌توانیم از طریق اخذ تابعیت دوم راه حلی برای رفع نیازهای خاص مشتریان خود تهیه کنیم و اطمینان حاصل کنیم که آنها بتوانند بیشترین مزایا را از فرصت‌های موجود به دست می آورند.
تابعیت دوم یا تابعیت چندگانه وقتی است که یک فرد به صورت همزمان و قانونی به عنوان شهروند دو یا چند کشور به رسمیت شناخته شود. همه‌ی کشورها به شهروندان خود این اجازه را نمی‌دهند که تابعیت مضاعف داشته باشند بنابراین باید ملاحظات قانونی در این زمینه با دقت صورت گیرد.
– امنیت: داشتن یک پاسپورت دوم میتواند در شرایط و مشکلات کشور اصلی به فرد کمک کند تا شانس‌های جدید را امتحان کند.
– رفت و آمد بین‌المللی: بسیاری از پاسپورت‌ها در زمینه‌ی رفت و آمد بدون ویزا محدودیت دارند و شهروندان باید برای هر رفت و آمد بین کشوری ویزا بگیرند. برای شهروندان این کشورها داشتن تابعیت مضاعف میتواند رفت و آمد بین‌المللی‌شان را تسهیل کند. یکی از ساده‌ترین راه‌ها در این زمینه داشتن تابعیت کشور دومینیکا است.
– تجارت: فرصت‌های تجاری جدید برای کسانی که تابعیت دوم دارند بسیار مهیاست و افراد می‌توانند هم در کشور مبدأ تجارت انجام دهند و همه به راحتی به کشورهای دیگر مسافرت کنند.
– بهینه‌سازی مالیاتی: تابعیت دوم میتواند برای بهینه‌سازی مالیاتی فایده داشته باشد. برای مثال بسیاری از کشورها فقط از درآمد به‌دست آمده در همان کشور مالیات اخذ می‌کنند و این به سرمایه‌گذران اجازه می‌دهد تا با داشتن تابعیت مضاعف سرمایه‌ی خود را بهتر و مؤثرتر به کار گیرند.
– کیفیت زندگی: تابعیت مضاعف میتواند برای فرد دسترسی به آموزش و بهداشت بهتر و سبک زندگی متفاوت و در کلاس جهانی ایجاد کند.
– تابعیت دوم با تولد: برخی کشورها اجازه می‌دهند که افراد غیرساکن آن کشور اگر والدین‌شان در آن کشور به دنیا آمده باشند تابعیت آن کشور را اخذ کنند. برای مثال مجارستان به افراد غیرساکن تابعیت می‌‌‌هد، اگر آن فرد در مدارکش نشان دهد که والدین‌ش مجارستانی بوده‌اند.
– تابعیت دوم از طریق اعطای تابعیت(Naturalization): فرایندی که طی آن فرد ساکن یک کشور با یک مدت زمان مشخص اقامت در آن کشور تابعیت آنجا را به‌دست می‌آورد. برای مثال افراد ساکن کانادا باید حداقل چهار سال از شش سال را در کانادا اقامت داشته باشند تا بتوانند برای تابعیت درخواست بدهند. افرادی با وضعیت موقت مانند دانشجویان یا کارگران خارجی باید اول اقامت دائمی (Permanent residency) اخذ کنند (به معنی حق سکونت شهروندان خارجی در یک کشور دیگر برای دوره‌ای نامحدود) تا بعد سال‌های اقامت‌شان برای درخواست تابعیت حساب شود. بنابراین اگر قرار است که با استفاده از این روش تابعیت دوم اخذ شود باید نیازمندی‌های کشور خود برای اخذ این تابعیت را کاملاً بررسی کرد.
– تابعیت مضاعف از طریق ازدواج: برخی از کشورها به افرادی که با شهروندان این کشور ازدواج کنند مجوز اقامت دائمی می‌دهند که این میتواند راه را برای اخذ شهروندی آن کشور هموار کند. برای مثال کانادا به همسر مجوز اقامت دائمی می‌دهد.
