مانند هر صنعت بزرگ دیگری، صنعت فولاد ضد زنگ به طور مداوم تلاش می کند تا انتشار CO2 عملیاتی خود را سال به سال کاهش دهد. انتشار مستقیم صنعت و انتشار غیرمستقیم، به دلیل تلاش‌ها برای بهبود صنعت، به تدریج در دهه گذشته کاهش یافته است. گزارش منتشر شده به تشریح تفاوت‌های بین سیستم تولید مبتنی بر ضایعات و آهن خام نیکل (NPI) و انتشارات مرتبط با آنها می‌پردازد. اگرچه 95 درصد ضایعات فولاد ضد زنگ برای بازیافت در پایان عمر جمع آوری می شود، ضایعات فولاد ضد زنگ به اندازه کافی در سطح جهانی در دسترس نیست، بنابراین این مسیرهای تولید برای چندین دهه آینده با هم وجود خواهند داشت.
بسته به مخلوط قراضه، میانگین انتشار CO2 زیر ناشی از تولید فولادهای ضد زنگ است. لازم به ذکر است که این مجموع شامل انتشارات Scope 1، Scope 2 و Scope 3 است و به عنوان انتشارات "Cradle to Gate" تعریف می شود.
منصفانه است که بگوییم انتشار آلاینده های تولید فولادهای ضد زنگ در حالی که نسبتاً کم هستند تا حدی آموزنده هستند. دو سیستم تولید سطح بالا در بازی وجود دارد که هر دوی آنها برای حمایت از تقاضای جهانی فولاد ضد زنگ ضروری هستند. در طول سال های آینده انتشارات تولید مرتبط با NPI به تدریج کاهش می یابد زیرا فناوری های سبزتر در تولید NPI به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند.
همچنین باید توجه داشت که چرخه زندگی انتشار مرتبط با استفاده از فولادهای ضد زنگ دیدگاه متفاوت و قانع‌کننده‌تری از مزایای استفاده از مواد پایدار و ارتجاعی ارائه می‌دهد. برای محصولات و تاسیسات قابل توجه، حدود 70 درصد از انتشار چرخه عمر در مرحله استفاده یا عملیاتی رخ می دهد و بنابراین انتخاب موادی که تخریب نمی شوند و به همان اندازه نیاز به تعمیر و نگهداری و/یا جایگزینی جزئی ندارند، مشخصات آلایندگی متفاوت و بسیار کمتری را در مقایسه با انتخاب مواد دیگر نشان می دهد.
برای مشاهده منبع و دانلود فایل گزارش به سایت worldstainless.org مراجعه نمایید.
