از سری یادداشت های شاید دونستنش بد نباشه، شماره یک
میدونم که اکثر رشته ها داخل ایران واحد کارورزی رو دارن، رشته ماهم دوتا کارورزی داخل لیست واحدهاش داشت، کارورزی1 و کارورزی2 که سال آخر باید برمیداشتیمشون. من کل طول تحصیلم ذوق این رو داشتم که تند تند واحدهام رو پاس کنم تا بلاخره به کارورزی برسم و وارد محیط کار بشم. اما داستان از همونجایی شروع شد که من درس کاورزی1 رو برداشتم. رسما کوچکترین ایده‌ای از اینکه چیکار باید بکنم نداشتم، در واقع یه نیمچه ایده هایی داشتم ولی متاسفانه به این راحتی هایی که من فکر می‌کردم نبود، در نهایت با ماه ها گشتن، سرچ کردن و ایمیل زدن بلاخره وارد یک شرکت شدم. در حین همین گشتن ها هم کلی چیز یاد گرفتم که تونستم برای کارورزی دو ازشون استفاده کنم و راحت تر موقیعت های داخل شرکت هارو پیدا کنم. البته این مسئله روهم باید بگم که برای من وارد شرکت شدن و کار کردن خیلی مهم بود برای همین مجبور شدم این همه بگردم وگرنه اگر تاکیدی روی جدی کار کردن و یادگرفتن از تجارب خودتون رو نداشته باشید و با اینکه صرفا داخل شرکت باشید از کار بقیه یادبگیرید و مقاله بخونید مشکلی نداشته باشید، در اون صورت وارد شرکت ها شدن اونقدرا هم پیچیده نیست، همچنان سخت هستا ولی پیچیده نیست اما ورود به جایی که بهتون فرصت آزمون و خطا بدن واقعا سختی های خاص خودش رو داره.
اول از همه، کارورزی با کارآموزی فرق داره. کارآموز یه چیزی شبیه دانش آموزه بیشتر حالت آموزشی داره و معمولا شما باید در ازای آموزشی که میبینید هزینه پرداخت کنید درحالیکه برای ورود به دوره کارورزی شما قانونا نباید هزینه ای رو پرداخت کنید و در ازای کاری که برای شرکت انجام میدید آموزش های لازم رو به صورت مستقیم و غیرمستقیم میبینید. امکان داره در بعضی شرکت ها در طول دوره کارورزی یه حقوق محدودی روهم دریافت کنید.
برای پیدا کردن محل کارورزی چندتا راه دارید:
اول اینکه بعضی دانشگاه ها با یکسری شرکت ها قرارداد دارند و اکثر دانشجوها در همون شرکت دوره‌شون رو میگذرونن. همینطور اگر در دانشگاه های به نام کشور تحصیل کنید خیلی از شرکت های بزرگ موقعیت های کارورزی برای دانشجوهای اون دانشگاه اختصاص میدن که البته همه نمیتونن واردش بشن و معمولا ورود بهش ملزم معدل بالا و قبولی در مصاحبه‌ست. در خیلی از موارد هم اساتیدی که خودشون شرکت داشته باشن دانشجوهاشون رو برای کارورزی به شرکتشون معرفی می‌کنند.
اگر هیچکدوم از موارد بالا برای شما صدق نکرد باید خودتون دست به کار بشید. اولین و راحت ترین کار سرچ داخل سایت جاب ویژنه(و همینطور سایز سایت های کاریابس مشابه). وارد سایت میشید، ثبتنام می‌کنید، داخل فیلد جست و جو عنوان شغلی یا حیطه کاری مورد نظرتون رو انتخاب می‌کنید و فیلتر کارآموز رو انتخاب می‌کنید (داخل این سایت موقعیت های کارورزی و کارآموزی هر دو تحت عنوان کارآموزی دسته‌بندی شدن)، حالا رزومه‌تون رو برای شرکت هایی که مد نظرتونه ارسال می‌کنید و منتظر تماسشون می مونید البته بنظر من بهتره به جاب ویژن اکتفا نکنید و خودتون جداگانه با شرکت تماس بگیرید و ایمیل بزنید. راه بعدی اینه که لیست شرکت های مرتبط رو در بیارین و بهشون ایمیل بزنین رزومه‌تون رو ارسال کنید و بهشون بگید چطور می‌تونید کمکشون کنید. مرحله بعدی پارک علم و فناوری و گروه های پژوهشی دانشگاه های مختلفه، می‌تونید دربارشون سرچ کنید و استاد قسمتی که بهش علاقه دارین رو پیدا کنید و بهشون ایمیل بزنید، رزومتون و شرایطتون رو براشون ارسال کنید و ازشون بخواید که عضوی از گروه پژوهشیشون باشید. در نهایت اگر هیچکدوم از راه های بالا پاسخگو نبود می‌تونید یک دوره کارآموزی معتبر شرکت کنید البته اگر دانشگاهتون قبول می‌کنه، میدونم که خیلی هاشون قبول می‌کنن. دوره های کارآموزی مرتبط با رشته های زیست رو می‌تونید از سایت جهاد دانشگاهی، پژوهشگاه رویان، پژوهشگاه ژنتیک، انیستتو پاستور و خیلی از موسسه های به نام دیگه پیدا کنید.
در نهایت براساس تجربه شخصیم که هم داخل شرکت بزرگ کارورزی رفتم و هم داخل شرکت کوچک، باید بگم که شرکت های کوچک رو دست کم نگیرید، بهتون جای رشد خیلی بیشتری میدن و پا به پای اعضای تیم یاد میگرید و تجربه کسب می‌کنید.
پروسه زمانبریه اما پیشنهاد می‌کنم حتما وقت بذارید و یک جای مناسب رو پیدا کنید، پشیمون نمیشید ؛)
