در گذشته اولین روش به این صورت بود که پارچه را به سادگی و به سبک آکاردئونی تا می کردند و سپس بعد از گرده زدن، آنها را خیس می نمودند. وقتی پارچه خشک شد، گره‌ها برداشته می‌شد و پارچه پلیسه برای دوخت البسه آماده می گردید. رویکردی دیگر این بود که پارچه را روی تخته‌های چوبی که شیارهایی در آنها وجود داشت فشار می‌دادند و نوعی چسب روی لایه زیرین می‌کشیدند تا چین‌ها را نگه دارد.
چین سازی و چین دار کردن پارچه به سرعت گسترش یافت و تاریخ، یک مبتکر جدید به چشم انداز چین دار به ارمغان آورد. در اوایل دهه 1900، ماریانو فورتونی، مبتکر، هنرمند و طراح مد اسپانیایی، تکنیک چین‌چینی خاصی را اختراع کرد که از آن برای ایجاد لباس نمادین «دلفوس» با مرکزیت فورتونی در ونیز استفاده کرد. استادان چین سازی در سراسر اروپا تکنیک چین سازی را با صنعتگران آموزش دیده که روش های جدید و امروزی را برای چین کاری استفاده می کردند، توسعه دادند. یکی از این کارگاه‌ها، استودیوی معروف جرارد لگنون است که برای بیش از 4 نسل کار چین سازی را انجام داده است.فرآیند لگنون شامل قرار دادن پارچه بین دو قالب کاغذ کرافت با ساختار پیچیده است. سپس این سازه ها را به مدت بیش از یک ساعت بسته و به داخل کوره بخار قرار می دهند تا به ظرافت از قالب خارج شوند تا به نقش ها آسیبی نرسد .شبکه مد می نویسد: «جرارد-جورج لگنون اغلب می گفت که چین سازی پارچه، هنری بسیار شبیه به اوریگامی است که با هر چین متفاوت نتایج متفاوتی را به پارچه می توان اضافه کرد». در دهه 1980، طراح مد ژاپنی، ایسی میاکه، کاوش در حرکات و فرم بدن را آغاز کرد. در این زمان، میاکه با هدف گسترش امکانات این تکنیک، شروع به آزمایش پلیسه کرد. هنگامی که ویلیام فورسایت، طراح رقص باله، در مورد ساخت لباس برای تولید باله فرانکفورت به میاکه نزدیک شد، او در تفکر این بود که نوعی لباس چین دار را ابداع کند که به راحتی می تواند با بدن رقصندگان حرکت کند. بنابراین او از یک ماده بافتنی سبک وزن جدید استفاده کرد و تکنیکی به نام پلیسه کردن لباس را معرفی کرد. در این روش یک تکه پارچه بزرگ به شکل لباس بریده و دوخته شده بین دو لایه کاغذ قرار می‌گیرد و در نهایت وارد دستگاه پرس حرارتی می‌شود. برخلاف مدل های قبلی ، این چین ها پس از دوخت لباس، به شکل اضافه می شوند. امروزه برای ایجاد چین‌ها سه روش اصلی وجود دارد: چین‌کاری دست، الگو و ماشین.هر روش امکان ایجاد اشکال مختلف و همچنین حجم ها، بافت ها، رنگ ها و طرح های متفاوت را فراهم می کند.
مجموعه دنیای پلیسه، دنیایی پر از طرح‌ها و مدل‌های به روز و خاص پلیسه پارچه است که به طراحان، تولیدکنندگان و ذی‌نفعان انواع پوشاک دخترانه و زنانه از جمله طراحان و تولیدکنندگان پیراهن و لباس مجلسی، شال و روسری، دامن و شلوار، تاپ و ... کمک می‌کند تا با بهره‌مندی و بکارگیری جدیدترین مدل‌های پلیسه پارچه، حس خوب خاص بودن و شیک پوشی را به دختران و بانوان کشور هدیه نماید.
پلیسه دستی: در این روش برای تولید پارچه چین دار از اتو با حرارات بالا برای ایجاد الگوهای محدود و ساده استفاده می شود که امروزه روش منسوخ شده ای در این صنعت به شمار می آید.
پلیسه قالبی: در این فرآیند نیمه‌صنعتی، پارچه‌هایی که از قبل بریده شده‌اند را در بین دو صفحه کاغذ قرار می دهند که الگوی پلیسه دارند و سپس به آنها حرارت داده و باعث ایجاد طرح در آن می شوند. در این روش تعداد مدل ها محدود، زمان انجام پلیسه بالا و ظرفیت روش برای تیراژ بالا بسیار محدود می باشد.
پلیسه ماشینی: در این روش برای ایجاد پارچه های پلیسه، از ماشین‌هایی استفاده می‌شود که با ایجاد حرارت میان لایه‌لایه‌هایِ قرارگرفته روی پارچه، پلیسه ایجاد می‌کنند. در این روش تعداد مدل ها بالا، زمان انجام کار پایین و تیراژ مورد سفارش نیز بالا می باشد.
