شاید بدگویان و مخالفان نظام قبل تر میگفتند که حکومت برای حفظ (هرچیز ارزشمندی از دیدگاه خودشان) دست به هرکاری میزنند ، باورش بسیار سخت بود.
اما الان 6 روز است که به بدترین شکل ممکن به این باور رسیدم!
باور میکردم که شاید ایسنتاگرام در جریان انتخابات قطع شود!
باور میکردم که دسترسی به بعضی سایت ها با فیلتر شکن شود!
اما قطع سراسری اینترنت!!!!!!! خواب نیستم.
تنفر از صدا و سیما و اخبار و خبرگزاری های داخلی که بماند! این ها ایرانی نیستن ؟ انسان نیستن !؟
من هم مثل خیلی در خبرگزاری های داخلی به دنبال خبر وصل اینترنت به ناچار گشت میزدم (کاری که هیچ وقت انجام ندادم). خبر امده که ما 300 مجوز تجمع اعتراضی صادر کردیم! خبر آمده ترافیک سایت های داخلی و خبری به حداکثر رسیده و تعبیر تهوع آور نویسنده خبر.....!
چندسالی است که اخبار را برای شاگردانم تحریم کردم و همیشه گفته ام خبر اگر حال شما و انرژی شما را بد نکند ، به رشد و آگاهی شما هم کمک نمیکند. (منظور اخبار حوادث و بی ربط به حرفه است)
اما چند روز است فقط خبر گوش میکنم و به طرز وحشتناکی هزاران علامت سئوال در ذهنم نقش بسته است!
سیاست ؟ ارزش ؟ حکومت ؟ مردم ؟ انتخاب ؟ امید ؟ نجات ؟ حد و مرز ؟ خوب ؟ بد ؟ دین ؟ بهانه ؟
و
چراااااااااااا؟؟؟؟؟؟؟؟
آیا واقعا حق گرفتنی است ؟
میگویند بهترین نوع حکومت داری برای جوامع نابالغ حکومت دیکتاتوری است. آیا این گفته درست است ؟ ایا جامعه و مردم ما عموما نابالغ هستند ؟ چرا وقتی چیزی گران میشود بیشتر به سمت ان میرویم و هیچ اتحادی برای نخریدن آن کالا یا خدمات نداریم ؟ (دقیقا برعکس هر کشوری حتی افغانستان)
ایا این داستان سوختن تر و خشک باهم است !؟
من هنوز نمیدانم و هر چه بیشتر میگذرد بر نمیدانم های من افزوده میشود!
